Όταν η ερωμένη γίνεται μητριά..

Ένας γάμος που φτάνει σε διαζύγιο είναι σίγουρα για όλους του εμπλεκόμενους ένα πολύ δυσάρεστο γεγονός και οπωσδήποτε η έκφραση μιας βαθύτερης δυσλειτουργίας του ζευγαριού ανεξάρτητα από το ποια είναι η «αφορμή» για να κινηθούν οι διαδικασίες –ψυχικές και  νομικές προς τη λήξη  του..

Όχι σπάνια είναι μια εξωσυζυγική σχέση αυτή που «αναλαμβάνει» να ανακουφίσει τον άπιστο σύντροφο από μια «δυσάρεστη» πραγματικότητα, όπως τουλάχιστον αυτός τη βιώνει, και που με τη σειρά της (στις περισσότερες περιπτώσεις βέβαια αφού αποκαλυφθεί..) πυροδοτεί προβληματισμούς και αποφάσεις από το ζευγάρι ή μόνο από έναν από τους δύο.

Από την πλευρά του άντρα λοιπόν, μπορεί να υπάρχει μια ερωμένη που κινητοποιεί την απατημένη γυναίκα να τελειώσει έναν γάμο που της προκαλεί τόσο επώδυνα συναισθήματα.. κι εκεί όμως που βιώνει τόσο θυμωμένα τη σχέση αυτή του άντρα της και την εκτιμά τόσο επιπόλαιη από μεριά του, που «διαλύει» το σπίτι του και τα «τινάζει» όλα στον αέρα για μια ανοησία, απειλώντας ότι θα καταλάβει το λάθος του αλλά θα είναι αργά… κλπ, κλπ., ο καιρός περνάει, οι πρώην σύντροφοι παίρνουν χωριστούς δρόμους (αλλά και κοινούς σε ό,τι αφορά στα παιδιά) ενώ η (πρώην) παράλληλη σχέση καλά κρατεί! Και αποδεικνύεται όχι μόνο επιπόλαιη και πρόσκαιρη αλλά σοβαρή και δυνατή ώστε η ερωμένη βρίσκεται να παίρνει το ρόλο της νέας συζύγου και (τι πλήγμα) της μητριάς στα παιδιά της!!

Μια εξωσυζυγική σχέση σηματοδοτεί έτσι ή αλλιώς την κατάρρευση δύο ψευδαισθήσεων για την κάθε απατημένη σύζυγο.. ότι ο γάμος της με τον άντρα της ήταν σπάνιος κι ότι εκείνη ήταν μοναδική για εκείνον.. Ξαφνικά νιώθει ότι ήδη έχει αντικατασταθεί από κάποια άλλη που μπορεί να κάνει τον άντρα της πιο ευτυχισμένο, αρχίζει να αμφιβάλλει για την ταυτότητά της, για την αίσθηση ότι είναι ξεχωριστή, γοητευτική, ενδιαφέρουσα, καλή (καθώς μπορεί να πιάνει τον εαυτό της με άσχημες σκέψεις, αρνητικά συναισθήματα, εκδικητική διάθεση, κλπ.).. Επιπλέον, όταν μια γυναίκα εγκαταλειφθεί και «αντικατασταθεί» -όπως εκείνη το νιώθει- από μια άλλη (από το ρόλο της μητριάς) και ως προς τα παιδιά της , κατακλυσμένη από τα επώδυνα και δύσκολα συναισθήματα που βιώνει, μπορεί να αμφιβάλλει ακόμη και για το ρόλο, την αξία και τη προσφορά της και ως μητέρας και να υποτιμήσει τη σημασία που έχει από το μοναδικό της αυτό ρόλο για τα παιδιά της, γι αυτά που την αγαπάνε και τη χρειάζονται περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο.

Τι χρειάζεται όμως να επιστρατεύσει η πρώην σύζυγος προκειμένου να ανταπεξέλθει σ αυτήν την δύσκολη κατάσταση, τη στιγμή που πάνω απ’ όλα προέχει να βοηθήσει τα παιδιά να προσαρμοστούν στη νέα κατάσταση;  Ψυχραιμία και χρόνος για σωστούς και όχι βιαστικούς χειρισμούς και οπωσδήποτε ώριμες και υπεύθυνες κινήσεις και από τον πατέρα!

Όσο κατανοητός κι αν είναι ο θυμός της πρώην συζύγου για τη νέα γυναίκα που μπαίνει στη ζωή της οικογένειας, πια, όσο αναπόφευκτη κι αν είναι η ενοχοποίηση αυτής για τη διάλυση του γάμου της, χρειάζεται αυτά τα συναισθήματα να μη «πέφτουν» στις πλάτες των παιδιών αλλά αυτές οι «παρασκηνιακές» λεπτομέρειες της ιστορίας πρέπει να μένουν έξω από την αντίληψή τους. Καθώς και μόνο το γεγονός ότι ο πατέρας τους έχει μια νέα γυναίκα να αγαπά και να περνά καλά μαζί της (σε όρους  παιδικούς) είναι πλήγμα για κείνα και πολύ δύσκολο να χειριστούν. Οι φόβοι που έτσι ή αλλιώς πυροδοτούνται στις περιπτώσεις αυτές –φόβος απόρριψης της μητέρας τους αν αναπτύξουν καλή σχέση με τη μητριά τους, άγχος εγκατάλειψής τους από τον πατέρα τους, κλπ.- επιβαρύνονται πολύ από τη γνώση ότι αυτή η νέα γυναίκα «ευθύνεται για το χωρισμό του μπαμπά και της μαμάς», ή από την ανάγκη να πάρουν θέση κατά της … να μην την αποδεχτούν, να διατηρήσουν το θυμό τους προς το πρόσωπό της, να αρνούνται να περνάνε στιγμές μαζί της, σαν οικογένεια, κ.ο.κ

