fbpx

Μονογονείς, μήπως σαμποτάρετε οι ίδιοι την ευτυχία σας;

| 10 Μαρτίου 2014
ADVERTISEMENT

Είναι γεγονός πως στην εποχή μας μια οικογένεια καλείται να αντιμετωπίσει ποικίλα και πολύπλοκα ζητήματα, αλλά και δυσκολίες. Πόσο δε μάλλον όταν αυτή η οικογένεια είναι μονογονεϊκή με ένα ή και περισσότερα παιδιά. Τα προβλήματα που προκύπτουν είναι πολυεπίπεδα και αφορούν τον οικονομικό, τον κοινωνικό, αλλά και τον ψυχικό τομέα. Τι συμβαίνει όμως σε διαπροσωπικό επίπεδο; Γιατί πολλοί γονείς μονογονεϊκής οικογένειας και δη οι γυναίκες δυσκολεύονται στην προσωπική τους ζωή;  Βάζουν οι ίδιοι εμπόδια στην προσωπική τους ευτυχία ή είναι η κοινωνία αυτή που συχνά τείνει να τους περιθωριοποιεί και να τους στιγματίζει;

Δίχως αμφιβολία η κοινωνία πολλές φορές αντιμετωπίζει με καχυποψία και επιθετικότητα ανθρώπους που μεγαλώνουν μόνοι τα παιδιά τους. Αυτό συμβαίνει γιατί, από τη μία πλευρά οι άνθρωποι τείνουν να κρίνουν από τα φαινόμενα, ενώ από την άλλη πλευρά τα στερεότυπα, ειδικά για τη γυναίκα που για οποιονδήποτε λόγο κρατά την οικογένειά της δίχως την παρουσία ενός συζύγου, είναι πολύ βαθιά εδραιωμένα στη σκέψη του κοινού νου. Πέρα όμως από το κοινωνικό περιβάλλον, υπάρχει η πιθανότητα ένας μονογονέας να «σαμποτάρει» την ίδια του την ευτυχία;


ADVERTISEMENT

Μια οικογενειακή κατάσταση που δεν αντιστοιχεί στην κλασική πυρηνική οικογένεια συνήθως οφείλεται σε διαζύγιο, σε χηρεία ή στην απουσία, για διάφορους λόγους, του ενός από τους δύο γονείς. Όταν αυτή η κατάσταση δεν είναι συνειδητή επιλογή του γονέα που μένει μόνος μπορεί να του προκαλεί συναισθήματα θυμού ή και ενοχών. Πολλοί άνθρωποι δυστυχώς έχουν την τάση να στρέφουν αυτά τα συναισθήματα εναντίον του ίδιου τους του εαυτού, με αποτέλεσμα να αυτοτιμωρούνται για αποφάσεις ή γεγονότα που μπορεί να μην ήταν αποκλειστικά δική τους επιλογή ή απόφαση. Επιπλέον, ειδικά σε περιπτώσεις που το περιβάλλον του γονέα δεν είναι αρκετά υποστηρικτικό και με κατανόηση, αλλά αντίθετα είναι κατακριτικό, ο γονέας νιώθει αδύναμος να αντιμετωπίσει τα στερεότυπα που υπάρχουν από την κοινωνία εναντίον του με αποτέλεσμα να παραιτείται και να υιοθετεί όσα αρνητικά προβάλλονται από τον περίγυρο για το πρόσωπό του. Σε αυτό έρχεται συχνά να προστεθεί και ο φόβος της επένδυσης σε μια νέα σχέση, ειδικά όταν ένα άτομο προέρχεται από μια τραυματική κατάσταση, η οποία τον έχει κάνει διστακτικό και επιφυλακτικό απέναντι στην ιδέα μιας νέας σχέσης. Σαν ένα είδος άμυνας δηλαδή, ο μονογονέας επιλέγει να μείνει μόνος του ή να κάνει σχέση με ανθρώπους που ξέρει ότι στην ουσία πρέπει να μοιράζεται με κάποιον άλλο/η, όπως μια σχέση με άτομο που είναι ήδη παντρεμένο, εξαιτίας του φόβου του να μην (ξανα)πληγωθεί ή προδοθεί.

Καταλήγοντας, το σημαντικότερο διακύβευμα είναι να δούμε με ποιον τρόπο ένας άνθρωπος μπορεί να αντιμετωπίσει επιτυχώς μια τέτοια κατάσταση και να βρει την ευτυχία στο πρόσωπο ενός νέου συντρόφου. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κρατάμε στο νου μας είναι ότι τα συναισθήματά μας πρέπει να τα εκδηλώνουμε και όχι να τα στρέφουμε εναντίον του ίδιου μας του εαυτού. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αναγνωρίζουμε και να αντιλαμβανόμαστε όσα νιώθουμε ή φοβόμαστε κι όχι να καταπιέζουμε σκέψεις και συναισθήματα. Πάντα όταν επεξεργαζόμαστε τα ψυχικά ζητήματα που προκύπτουν μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε.

Σε ένα δεύτερο επίπεδο, καλό θα ήταν ο γονέας που μεγαλώνει μόνος του τα παιδιά του να επιβραβεύει συχνά τον εαυτό του που τα καταφέρνει τόσο καλά, παρά τις δυσκολίες και να αναγνωρίζει το δικαίωμά του στην ευτυχία. Όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή δεν είναι δική μας υπαιτιότητα, το ζητούμενο είναι να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε με την δεδομένη πραγματικότητα. Σίγουρα όλοι νοιαζόμαστε και επηρεαζόμαστε από το πώς βλέπει η ευρύτερη κοινωνία την κοινωνική ομάδα στην οποία ανήκουμε και ο άνθρωπος είναι ένα ον το οποίο επηρεάζεται από το πώς αντιλαμβάνονται οι άλλοι την εικόνα του.


ADVERTISEMENT

Πρέπει, όμως, να θυμόμαστε ότι η ζωή είναι πάνω από όλα ένας δρόμος που τον χαράζουμε εμείς με τις επιλογές μας και, από τη στιγμή που εμείς τηρούμε την αξιοπρέπεια και την ηθική μας, έχουμε το δικαίωμα να επιλέγουμε οι ίδιοι τις κινήσεις μας χωρίς να μας απασχολεί αποκλειστικά το ποια στερεότυπα υπάρχουν κι αν όλοι εγκρίνουν τον τρόπο ζωής που έχουμε επιλέξει. Τέλος, η ψυχοθεραπεία δίχως αμφιβολία μπορεί να βοηθήσει οποιονδήποτε άνθρωπο αντιμετωπίζει δυσκολίες στην καθημερινή του ζωή και να τον ενισχύσει στην προσπάθειά του να γίνει πιο ευτυχισμένος.

Η ευτυχία είναι ένα αγαθό το όποιο όλοι οι άνθρωποι δικαιούνται να απολαμβάνουν στη ζωή τους και αυτό το δώρο πρέπει πάνω από όλα να το προσφέρουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας!

Ιουλία Κατσαΐτη
Ψυχολόγος
Τηλέφωνο:6973 042957
E-mail:iouliaka@yahoo.gr

Σε περίπτωση που έχετε απορίες σχετικά με το συγκεκριμένο άρθρο, μπορείτε να υποβάλετε το ερώτημά σας, εδώ!

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