Ο σύντροφος μου με πιέζει να κάνω έκτρωση, αλλά έχω ήδη κάνει μια φορά. Αυτό το παιδί το θέλω!

Ανακάλυψα ότι είμαι έγκυος, κάτι το οποίο με σόκαρε, καθώς παίρνω αντισυλληπτικά από τον Νοέμβριο με αυστηρό πρόγραμμα. Ο πατέρας όμως του παιδιού, δεν έχει εντυπωσιαστεί ιδιαίτερα. Με ικετεύει να κάνω έκτρωση καθώς ισχυρίζεται ότι δεν είναι έτοιμος να γίνει γονιός. Μου λέει ότι αν κάνω αυτό το παιδί, θα είμαι μόνη μου.

Είμαι 20 ετών, σπουδάζω και θέλω να ασχοληθώ με το επάγγελμα μου. Παρόλα αυτά νιώθω ότι μπορώ να συνδυάσω τις σπουδές μου, τη δουλειά μου και να κρατήσω το μωρό. Είχα κάνει μία έκτρωση όταν ήμουν στην εφηβεία, και ήταν μια δυσάρεστη εμπειρία για εμένα. Το μετάνιωσα και μετά είχα κατάθλιψη για πάρα πολύ καιρό.

Εκείνος το γνωρίζει αυτό, και ισχυρίζεται ότι εφόσον το ξεπέρασα την πρώτη φορά θα το ξεπεράσω και την δεύτερη. Εγώ όμως δεν θέλω να ξανανιώσω τον ίδιο πόνο. Του είπα ότι δεν θα τον υποχρεώσω να γίνει πατέρας και πως δεν θέλω ούτε οικονομική βοήθεια, δίνοντας του έτσι την επιλογή να φύγει.

Έχει αγανακτήσει μαζί μου, νιώθει ότι πάντα θα ανησυχεί για το παιδί του, και πως δεν του δίνω επιλογή σε μια τόσο μεγάλη απόφαση. Με κάνει να νιώθω ότι είμαι εγωίστρια, αλλά δεν θέλω να το συζητήσω παραπάνω.

Πως μπορώ να βελτιώσω τη κατάσταση; Δεν θέλω να καταστρέψω την ζωή του, αλλά γιατί να υποφέρει η ψυχική μου υγεία, επειδή εκείνος δεν είναι έτοιμος να γίνει πατέρας; Το να είμαι μόνη μαμά φαντάζει τρομακτικό, αλλά έχω συμβιβαστεί με την ιδέα. Η συμπεριφορά του είναι που με αποθαρρύνει όμως.

Αγαπητή φίλη,

Έχεις δίκιο, το να είσαι μόνη μαμά δεν είναι εύκολο, αλλά αν έχεις αποφασίσει να κρατήσεις το παιδί και να μην έχεις απαιτήσεις από εκείνον, είναι δική σου επιλογή. Θεωρώ ότι θα πρέπει να αναλάβει τις οικονομικές του ευθύνες – καθώς χρειάζονται πάντα δύο για να γίνει ένα μωρό, και υπάρχει πάντα μια ευκαιρία, έστω και μικρή, η αντισύλληψη που έπαιρνες να σε απογοητεύσει.

Νομίζω ότι πρέπει να κάνεις αυτό που είναι σωστό για εσένα, και να μην πάρεις μια απόφαση που θα κάνει τη ζωή του πιο εύκολη. Ο κίνδυνος αν κάνεις έκτρωση  είναι να χωρίσετε, και να μείνεις με το αίσθημα ότι έχασες τα πάντα. Ακούγεσαι σαν μια γυναίκα αρκετά ευαίσθητη, που κάνει σχέδια για το πως θα συνδυάσει την ζωή της με τις ανάγκες ενός παιδιού. Κοίταξε τα πάντα – μπορείς να απευθυνθείς σε βρεφικούς σταθμούς αν αποφασίσεις να γυρίσεις στη δουλειά σου, και να συνεχίσεις παράλληλα τις σπουδές σου.

Μίλησε και σε άλλους ανθρώπους γι’ αυτό – στο γιατρό σου, στη μαμά σου και στους φίλους σου. Είναι σημαντικό να νιώθεις ότι έχεις υποστήριξη, καθώς αφορά το σώμα σου και τη ζωή σου. Φαίνεται ότι έχεις πάρει τις αποφάσεις σου και πως θες να κρατήσεις το παιδί, οπότε μην νιώθεις την πίεση που εκείνος σου ασκεί.

Αν χωρίσετε και θελήσει να είναι μέρος της ζωής του παιδιού, τότε θα πρέπει να τον αφήσεις. Μπορεί να είναι δύσκολο για εσένα μερικές φορές, αλλά είναι το σωστό και για το παιδί αλλά και για εκείνον.

Μην χρησιμοποιήσεις το παιδί σαν όπλο, ακόμα και όταν θα νιώθεις την ανάγκη να το κάνεις.

Καλή τύχη!

Πηγή : http://www.mirror.co.uk/