Ο ρόλος των παππούδων στο διαζύγιο!

Αποφύγετε τα «ναρκοπέδια» όταν το παιδί σας χωρίζει, και δημιουργήστε ένα ασφαλές καταφύγιο για το εγγόνι σας .

Εβδομάδες μετά την αίτηση διαζυγίου των γονιών του, ένα τρίχρονο αγόρι «βομβάρδιζε» με προσκλήσεις τους πατρικούς παππούδες με σκοπό να τον επισκεφτούν. Ήταν μια δύσκολη κατάσταση. Ανησυχούσαν μήπως ο γιος τους εκλάβει την παρουσία τους στο σπίτι της πρώην γυναίκας του, ως προδοσία. Ανησυχούσαν μήπως η νύφη τους , ένιωθε άβολα να τους δει τόσο σύντομα μετά το χωρισμό.

Από την άλλη μεριά, ο εγγονός τους , τους έψαχνε. Θα ένιωθε εγκαταλλελειμένος και μη αγαπητός αν απέρριπταν την πρόσκληση του; Το στριφογύρισαν πολύ στο μυαλό τους μέχρι τελικά να αποφασίσουν να πάνε στον εγγονό τους. Αντί να μπουν στο σπίτι, τον πήραν και πήγαν σε μια κοντινή παιδική χαρά .

Εάν το παιδί σας χωρίσει, το καθήκον του να είσαι παππούς ή γιαγιά, γίνεται ακόμη πιο περίπλοκο. Ξαφνικά , δεν είναι μόνο το χτίσιμο κάστρων στην άμμο με το εγγόνι σου , το χλαπάκιασμα ενός παγωτού , και να το αφήνεις να μένει ξύπνιο μέχρι αργά για να δει το τέλος της αγαπημένης του ταινίας Disney. Τώρα , υπάρχουν συναισθήματα 4 διαφορετικών ομάδων που πρέπει να λάβετε υπ’όψη: Τους άλλους παππούδες , το παιδί σας, τον/την πρώην σύζυγο του παιδιού σας και το/τα εγγόνια σας.

O χώρος σας, ο ασφαλής παράδεισος του εγγονιού σας .

Αφού ανακοινωθεί το διαζύγιο του παιδιού σας , το σπίτι και η ώρα που περνάτε με το εγγόνι σας ,καλό είναι να παραμείνει όσο το δυνατόν ίδια με την κατάσταση που επικρατούσε πριν το διαζύγιο, λέει η Lillian Carson, διδάκτωρ ψυχοθεραπεύτρια και γιαγιά 10 παιδιών. “Ο χρόνος με τους παππούδες μπορεί να είναι ανακουφιστικός για το εγγόνι που πιθανώς να έχει εγκλωβιστεί στη μέση των δυο γονιών. Το σπίτι σας πρέπει να είναι “ουδέτερη ζώνη”. Κρατήστε την προσοχή σας στην ανάπτυξη της σχέσης σας με το εγγόνι σας, και όχι στην αποσυντιθέμενη των γονιών του.

Όταν σας εμπιστεύονται.

Μην εκπλαγείτε εάν η σταθερότητα του δικού σας σπιτιού , ενθαρρύνει τα εγγόνια σας να μοιραστούν συναισθήματα που δεν μπορούν να εκφράσουν στους γονείς τους από φόβο ότι θα πρέπει να πάρουν οπωσδήποτε το μέρος κάποιου. Βέβαια όταν το παιδί σας παίρνει διαζύγιο, αυτό είναι και το κύριο θέμα των συζητήσεων σας. Μιλάτε για αυτό με τον/την σύζυγό σας. Μιλάτε για αυτό με τον/την καλύτερό/η σας φίλο/η. Μιλάτε για αυτό με το παιδί σας. Όμως προσοχή: Μην ξοδεύετε όλο το χρόνο που έχετε με τα εγγόνια σας, εμβαθύνοντας στα συναισθήματά τους για το διαζύγιο.

“Μην προσπαθήσετε να γίνετε οι θεραπευτές των εγγονιών σας” συμβουλεύει η Carson. “Δεν είναι δική σας δουλειά. Μόνο αν τα εγγόνια σας αναφέρουν το διαζύγιο, θα ήταν καλό να το συζητήσετε μαζί τους. Αν το αναφέρουν, να είστε ένας προσεκτικός ακροατής και προσφέρετέ τους την αγάπη και την συμπόνια σας. Πιθανό είναι να νιώθετε συναισθήματα όμοια με εκείνων: θυμό, ενοχές , λύπη, άγχος. Και εσείς και τα εγγόνια σας , βρίσκεστε μπλεγμένοι σε μια δύσκολη κατάσταση η οποία δεν ήταν δική σας επιλογή να βρεθείτε”.

