Ο Κύριος Μαμάς: Οι σημερινοί μπαμπάδες είναι οι νέες μαμάδες;

Όταν οι άνθρωποι σκέφτονται τους μονογονείς, συνήθως φαντάζονται μια μόνη μητέρα που προσπαθεί να τα βγάλει πέρα επειδή είτε ο πατέρας εξαφανίστηκε ή έχει πεθάνει. Κι ενώ αυτό το κλισέ, δηλαδή να φανταζόμαστε το μονογονέα να ανήκει μόνο στο γυναικείο φύλο, δύσκολα θα φύγει από το μυαλό του μέσου ανθρώπου, είναι γεγονός ότι πλέον πολλοί άντρες, περισσότεροι από ποτέ για την ακρίβεια, είναι μόνοι μπαμπάδες. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, 8% όλων των οικογενειών στην Αμερική είναι μόνοι μπαμπάδες με ένα ή περισσότερα παιδιά.

Υπάρχουν 2,6 εκατομμύρια οικογένειες με μόνο πατέρα από το 2011, μια πολύ μεγάλη αύξηση από το 1960 όταν αυτός ο αριθμός ήταν λιγότερο από 300.000. Αυτό σημαίνει ότι οι άνδρες τώρα ηγούνται του ενός τέταρτου περίπου των μονογονεϊκών οικογενειών. Αυτό προκαλεί την εξής ερώτηση: Είναι οι μπαμπάδες οι καινούριες μαμάδες;

Καθώς πολλοί παράγοντες συμβάλλουν σε αυτή την αλλαγή της “τυπικής” οικογένειας, πολλοί από αυτούς οφείλονται στην αύξηση των γεννήσεων παιδιών εκτός γάμου ενώ ο αριθμός των διαζυγίων έχει επίσης αυξηθεί από τη δεκαετία ’60-’70. Επιπλέον, το να δίνεται η επιμέλεια των παιδιών και στον άντρα είναι κάτι που φαινόταν σχεδόν αδύνατο πριν από 10 χρόνια. Αυτό όμως, τείνει να αλλάξει.

Ένας ακόμα σημαντικός λόγος αύξησης των μόνων μπαμπάδων είναι ότι οι παραδοσιακοί ρόλοι των φύλων αλλάζουν. Οι άνδρες πλέον, αναλαμβάνουν την ευθύνη να φροντίσουν τα παιδιά τους όταν η μητέρα εργάζεται περισσότερο από εκείνους ή όταν εκείνη είναι η μόνη που εργάζεται μέσα στην οικογένεια ή έπειτα από ένα διαζύγιο. Όλο και περισσότεροι άντρες βρίσκονται στην κουζίνα, σκουπίζουν και καταλήγουν λερωμένοι, όπως συνήθιζαν να είναι οι γυναίκες στο παρελθόν.

Παρά το νέο κύμα του Κυρίου Μαμά, αυτοί οι άνδρες έχουν ν’ αντιμετωπίσουν κακεντρεχή σχόλια και συμβουλές που ποτέ δεν ζήτησαν, από μόνες μαμάδες που νομίζουν ότι ξέρουν πολύ περισσότερα απ’ οποιονδήποτε άντρα. Για παράδειγμα, σ’ ένα άρθρο για την “The Daily Beast”, ένας πατέρας  μίλησε για το πως τα καταφέρνει με τη φροντίδα των παιδιών του ενώ η μητέρα τους δουλεύει.

“Ως μπαμπάς που έχει την κύρια φροντίδα της τριών μηνών κόρης μου και του δύο χρονών γιου μου, παίρνω αρκετές κριτικές που δεν ζήτησα σε σχέση με της επιδόσεις μου. Πολλοί μπαμπάδες σαν εμένα αντιμετωπίζουν συνεχώς τα κοροϊδευτικά σχόλια των γύρω τους, επειδή βάζουν τη πατρότητα πάνω από τη καριέρα. Ένας πραγματικός άνδρας μπορεί να βρέξει τη μπλούζα του με ιδρώτα, αίμα και γράσο από την επισκευή του αυτοκινήτου αλλά απαγορεύεται να τη λερώσει με σάλια ή κακά μωρού. Για τη κοινωνία, το να περνάς τη μέρα σου διαβάζοντας παιδικά βιβλία με διαφορετικούς τόνους φωνής, δεν αποτελεί ένδειξη ανδρισμού!”.

Αυτός ο μπαμπάς, λέει κάτι πολύ σωστό. Γιατί πρέπει να είναι έτσι η κατάσταση;

Για όσους το έχουν ξεχάσει, έχουμε 2015. Ενώ βλέπουμε ταινίες και σειρές που απεικονίζουν άλλες εποχές, πρέπει να θυμίζουμε στους εαυτούς μας ότι το φύλο πλέον δεν καθορίζει το ποιος έχει τη κύρια ευθύνη μιας οικογένειας. Επίσης το φύλο δεν θα έπρεπε να καθορίζει εάν ένας μόνος μπαμπάς είναι ικανός να μεγαλώσει ένα παιδί επειδή δεν είναι γυναίκα. Όταν λένε οι στατιστικές ότι ο αριθμός των μπαμπάδων-μονογονέων και μή-που φροντίζουν τα παιδιά τους, “αυξάνεται,” σημαίνει ότι οι εποχές αλλάζουν και δεν μπορούμε να το εμποδίσουμε.

Σε λίγο καιρό, οι μόνοι μπαμπάδες θα είναι μια κατάσταση που δεν θα μας εκπλήσσει και έτσι πρέπει. Το να είσαι καλός γονέας δεν έχει να κάνει με το φύλο, έχει να κάνει με τις θυσίες, την αφοσίωση και το πιο σημαντικό: Την αγάπη.

Πηγή: http://www.yourtango.com/