Οι 11 μεγαλύτερες ανησυχίες, ενός μονογονέα

Η ασφάλεια είναι ένα από τα ζητήματα που δημιουργεί ιδιαίτερη ανησυχία στους μονογονείς, σε καθημερινή βάση και δεν ξέρω κανέναν που να λέει ότι η μονογονεϊκή ζωή είναι παιχνιδάκι. Σε περίπτωση που αναρωτιέσαι αν οι άνθρωποι γύρω σου αντιλαμβάνονται πλήρως πόσο δύσκολο είναι να μεγαλώνεις τα παιδιά σου, μόνος, μπορείς να τυπώσεις και να τους δείξεις τη παρακάτω λίστα με τις 12 μεγαλύτερες ανησυχίες ενός μονογονέα!

Μήπως είμαι πολύ ελαστικός/η ή πολύ αυστηρός/ή;
Μια «πολυτέλεια» που έχουν οι γονείς διπυρηνικών οικογενειών, είναι ότι μπορεί να ρωτάει ο ένας τη γνώμη του άλλου για το αν είναι πολύ επιεικής ή πολύ αυστηρός με τα παιδιά. Οι μονογονείς όμως, πρέπει να βγάζουν συμπεράσματα μόνοι τους, ακόμη κι αν μιλάμε για διαζευγμένους γονείς που συνεργάζονται.  Όταν είσαι μονογονέας, όλα εξαρτώνται από εσένα. Από το να γίνεις ελαστικός με τους κανόνες που θέτεις στο παιδί, μέχρι να το «κατασκοπεύσεις» για να δείς τι συμβαίνει.

Είναι δύσκολο για όλους τους γονείς ή μόνο για μένα;
«Τι μου συμβαίνει και δυσκολεύομαι τόσο; Τι κάνω λάθος;» είναι κάτι που όλοι οι γονείς αναρωτιούνται. Όμως το μεγάλωμα ενός παιδιού, όση χαρά και να σου δίνει, άλλο τόσο σε εξαντλεί. Σωματικά, πνευματικά, ψυχολογικά κι αυτό ισχύει για όλους. Ειδικά όμως όταν είσαι μόνος, φτάνεις στα όριά σου και κυρίως, δημιουργείται μέσα σου ακόμη μεγαλύτερη αμφιβολία για το κατά πόσο τα καταφέρνεις τελικά.

Μήπως είμαι πολύ γενναιόδωρος/η (ή πολύ αυστηρός/ή) με τον/τη πρώην σύζυγο/σύντροφο;
Μια ξαφνική αλλαγή στο πρόγραμμα επισκέψεων του παιδιού με τον άλλο γονιό, είναι ικανή να δημιουργήσει αμφιβολίες και στις δύο πλευρές. Ο ένας γονιός μπορεί να αναρωτιέται αν έχει κάνει ότι είναι δυνατό να στηρίξειτη σχέση του παιδιού του με τον άλλο ενώ ο άλλος γονιός μπορεί να αναρωτιέται αν η αλλαγή του προγράμματος είναι τυχαία ή αποσκοπεί στο να απομακρυνθεί από το παιδί. Κάθε κίνηση, κάθε απρόοπτο μέσα στην οικογένεια χωρισμένων ή διαζευγμένων γονιών, αντιμετωπίζεται με αμφιβολία και καχυποψία.

Είναι ασφαλή τα παιδιά μου;
Όλοι οι γονείς φοβούνται μη συμβεί κάτι στα παιδιά τους και αρκετοί βλέπουν συχνούς εφιάλτες από το άγχος τους. Ειδικά οι μονογονείς όμως, έχουν ένα παραπάνω λόγο να ανησυχούν, καθώς είναι οι μόνοι υπεύθυνοι και οι μόνοι «υπόλογοι» . Ειδικά οι διαζευγμένοι γονείς, βιώνουν αυτά τα συναισθήματα πιο έντονα απ’ τους άλλους, λόγω του ότι περνούν πιο συχνά διαστήματα μακριά από το παιδί όταν εκείνο βρίσκεται με τον άλλο γονιό.

Πώς θα μπορέσω να προσφέρω στο παιδί μου όταν δεν τα βγάζω πέρα;
Ξέρω ελάχιστους μονογονείς χωρίς οικονομικό πρόβλημα. Οι περισσότεροι παλεύουν και καταλήγουν να κάνουν και 3 δουλειές για να τα βγάλουν πέρα. Κάτω από τις χειρότερες συνθήκες, ανασφάλιστοι, με προσβολές και απλήρωτες υπερωρίες.  Όταν υπάρχουν παππούδες ή άλλοι φίλοι ή συγγενείς να βοηθήσουν. Διότι είναι πιο δύσκολο για έναν μονογονέα με μικρά παιδιά να βρεί δουλειά, όταν πρέπει να πάρει το παιδί απ’ το σταθμό στις 4 κι απ’ το σχολείο στις 2.  Καλά για οικονομίες, ούτε συζήτηση!