Τα παιδιά πρέπει να μένουν αμέτοχα σε όλα αυτά προκειμένου να μπορέσουν να «ασχοληθούν» πιο ήρεμα και θετικά με τα δικά τους αναπτυξιακά θέματα και προκλήσεις χωρίς να έχουν την έννοια των γονιών. Κι όσο κι αν ακούγεται δύσκολο, χρειάζεται η πρώην σύζυγος να έχει συνέχεια στο μυαλό της ότι αν απάτησε κι αν απογοήτευσε κάποιον ο σύζυγος αυτή είναι η ίδια κι όχι τα παιδιά. Είναι σημαντικό να τα ξεχωρίσει αυτά μέσα της. Θα τη βοηθήσει να μοιράζεται αυτά που νιώθει σε ανθρώπους δικούς της, φίλους, συγγενείς, που μπορούν να την ακούσουν με μικρότερο ψυχικό κόστος!

Αλλά και ο σύζυγος από τη μεριά του πρέπει να κατανοήσει και να σεβαστεί τον δικαιολογημένο θυμό της πρώην συζύγου του για όλο αυτό, την αναπόφευκτη «χρέωση» στη νέα σύζυγο της διάλυσης του γάμου τους. Να δώσει χρόνο στη νέα κατάσταση πριν αυτή αλλάξει μορφή, να μην προσπαθήσει γρήγορα και αβίαστα να «εδραιώσει» τη νέα γυναίκα στη ζωή τους με τα παιδιά και να της δώσει το ρόλο της μητριάς σε κείνα, ή πολύ περισσότερο να ενθαρρύνει την ταμπέλα της «νέας μαμάς» σ αυτά. Αντιθέτως, πριν αλλάξει η ιδιότητα της γυναίκας αυτής, θα πρέπει να έχουν δουλευτεί συναισθήματα και αντιλήψεις..

Η ερωμένη από την άλλη, πρέπει επίσης να σεβαστεί τα συναισθήματα της πρώην συζύγου, να μην προσπαθήσει να γίνει «μαμά» στα παιδιά εκείνης, αλλά να είναι διακριτική στη σχέση της μαζί τους αλλά κι εκείνων με τη μητέρα τους, να μην πιέσει καταστάσεις και συναισθήματα προκειμένου -και υποσυνείδητα ίσως- να δείξει πόσο καλή επιλογή ήταν η ίδια για το σύζυγο, ως μητρική φιγούρα στα παιδιά του. Μέσα από μια διακριτική και σταθερή παρουσία θα μπορέσει ίσως να πάρει μια «ευκαιρία» από το περιβάλλον του συντρόφου της..

Ρόλο όμως έχει και το περιβάλλον των παιδιών που σχεδόν πάντα βάλλεται κατά της νέας γυναίκας με χαρακτηρισμούς και κατηγορίες.. κατανοητό, καθώς θυμός και  απογοήτευση για το τέλος του γάμου βιώνονται από όλους κοντά στο ζευγάρι, αλλά ακατάλληλο για τη ψυχή των παιδιών που πρέπει μέσα σε αυτήν την κατάσταση να διατηρήσουν την ψυχική τους ισορροπία.

Μια συμβουλή για το τέλος.. μην  εγκλωβιστείτε στα αρνητικά συναισθήματα και στην κακή εικόνα που ίσως βιώνετε για σας, αν ο πρώην σύζυγος έχει προχωρήσει με την «άλλη» γυναίκα.. δεχτείτε ότι ίσως η σχέση σας μαζί του κάποια στιγμή έπαψε να είναι όσο καλή ήταν στην αρχή. Ίσως όμως αυτό δεν έγινε αντιληπτό εγκαίρως κι από τους δυο σας και η παράλληλη σχέση ήρθε να το αποκαλύψει.. κι αν για εκείνον παύσατε κάποια στιγμή να είστε μοναδική, σίγουρα κάποιος άλλος σας θεωρεί γοητευτική γυναίκα και πολύτιμη για εκείνον.. μέχρι να τον βρείτε απολαύστε το μοναδικό και αναντικατάστατο ρόλο της μαμάς στα παιδιά σας τον οποίο δεν μπορεί να σας στερήσει κανένα πρόσωπο και καμία κατάσταση!

Μαρία Βουλγαράκη
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια ζεύγους και οικογένειας
Χαρ. Τρικούπη 2 & Δωδεκανήσου
Άλιμος, Αττική
Κινητό: 6937 087217

Αν έχετε απορίες για το συγκεκριμένο θέμα, μπορείτε να υποβάλετε το ερώτημά σας, εδώ!