Με χτυπάει και δεν φεύγω για να μην ζήσουν τα παιδιά μου κι άλλο διαζύγιο

«Γειά σας είμαι η Πηνελόπη, θέλω να πω την ιστορία μου κ αν μπορεί κάποιος να με βοηθήσει…παντρεύτηκα στα 18 μου για να φύγω απο την καταπίεση και το ξύλο απο τον πατέρα μου , μακρια απο τους γονεις μου αυτοι στην Γερμανία εγω πλεον στην Αθήνα, με πολλα προβληματα αγνωστη μεσα σε αγνωστους. Με αυτον τον ανθρωπο εκανα δυο παιδια και μετα απο 8 χρονια γαμου χωρισαμε. Αυτος ειχε εξωσυζυγική σχεση αρκετα χρονια και εγω δεν το γνωριζα. Ετσι πηρα τα παιδια μου και ηρθα στο χωριο χωρις δουλεια  στην αρχη  , μετα βρηκα δουλεια πηρα το διπλωμα και επιτέλους ενιωθα μητέρα, που προσφερει στα παιδια της.

Το 2006 εκανα μια σχεση που μου εδινε ζωη με εκανε να νιωθω γυναικα , ολα ηταν ομορφα και ηρεμα μεχρι που βρεθηκανε καλοθελητες και μου διελυσαν τη σχεση αυτη. Δεν το εβαλα κατω παρακαλεσα εκλαψα πονεσα αλλα ματαια..Ειχαμε επαφες μιλουσαμε στο τηλεφωνο  συναντιόμασταν  και δεν εχουμε σταματήσει ακομα, μιλαμε και βρισκομαστε .Θελει να ειμαι καλα , θελει αλλα δεν μπορει να ειναι μαζι μου  ξερω πως με αγαπαει …Ξερω οτι αν τον παρω τηλεφωνο θα ερθει …….Ετσι συνεχισα τη ζωη μου με τα παιδια μου .

Το 2008 γνωρισα τον τωρινο μου συζυγο εναν ανθρωπο χωρισμενο με ενα παιδι κοινα στοιχεια , βγηκαμε γνωρισα το παιδι του και αυτος τα δικα μου ολα καλα εκδρομες γιορτες μαζι σκεφτηκα οτι επιτελους βρηκα καποιον που εχει περάσει πάνω κάτω, τα ιδια με μενα. Και οι δύο χωρισμένοι έλεγα, δεν μπορεί, θα βγεί σε καλό. Ειχε προβληματα με την πρωην σύζυγο η οποία μας ενοχλουσε παρα πολυ και με εβριζε αλλά εκείνος συνεχως μου ελεγε να μην ασχολουμαι και οτι δεν αξιζε .

Το 2009 αποφασισαμε να παντρευτουμε ….ελα ομως που ο κυριος δεν ειχε παρει διαζυγιο και το πηρε δυο μηνες πριν το γαμο μας..Ολοι το ήξεραν εκτος απο μενα. Παρ’ όλα αυτά, εγώ τυφλωμένη από ενθουσιασμό, νόμιζα πως βρηκα καποιον που ηθελε εμενα και τα παιδια μου και προχωρησα. Υπηρχαν κοντρες με τα παιδια και ειδικα με τον μεγαλο μου γιο, αλλά παλι ελεγα ότι ήταν η αρχη και θα έφτιαχναν τα πραγματα. Τα χρονια περνουσαν, εγω να μην βλεπω γυρω μου, τα προβληματα μεγαλωναν. Έμεινα άνεργη με ένα στεγαστικό δάνειο στο όνομά μου καθώς φτιάξαμε τον όροφο που μου έγραψε ο πατέρας μου. Στη συνέχεια έμεινα έγκυος στο κοριτσάκι μας και πέρασα μια εγκυμοσύνη με προβλήματα, χωρίς βοήθεια και πάνω απ όλα ήμασταν πια άνεργοι και οι δύο.

Από τότε που γεννήθηκε η κόρη μου τα πράγματα ξέφυγαν. Εκείνος δεν δουλεύει, εγώ προσπαθώ να τα φέρω βόλτα με τη διατροφή που δίνει ο πρώην σύζυγος. Πούλησα όλα μου τα κοσμήματα κρυφά για να τα βγάλω πέρα και λέω κρυφά γιατί ζούμε σε χωριό και είναι ντροπή να μαθευτεί. Δεν ψάχνει για δουλειά, βρίζει και μειώνει τα παιδιά μου και μας λέει ότι εκείνος μας έβαλε σε σειρά και πως χωρίς αυτόν θα πεθάνουμε. Έχει χτυπήσει το μεγάλο μου γιο και πρίν λίγο καιρό πήγε να χτυπήσει και τον μικρό μου γιο με αποτέλεσμα να μπω στη μέση και να χτυπήσει εμένα. Ερωτικές επαφές έχουμε 1-2 φορές το μήνα. Του έχω πει πως αυτή η κατάσταση δεν πάει άλλο και πως πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του σαν άντρας και πατέρας. Έχω χάσει την αυτοεκτίμησή μου και έχω παραιτηθεί από μένα. Ασχολούμαι μόνο με το σπίτι και τα παιδιά και ευτυχώς που έπιασα μια προσωρινή δουλειά με λίγα χρήματα την οποία ο κύριος χλευάζει λέγοντάς μου “από υπάλληλος γραφείου, έφτασες να καθαρίζεις τουαλέτες!”.