Ποιος θα πάρει το παιδί απ’ το σχολείο / Ποιος θα φυλάξει το παιδί να πάω για δουλειά;
Όταν είσαι παντρεμένος ή δεσμευμένος, συνήθως το παιδί το φυλάει ο άλλος γονιός ή οι παππούδες. Στη χηρεία, στο διαζύγιο και γενικά στη μονογονεϊκη ζωή, δεν υπάρχει άλλος γονιός ή αν υπάρχει δεν είναι πάντοτε διαθεσιμος και σε αρκετές περιπτώσεις τα πεθερικά «εξαφανίζονται». Αν οι γονείς σου δεν είναι νέοι και δεν εργάζονται είσαι τυχερός/ή. Αν όχι, ζεις κάθε μέρα με την αγωνία και εννοείται πως ό,τι βγάζεις, τα δίνεις στη μπέιμπι σίτερ. Είναι ένας βασικός λόγους που αρκετοί γονείς, και ειδικά μονογονείς, είναι άνεργοι.

Θα είναι καλά τα παιδιά μου;
Το μεγάλωμα των παιδιών, πολλές φορές μοιάζει με πείραμα, με μια συνεχή και σκληρή δοκιμασία. Για πολλούς μονογονείς δε, αυτές οι ερωτήσεις, μετατρέπονται σε ένα ατέρμονο αυτοκατηγορώ σε σχέση με τις επιλογές που κάνουν ή έχουν κάνει αλλά και σε σχέση με τα όρια που έχουν ή δεν έχουν θέσει στα παιδιά. Κάθε απόφαση, κάθε κίνηση, στο μυαλό του μονογονέα είναι σαν Ρώσικη ρουλέτα. Δεν είναι εξάλλου τυχαίο το γεγονός ότι αν το παιδί κάνει κάτι άσχημο (π.χ. αντιμιλήσει στη δασκάλα ή σπρώξει κάποιο άλλο παιδί κλπ.) ο μονογονέας καταλήγει να αυτομαστιγώνεται και να ανατρέχει σε παλιότερες αποφάσεις και συμπεριφορές του, οι οποίες πιθανολογεί ότι σχετίζονται με την ανάρμοστη συμπεριφορά του παιδιού ενώ μπορεί να μην έχουν και καμία σχέση!

Είμαι αρκετός/ή για το παιδί;
Από το πλυντήριο μέχρι το μαγείρεμα και τα μαθήματα του σχολείου, όλα περνάνε από τα χέρια σου, παρ ‘ όλα αυτά αναρωτιέσαι αν είσαι αρκετός ή αρκετή. Νομίζω, την απάντηση στην έχουμε ήδη δώσει!

Είναι εγωϊστικό να θέλω χρόνο για μένα;
Φυσικά και όχι! Το παράδοξο είναι να μην θέλεις χρόνο για σένα και να είσαι γαντζωμένος/η πάνω στο παιδί 24 ώρες το 24ωρο. Να θυμάσαι πως και ο ελάχιστος χρόνος μακριά από το παιδί (όπως το να πας για έναν καφέ με φίλους ή για κάποια δραστηριότητα), κάνει καλό στη μεταξύ σας σχέση και σε κάνει πιο αφοσιωμένο γονιό όταν επιστρέφεις στα γονεϊκά σου καθήκοντα!

Ποιος είναι με το μέρος μου;
Τεράστιο ζήτημα. Γιατί μπορεί να είναι όλοι με το μέρος σου και ως μονογονέας να βλέπεις παντού εχθρούς. Ή να είναι ελάχιστοι με το μέρος σου και να αναρωτιέσαι τι κάνεις λάθος ή γιατί συμβαίνει αυτό. Να θυμάσαι πως είτε έχεις δίπλα σου 100 ανθρώπους είτε έναν, σημασία έχει να έχεις στη ζωή σου υποστήριξη, προθυμία και τουλάχιστον μία γερή και αληθινή φιλία!

Πότε θα καλυτερεύσει η κατάσταση;
Είμαι σίγουρη πως σκέφτεσαι ότι θα έρθει η μέρα που όλα θα φτιάξουν. Που δεν θα χρειάζεται να παλεύεις και δεν θα πονάς τόσο πολύ. Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι το μεγάλωμα του παιδιού, θα είναι πάντα δύσκολο καθώς κάθε ηλικία του παιδιού, έχεις τις δικές της υποχρεώσεις και δυσκολίες. Σίγουρα θα αλλάξει ο τρόπος που βλέπεις τα πράγματα και όλα θα μπούν σε ένα ρυθμό αλλά για τη μονογονεϊκή ζωή, οι προκλήσεις δεν σταματούν ποτέ!

Jennifer Wolf
Διαπιστευμένη εκπαιδεύτρια γονέων και Υποστηρίκτρια Μονογονέων
Πηγή: http://singleparents.about.com/