Οι ενοχές του μονογονέα όταν περνάει καλά μακριά από το παιδί

Οι διακοπές για μια μονογονεϊκή οικογένεια, ειδικά όταν είναι η πρώτη φορά, είναι ένα γεγονός που ούτως ή άλλως προκαλεί αναστάτωση και ανάμεικτα συναισθήματα. Η αλλαγή στη ζωή της οικογένειας, είτε πρόκειται για χηρεία, είτε για διαζύγιο, έχει αλλάξει, εκτός των άλλων, τόσο τη μορφή των διακοπών, όσο και τη συναισθηματική επένδυση κάθε μέλους της νέας οικογένειας σε αυτές. Ο μονογονέας σε αυτό το σημείο καλείται να διαχειριστεί τη νέα κατάσταση και να αντιμετωπίσει και τις ενδεχόμενες ενοχές που μπορεί να νιώσει περνώντας χρόνο μακριά από το παιδί του.

Όταν πρόκειται για χωρισμένους γονείς, τότε πολύ συχνά οι ημέρες των διακοπών μοιράζονται εξίσου και στους δύο γονείς, ενώ κάποιες φορές το παιδί περνά χρόνο μόνο με τους παππούδες του. Εκείνες τις ημέρες απουσίας του παιδιού ο μονογονέας έχει τη δυνατότητα να αφιερώσει χρόνο στις δικές του προσωπικές ανάγκες ή και να κανονίσει κάποιες διακοπές με φιλικά ή αγαπημένα του πρόσωπα. Αυτό μπορεί να γεννήσει αντικρουόμενα συναισθήματα στο γονέα. Από τη μία πλευρά ξεκουράζεται, περνά καλά και γεμίζει τις μπαταρίες του, από την άλλη, όμως, μπορεί πολύ συχνά να νιώθει ενοχές και συναισθήματα ανεπάρκειας απέναντι στο παιδί του και ευρύτερα στον γονεϊκό του ρόλο. Αυτό μέχρι ένα σημείο είναι λογικό κι αναμενόμενο. Ο ρόλος του γονέα είναι ένας ρόλος ευθύνης και φροντίδας απέναντι στο παιδί και πολλές φορές οι ενοχές γεννώνται από την ίδια την αγάπη του γονέα προς το παιδί του και την επιθυμία του να είναι, πάνω απ’ όλα, εκείνο καλά κι ευτυχισμένο. Παρόλα αυτά οι ενοχές δε βοηθούν, καθώς το μόνο που κάνουν είναι δημιουργούν αρνητικά συναισθήματα που εμποδίζουν το γονέα να περάσει καλά και τον κάνουν υπερπροστατευτικό απέναντι στο παιδί.

Ο μονογονέας εκτός από γονέας, είναι και σύντροφος, εργαζόμενος, άνθρωπος με δικές του προσωπικές ανάγκες. Ως εκ τούτου δικαιούται να περνά χρόνο με αγαπημένα του πρόσωπα προκειμένου να αποφορτίζεται και να ξεκουράζεται. Από τη στιγμή που είναι συνειδητοποιημένος και υπεύθυνος απέναντι στις ανάγκες του παιδιού του, περνώντας μαζί του ποιοτικό χρόνο και αγαπώντας το, δεν υπάρχει λόγος να νιώθει ενοχές αν περνά καλά κάποιες μέρες μακριά από εκείνο.

Σημασία έχει πάνω απ’ όλα ο ποιοτικός και όχι ο ποσοτικός χρόνος που περνά ένας γονέας με το παιδί του. Αν στην καθημερινή ζωή ο γονέας είναι κοντά στο παιδί και αφουγκράζεται τα συναισθήματα, τους προβληματισμούς και τις ανάγκες του τότε το να περάσει ευχάριστα λίγες μέρες μακριά από εκείνο δεν τον καθιστά κακό ή ανεύθυνο γονέα. Αν το παιδί πηγαίνει διακοπές με τον άλλο γονέα ή στους παππούδες του με τη θέλησή του και περνά ευχάριστα κοντά τους, τότε ο μονογονέας πρέπει να είναι ευχαριστημένος που το παιδί του περνά χρόνο πολύτιμο και με τον άλλο γονέα ή που, στη δεύτερη περίπτωση, δένεται ακόμα περισσότερο με πρόσωπα του οικογενειακού περιβάλλοντος που το αγαπούν και γεμίζουν τις βαλίτσες των παιδικών του αναμνήσεων με όμορφες εικόνες και αγάπη.

Αν παρόλα αυτά, κάποιος γονέας συνεχίζει να νιώθει ενοχές για το χρόνο που περνά μακριά από το παιδί του, μπορεί να αναπτύξει μαζί του ορισμένες «συμφωνίες», ικανές να βοηθήσουν και τους δύο να διαχειριστούν τις μέρες που θα είναι μακριά. Για παράδειγμα μπορούν να σημειώσουν τις μέρες που θα είναι χωριστά, ούτως ώστε και το παιδί να ξέρει πότε θα βρίσκεται ξανά κοντά στον γονέα του, ενώ μπορούν να μιλούν και τηλεφωνικά, ώρες και ημέρες που θα ορίσουν μεταξύ τους. Τέλος, μπορεί ο γονέας να εξηγήσει το παιδί πού θα βρίσκεται και για πόσο καιρό και να το διαβεβαιώσει πως ό,τι κι αν συμβεί εκείνος θα βρεθεί κοντά του.

Ιουλία Κατσαΐτη
Ψυχολόγος
Τηλέφωνο:6973 042957
E-mail:iouliaka@yahoo.gr

Μπορείς κι εσύ να υποβάλλεις το ερώτημά σου, στους ειδικούς του Singleparent.gr εδώ ενώ καλό είναι προηγουμένως να ρίξεις μια ματιά στο νέο μας ευρετήριο εδώ, γιατί υπάρχει πιθανότητα να έχει ήδη απαντηθεί!