Έχω σκεφτεί πολλές φορές να χωρίσω αλλά μετανιώνω. Σκέφτομαι πως τα παιδιά μου θα ζήσουν δεύτερο διαζύγιο και φοβάμαι μην καταστρέψω τον εαυτό μου και χάσω τα παιδιά μου. Το μεγάλο μου παιδί δεν αντέχει άλλο και θέλει λέει να πάει να μείνει με τον πατέρα του. Ξέρω ακόμα, πως υπάρχει εκεί έξω κάποιος που νοιάζεται και με αγαπάει όπως κι εγώ. Ξέρει ότι ο άντρας μου με έχει χτυπήσει και μου έχει πει πως αν το ξανακάνει, θα έρθει να με προστατέψει. Θέλω να με βοηθήσετε είμαι σε απόγνωση…»

Πηνελόπη

Απαντάει η κοινωνιολόγος-ψυχολόγος κυρία Δώρα Φούντα

Αγαπητή Πηνελόπη,

δύσκολο να αποτυπωθεί η ιστορία της ζωής  ενός ανθρώπου και τα αδιέξοδα του σε λίγες γραμμές και ακόμα πιο δύσκολο να σε βοηθήσει  οποιοσδήποτε ειδικός ή μη…. χωρίς καν να γνωρίζει εσένα και το γενικότερο οικογενειακό σου σύστημα.   Στην τελευταία πρόταση στο γράμμα σου, αναφέρεις  «Θέλω να με βοηθήσετε κ να μου πείτε τι να κάνω  είμαι σε απόγνωση …»  Πηνελόπη, δεν ξέρω πόσο χρονών είσαι αλλά αλήθεια πιστεύεις, ότι υπάρχει κάποιος ή κάποια εκεί έξω που μπορεί να αναλάβει την ευθύνη της  ζωής σου και να σου πει τι να κάνεις?

Θα επιχειρήσω  να σου δώσω   μια απάντηση που ελπίζω να σε βοηθήσει να αρχίσεις να βλέπεις  τη ζωή σου και τον εαυτό σου πιο αντικειμενικά έτσι ώστε να καταφέρεις «να σταθείς στα πόδια σου» σιγά-σιγά. Σύμφωνα με όσα αναφέρεις, στα 18 φεύγεις από το σπίτι σου για να γλυτώσεις από τον πατέρα σου και το ξύλο. Σήμερα πολλά χρόνια μετά….(17 τουλάχιστον από ότι καταλαβαίνω από αυτά που αναφέρεις)  βρίσκεσαι  παντρεμένη  για δεύτερη φορά με ένα άντρα ….που χτυπάει τα παιδιά σου, σε μειώνει και φοβάσαι. Εδώ θα σταθώ σε  δύο σημεία και θα σου τονίσω ότι:

1. Δεν είσαι πλέον η 18χρονη που φεύγει από τον μπαμπά της αλλά μια μητέρα τριών παιδιών. Η μητέρα οφείλει να προστατεύει τα παιδιά της και αυτό  θα πρέπει να είναι και η προτεραιότητα σου γιατί από ότι καταλαβαίνεις, η ιστορία επαναλαμβάνεται… Οι γονείς είμαστε πρότυπα συμπεριφοράς για τα παιδιά οπότε θα πρέπει να αντιληφθείς  ότι τα παιδιά σου είναι πολύ πιθανό να αντιγράψουν το μοντέλο της ζωής σου.

2. Όλη σου ζωή φαίνεται να καθορίζεται από συντρόφους  που προσπαθείς  απεγνωσμένα  να κρατήσεις δίπλα σου για να καλύψεις προφανώς κενά παιδικής ηλικίας. Όμως εδώ θα είμαι πολύ ρεαλίστρια και θα σου πω ότι με «μπαστουνάκια» στη ζωή  δεν πάμε πουθενά. Επιπλέον κανείς δεν μπορεί να μας σώσει αν δεν πάρουμε  εμείς οι ίδιες τη  ζωή στα χέρια μας.

Η ζωή  είναι ένα ταξίδι και σε ένα ταξίδι για να φτάσουμε στο προορισμό μας πρέπει να ξέρουμε που θέλουμε να πάμε και πώς. Δεν ξεκινάμε ένα ταξίδι χωρίς να έχουμε κάνει προετοιμασίες όπως να βγάλουμε εισιτήρια, να ετοιμάσουμε τις βαλίτσες μας,  κ.α.  Αναρωτιέμαι,  ξεκινάς να πας  ένα ταξίδι σε μια ξένη χώρα και στην πορεία αλλάζεις γνώμη επειδή συνάντησες έναν ταξιδιώτη που θέλει να πάει κάπου άλλου ή ακολουθείς  όποιον βρίσκεται στο  δρόμο σου;

Η μόνη «συμβουλή» που θα μπορούσα να σου δώσω είναι   να προσπαθήσεις  καταλάβεις που βρίσκεσαι …και που θέλεις να πας. Στη συνέχεια θα πρέπει να θέσεις  στόχους, οι οποίοι θα πρέπει να είναι ρεαλιστικοί και συγκεκριμένοι με προτεραιότητα πάντα τα παιδιά σου και εσένα.

Πηνελόπη μου, στο ταξίδι της ζωής χρειαζόμαστε μια εσωτερική πυξίδα και αυτή είναι που θα πρέπει να βρεις εσύ και μόνο εσύ! Τέλος θα ήθελα να σε ρωτήσω τι έμαθες αλήθεια  για εσένα μέσα από αυτή τη διαδρομή ζωής;

Δώρα Φούντα
Κοινωνιολόγος, Life Coach & Mentor
Τηλέφωνο γραφείου: 210 6141378
Κινητό: 6973747236
Web: http://www.fountacoach.com
E-mail: fountacoach@gmail.com

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Άφησε το σχόλιό σου, στείλε μας email στο info@singleparent.gr ή βρες  μας, στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Τα ονόματα της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά. Σχόλια προσβλητικά και επιθετικά δεν θα δημοσιεύονται!