“Όταν το εγγόνι σας σάς ανοίγεται , πλαισιώστε την απάντησή σας θετικά και καθησυχάστε το λέγοντάς του/της πως το διαζύγιο δεν είναι δικό του/της λάθος” προτείνει η Marsha Temlock, γιαγιά και συγγραφέας βιβλίων για το διαζύγιο. Αν νιώσετε πως το εγγόνι σας παρουσιάσει ένα θέμα το οποίο πρέπει να διευθετηθεί από τους γονείς, μην εμπλέξετε το ίδιο όταν προσεγγίσετε ή αναφέρετε για πρώτη φορά στο παιδί σας, π.χ. λέγοντας “ Όταν η Τζίνα με επισκέφθηκε μου είπε ……. ”

Αντιθέτως, όταν είσαι μόνος/η με το παιδί σου, μπορείτε να κατευθύνετε το θέμα με έναν κατά τα άλλα μη-κατηγορητικό τόνο όπως: “Παρατήρησα πως μερικές φορές η Τζίνα έχει πρόβλημα με τον ύπνο. Νομίζω πως της λείπουν και ο δυο γονείς της, την ώρα του ύπνου. Μήπως θα ήταν καλό να την καλούσες εκείνη την ώρα ;”

Να είστε προετοιμασμένοι για μια θυμωμένη απάντηση όπως : “Λοιπόν, αν κάποιος/α δεν είχε ζητήσει διαζύγιο , τώρα θα είχε και τους δυο γονείς της την ώρα του ύπνου!” Προσπαθήστε να είστε συμπονετικός/ή , αλλά τονίστε πως ο κοινός σας στόχος, είναι να βοηθήσετε το παιδί να προσαρμοστεί στη νέα κατάσταση , χωρίς να κατηγορείτε τους πρώην συζύγους.

Είναι όλοι αυτιά

“Προσπαθήστε να μην ανακατεύετε τα πράγματα,” λέει η Carson. “Ένας καλός κανόνας είναι να ρωτήσετε τον εαυτό σας , “ποιά θα ήταν η αξία να περάσω αυτή την πληροφορία; Θα βοηθούσε το εγγόνι μου; ‘” Ανεξάρτητα με το ποιά είναι η προσωπική σας άποψη , πάντα να θυμάστε πως το παιδί αγαπάει και τους δυο γονείς , ανεξάρτητα από οποιαδήποτε εκδήλωση ή έκρηξη θυμού.

Μια γιαγιά , πιστεύει πως τα τυχαία θετικά σχόλια που κάνει , δείχνουν στα εγγόνια της πως παρ’ όλο που οι γονείς τους χωρίζουν, εκείνη πιστεύει ακόμη πως η μαμά τους είναι ένα καλό άτομο.“Αν κάνουμε μακαρόνια,” λέει, “Θα πω κάτι όπως: ‘ Η μαμά σου κάνει πάντα τους καλύτερους κεφτέδες. Τι καλή μαγείρισσα που είναι!’’”

Και όσο δελεαστικό και αν είναι , μην κατασκοπεύσετε προσπαθώντας να εκμαιεύσετε πληροφορίες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στην διαδικασία του διαζυγίου. Εάν, όταν το εγγόνι σας, σας μιλάει , και ό,τι και να πει , γίνεται τροφή για τους καυγάδες των γονιών του, τότε το εγγόνι θα νιώθει ανασφάλεια και θα δυσκολεύεται να σας εμπιστευθεί. Σε αυτή τη περίπτωση, ποιον θα έχει για να μιλάει και να απευθύνεται;

Πρώην σύζυγος: Φίλος/η, εχθρός ή τίποτα από τα παραπάνω ;

Μετά από ένα διαζύγιο, πολλοί μπαμπάδες μπορούν να βλέπουν τα παιδιά τους μόνο κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο  κάτι που συμβάλλει πολύ στις αντιπαραθέσεις. Επομένως, δεν μας εκπλήσσει η έρευνα της δόκτωρ Jeanne Hilton, που δείχνει πως όταν ένας πατέρας δεν έχει την επιμέλεια ή συν-επιμέλεια με την πρώην σύζυγο, η σχέση του παιδιού με τους πατρικούς παππούδες υποφέρει. Για αυτό η Temlock ενθαρρύνει τους παππούδες, από όποια πλευρά και αν προέρχονται, να διατηρούν μια σχέση με τη/τον πρώην σύζυγο του παιδιού τους.

