fbpx

Έτσι προχωρώ όμορφα τη ζωή μου μετά το διαζύγιο!

| 23 Σεπτεμβρίου 2016
ADVERTISEMENT

Θα ήταν δίκαιο να πώ ότι είμαι μόνη μου , αλλά είμαι καλά. Καθώς περπατάω στους διαδρόμους του σχολείου, μυρίζω τα μολύβια, βλέπω τα παιδιά , τα σχολικά και σχεδόν νιώθω ότι ζω σε ένα όνειρο. Τα παιδιά γελάνε και φωνάζουνε τριγύρω μου και εγώ είμαι ακόμα στα χαμένα. Νιώθω σταθερή και ζωγραφίζω ένα πρόσωπο καθώς φεύγω. Νιώθω κουρασμένη και γυρίζω γύρω από τον εαυτό μου.

Προσπαθώ να κάνω το παιδί μου να μου χαμογελάσει και συνεχίζω προς τα εμπρός. Τώρα πια έχω ένα φίλο μέσα στο χάος, κάποιον που ξέρει τι πέρασα γιατί έχει την ίδια μοίρα με μένα. Είναι ωραίο να σε καταλαβαίνουν έστω και για λίγο, και να έχεις μια σύνδεση με κάποιον που νιώθει τον ίδιο πόνο. ( αν και εύχομαι να μην πονέσει κανείς τόσο). Δεν μπορώ να το εξηγήσω, αλλά όταν μιλάμε, νιώθω κάτι να θεραπεύεται μέσα μου. Είμαι πολύ χαρούμενη που βρήκαμε ο ένας τον άλλο.


ADVERTISEMENT

Να ψωνίζουμε στο σούπερ μάρκετ.

Να μαγειρεύουμε μαζί στις γιορτές.

Να διακοσμήσουμε το δωμάτιο του.


ADVERTISEMENT

Επίσης έχασα 10 κιλά, βάζω πλυντήριο δύο φορές την εβδομάδα, μαγειρεύω κάθε βράδυ και διαβάζω βιβλία που μου αρέσουν.

Είναι απλά και όχι αρκετά, αλλά σημαίνουν τα πάντα για εμένα. Είναι η ζωή μου και τώρα πρέπει να κάνω κάτι.

Έμαθα να αποδέχομαι τον εαυτό μου και να ονειρεύομαι.
Κάνω όνειρα για το μέλλον. Σιγά σιγά βγαίνω από την άλλη πλευρά και βλέπω νέες προοπτικές στη ζωή μου. Εκτιμώ τους σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή μου και μαθαίνω ότι  καλός φίλος είναι εκείνος που ακούει και καταλαβαίνει.

Μερικοί λένε ότι υπάρχει κάποιος λόγος για ότι γίνεται. Δεν είμαι σίγουρη για ποιό λόγο τα πέρασα όλα αυτά αλλά σίγουρα ξέρω ότι έμαθα πολλά.

Αυτά είναι που ξέρω.

Θα ολοκληρώσω τη λίστα μου με ότι με ευχαριστεί, και θα μπορέσω να με γνωρίσω ξανά.Ήδη ξέρω ότι είμαι δυνατή, συμπονετική και μου αρέσει ο εαυτός μου. Δεν θα αφήσω ποτέ ξανά κάποιον να με κάνει να περάσω όσα πέρασα.

Θα είμαι καλή μητέρα στα παιδιά μου, και ποτέ δεν θα μπώ εμπόδιο στη σχέση τους με τον πατέρα τους, γιατί νοιάζεται επίσης γι αυτά. (Τουλάχιστον όταν επιλέγει να είναι κοντά.)

Μια μέρα θα βρώ έναν καλό φίλο και θα παντρευτούμε με μια μικρή τελετή. Θα φερόμαστε καλά ο ένας στον άλλο. Θα γελάμε και θα έχουμε σεβασμό. Θα έχω ξανά οικογένεια. Αλλά τώρα θα μείνω μόνη μου, και θα βρώ μόνη μου την άκρη.

Έτσι θα γίνει. Αυτό μόνο ξέρω.

Μια επίπονη συζήτηση: Πως να εξηγήσεις το διαζύγιο στο μικρό παιδί σου.
«Μαμά έλα να δούμε τις φωτογραφίες του γάμου σου!» είπε ο μικρός βγαίνοντας από το δωμάτιο.

Οι γαμήλιες φωτογραφίες είναι εκεί, σε ένα μπλε άλμπουμ, ήταν κρυμμένο σε μια γωνία. Δεν ήταν πια στο τραπεζάκι του σαλονιού , που βρισκόταν για πολλά χρόνια.

Πως να εξηγήσω στο παιδί μου, ότι αυτές οι φωτογραφίες είναι γεμάτες πόνο παρά ευτυχία; Τι να πεις όταν στα μάτια ενός τετράχρονου παιδιού, βλέπεις μόνο αγάπη και σύγχυση;

«Μπορείς να δείς αυτές γλυκέ μου» απάντησα. «Κάνουν τη μαμά να στεναχωριέται τώρα, οπότε δεν μπορώ να τις δω αυτή τη στιγμή. Μπορείς όμως να τις κοιτάς όποτε θες».

« Γιατί σε στενοχωρούν μαμά;» ρώτησε.

« Γιατί η μαμά και ο μπαμπάς δεν μένουν μαζί πια, και αυτό είναι κάτι που στεναχωρεί τη μαμά. Βλέπεις, νοιαζόντουσαν πολύ ο ένας για τον άλλο, και είμαστε φίλοι , αλλά δεν μπορούμε να μένουμε μαζί πια».

«Γιατί μαμά;»

« Γιατί ο μπαμπάς ήθελε μια διαφορετική ζωή. Γι αυτό μένει στο εξοχικό και εμείς στο σπίτι.»

Εεε. Τι έπρεπε να πω; Δεν μπορούσα να πώ ότι πίστευα.Ένιωθα άσχημα και όλη αυτή η κατάσταση μου διαλύει το στομάχι. Το μόνο που ήθελα ήταν να έχω μια αγαπημένη οικογένεια.

Έχω πίστη στην καρδιά μου, ότι θα βρώ έναν καλό φίλο μια μέρα, και θα μπορέσουμε να ζήσουμε μαζί. Μέχρι τότε, αποφεύγω τις παράξενες συζητήσεις, και λέω λιγότερα από όσα θέλω να ομολογήσω.

Πηγή: http://divorcedmoms.com/

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