Ο σύντροφός μου είναι διαζευγμένος και βγάζει άμυνες. Τί να κάνω;

Αγαπητή φίλη,

 Πολύ συχνά, όταν έρχομαι αντιμέτωπη με ερωτήσεις περί σχέσεων μετά το διαζύγιο, κάνω ένα παραλληλισμό. Μία σχέση/γάμος είναι ακριβώς όπως η παιδική μας ηλικία: αν είναι καλή, μας αφήνει θετικά βιώματα και μας προετοιμάζει επαρκώς και με ασφάλεια για το μέλλον. Αν είναι κακή, οι αρνητικές εμπειρίες που έχουμε συλλέξει θα αποτελέσουν το κέντρο άμυνας γύρω από το οποίο θα στήσουμε την υπόλοιπη ζωή μας. Και επειδή συνήθως ένας γάμος που λήγει άδοξα, λήγει έτσι επειδή δεν εμπεριέχει θετικά στοιχεία – ή τουλάχιστον επειδή αυτά δεν είναι πιο δυνατά από τα αρνητικά – τείνουμε να αποχωρούμε από αυτό το ψυχοφθόρο περιβάλλον με διάφορες ουτοπικές και αρκούντως  αντιλήψεις και πεποιθήσεις σχετικά με τη μελλοντική ερωτική μας ζωή.

Για παράδειγμα, αρκετοί άνθρωποι δηλώνουν ευθαρσώς ότι δεν ξανακάνουν σχέση για κανένα λόγο (αν και συνήθως αυτό δε συμβαίνει καθότι ο άνθρωπος είναι από τη φύση του συντροφικό θηλαστικό), ενώ κάποιοι άλλοι δηλώνουν πως ακόμα κι αν αποφασίσουν να είναι με κάποιον, δε θα δεχτούν καμία καταπίεση, καμία υπόδειξη και κανένα συμβιβασμό. Ο κοινός παράγοντας πίσω από αυτές τις δηλώσεις είναι ο φόβος αφού, όπως λέει και η γνωστή παροιμία ‘Όποιος καεί στη σούπα, φυσάει και το γιαούρτι’ και η αλήθεια είναι ότι χρειάζεται μεγάλη υπομονή και διάθεση για υποχωρήσεις μέχρι να μπορέσει ένας φοβισμένος άνθρωπος να σε εμπιστευτεί αρκετά ώστε να ‘ξεγυμνωθεί’ μπροστά σου, όταν την προηγούμενη φορά που το επιχείρησε προδόθηκε/πληγώθηκε/καταπιέστηκε κτλ.

Αν προσθέσουμε σε αυτό το γεγονός πως κάποιοι άνθρωποι, ειδικά αν προέρχονται από συγκρουσιακές οικογένειες, έχουν ένα έμφυτο φόβο για οποιαδήποτε αντιπαράθεση και προτιμούν να κρύβουν ό,τι τους ενοχλεί κάτω από το χαλί αντί να το αντιμετωπίζουν, έχουμε την τέλεια συνταγή για μία σχέση που υπολειτουργεί λόγω φόβων, ανασφαλειών και υποσυνείδητης έλλειψης εμπιστοσύνης.

Θέλω να σου πω ότι όσες συζητήσεις και να επιχειρήσεις να κάνεις σε αυτή τη φάση, μάλλον δε θα έχουν αποτέλεσμα αφού ο σύντροφός σου φαίνεται να έχει υψώσει ένα τοίχο αυτοπροστασίας. Το μόνο που θα σου πρότεινα εγώ είναι να αντικαταστήσεις τα λόγια με πράξεις αγάπης, αποδοχής και ελευθερίας. Όταν θα έχει πειστεί για τις καλές σου προθέσεις, μόνος του θα ανοίξει χώρο γύρω του ώστε να χωρέσεις χωρίς στρίμωγμα και εσύ. Ως τότε, μην πιέζεις τις καταστάσεις γιατί μάλλον περισσότερο τον τρομάζεις παρά οτιδήποτε άλλο.