Η Karen Bastille, η κόρη της οποίας έχει ένα 3χρονο κοριτσάκι τη Maya, και πήρε διαζύγιο, λέει πως ο πρώην γαμπρός της  διατήρησε τον ρόλο του στην οικογένεια. “Ο πατέρας της Maya θα την επισκεφθεί συχνά στο σπίτι μου την ‘Μέρα του Μπαμπά’. Θα παραγγείλει πίτσα και θα φάμε όλοι μαζί. “Είναι μια διαδικασία που η εγγονή μου το έχει πλέον σαν τελετουργικό” λέει η Bastille. “Μερικές φορές θα μείνει και για βραδινό.”

Η Carson παραδέχεται πως μερικές φορές ο ενήλικας μπορεί να το δει αυτό και σαν προδοσία. “Αλλά δεν είναι προδοσία. Επισημάνετε στο παιδί σας πως ακόμη και αν φαίνεται πως βοηθάτε τον/την πρώην σύζυγο, εσείς απλά προσπαθείτε να διατηρήσετε μια σχέση με το εγγόνι σας,” λέει. Θα πρέπει να είστε σε θέση να στηρίξετε το παιδί σας κατά τη διάρκεια του διαζυγίου και να έχετε μια υγιή σχέση με το εγγόνι σας, χωρίς να πρέπει να επιλέξετε ανάμεσα στο ένα ή στο άλλο.

Γενέθλια ίσον δύο πάρτι;

Πολλές γιορτές και διακοπές έχουν ως επίκεντρο το παιδί. Μπορεί να αναρωτιέστε αν , μετά το διαζύγιο, θα υπάρχουν δυο πάρτι γενεθλίων , δυο οικογενειακά τραπέζια το Πάσχα, δύο Πρωτοχρονιές. “Από τότε που η κόρη της Karen στο παραπάνω παράδειγμα και ο γαμπρός της πήραν διαζύγιο, μερικές γιορτές έγιναν γιορτές-της-μιας-οικογένειας ενώ άλλες περιελάμβαναν και τις δυο οικογένειες. Όταν είναι όλοι μαζί , όλοι καταφέρνουν να θυμηθούν το πιο σημαντικό πράγμα: Την ευτυχία της Maya” λέει η Bastille.

“Μπορεί να είναι αμήχανο για τους ενήλικες , αλλά τα μέλη της οικογένειας θα πρέπει να είναι σε θέση να ελέγξουν οποιαδήποτε παρατεταμένη συναισθηματική αναταραχή και να δημιουργήσουν μια ευχάριστη μέρα για την Maya” συνεχίζει. Βέβαια, κάθε οικογένεια, είναι διαφορετική, και κάποια διαζύγια είναι πιο πικρά από άλλα. Εάν οι γονείς του εγγονού ή των εγγονιών σας είχαν έναν γάμο που έληξε άσχημα , και τα συναισθήματα είναι ακόμη νωπά, οι κοινές γιορτές δεν θα πρέπει να είναι στο επίκεντρο. Ρωτήστε τον εαυτό σας τι θα ήταν πιο δύσκολο για το παιδί , να μη δει και τους δυο γονείς σε μια γιορτή ή να τους δει μεν αλλά να μαλώνουν συνέχεια;

Παρόλο που τα καθήκοντα του να είσαι παππούς ή γιαγιά κατά τη διάρκεια του διαζυγίου μπορεί να είναι πρόκληση, ο ρόλος που παίζετε στην ζωή του εγγονιού σας είναι ζωτικής σημασίας. Οι παππούδες εκτός από την αγάπη τους, μπορούν να προσφέρουν και τη σταθερότητα που λείπει από το εγγόνι, όταν όλα τα άλλα στη ζωή του, αλλάζουν!”

Πηγή: http://www.grandparents.com
Επιμέλεια-μετάφραση: Κυριακή Μαρία Τσιγαρίδα