Λέει ότι τη βλέπει σαν την αδερφή του ή τη κόρη του και μας έχει παρατήσει. Τί να κάνω;

Είμαστε παντρεμένοι 18 ολόκληρα χρόνια από προξενιό. Σχετικά σύντομα μετά το γάμο, μου έθεσε μερικούς κανόνες : ότι δεν έπρεπε να ανακατευόμαστε με τα προβλήματα τρίτων ή να μπλέκουμε άλλους ανθρώπους στα δικά μας θέματα. Μου δήλωσε ότι δεν ήθελε να συναναστρέφομαι με άλλους άντρες έστω και αν ήταν συγγενείς. Γι αυτό σεβάστηκα την επιθυμία του και απομακρύνθηκα από όλους.

Είναι τρελλός με τη δουλειά του και έχουμε ελάχιστη επικοινωνία μεταξύ μας, παρόλα αυτά είναι αρκετά υπεύθυνος. Είχαμε μερικά θέματα, καθώς η μητέρα του μου μιλούσε πολύ άσχημα όταν ερχόταν να μας επισκεφθεί. Κράτησα αποστάσεις ακόμα και από εκείνη.

Πρίν από τρία χρόνια, πήγε στην εταιρεία μια γυναίκα συνάδελφος του . Μου σχολίασε το γεγονός ότι εκείνη είχε κατάθλιψη, και ότι οι γονείς της , του ζήτησαν να την βοηθήσει. Εκείνος συμφώνησε καθώς την συμπαθούσε .

Του υπενθύμισα τον κανόνα μας, και με καθησύχασε όταν μου είπε ότι εκείνη θα παντρευτεί σύντομα και θα φύγει μακρυά.  Και όντως παντρεύτηκε και έμεινε στην άλλη πλευρά της πόλης.

Τότε ο άντρας μου, μου είπε ότι είχε αναπτύξει έναν δεσμό μαζί της ανάμεσα στα χρόνια, και ότι δεν μπορούσε να φύγει μακρυά της. Είπε ότι πάντα ήθελε μια αδερφή ή μια κόρη, και ότι είχε υποσχεθεί στη μητέρα της να την προσέχει σαν δικό του παιδί. Αντίστοιχα και εκείνη τον έβλεπε σαν μεγάλο αδερφό ή σαν πατρική φιγούρα.

Ήθελε να ζητήσει άδεια από τον αρραβωνιαστικό της να είναι σαν αδερφός της, αλλά εκείνη του είπε ότι δεν χρειαζόταν την άδεια κανενός. Εφόσον είχαν αισθηματικό δέσιμο και όχι σωματικό, εκείνη δεν έβλεπε τίποτα άσχημο στη σχέση τους.

Είχαμε έναν πολύ μεγάλο καυγά για όλο αυτό. Μου είπε ότι δεν θα άφηνε την σχέση του μαζί της , για χάρη της οικογένειας του.

Για εμένα, αυτό είναι συναισθηματική απιστία. Εκείνη έχει βρεί άλλη δουλειά και μιλάει μαζί του όλη μέρα μέσω μηνυμάτων. Είναι έτοιμος ανα πάσα ώρα και στιγμή να πάει να την βρεί, αρκεί εκείνη να του το ζητήσει.

Προσπάθησα να της μιλήσω και μου είπε ότι αν το κάνω θα με παρατήσει. Έχει περάσει ήδη ένας χρόνος και συνεχίζω ακόμα να μένω στο σπίτι με τα δύο αγόρια μου. Μας υποστηρίζει οικονομικά και εγώ φροντίζω το σπίτι.

Με θεωρεί ζηλιάρα, αδικαιολόγητη και κτητική σύζυγο στους φίλους και στην οικογένεια μας. Τελευταία, έχει μειώσει την οικονομική συνεισφορά, με τη δικαιολογία ότι έχουμε “άλλα έξοδα.”  Έχει κόψει κάθε επικοινωνία μαζί μου, και συναντά τα παιδιά έξω τα Σαββατοκύριακα.

Είμαι ανοιχτή στο να δούμε κάποιον σύμβουλο  – για χάρη των παιδιών – εάν είναι πρόθυμος να αλλάξει τους τρόπους του. Θα είναι καλύτερα να χωρίσουμε; Τα παιδιά θα μπορέσουν να λειτουργήσουν μετά από αυτό το διαζύγιο;  Είναι δίκαιο να βάλω τον εαυτό μου μπροστά , καθώς τα έφηβα παιδιά μου σύντομα θα έχουν τη δική τους ζωή;

Αγαπητή φίλη,

Υπάρχουν πάρα πολλά θέματα στη συγκεκριμένη περίπτωση. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο σε όσα φαίνονται. Η κατάσταση με τη συγκεκριμένη γυναίκα και τον άντρα σου ίσως απλά να έχει βγάλει στην επιφάνεια αρκετά προβλήματα που υπάρχουν στο γάμο σας.

Συνεχίζεις να αναφέρεις ότι ο σύζυγος σου αθέτησε τους κανόνες σας. Αυτό είναι αλήθεια. Τι σημαίνει όμως αυτός ο κανόνας για εσένα; Τι σημαίνει για το γάμο σου; Ακολούθησε τον κανόνα, αλλά φαίνεται να υπάρχει μια δυσαρέσκεια απο την πλευρά σου γι αυτό. Γιατί όμως; Υπήρξαν μήπως σχέσεις που έπρεπε να προσπεράσεις, αλλά δεν ήθελες; Η αδικία όλης αυτής της κατάστασης είναι το γεγονός ότι ο άντρας σου αθέτησε τους κανόνες και όχι εσύ.

Η αντίδραση σε αυτή την κατάσταση μπορεί να έχει ξεκινήσει από ζήλεια. Σίγουρα υπήρξε αδικία από τη μεριά του συζύγου σου για όσα αθέτησε, αλλά μπορεί όμως να σε τρώει το γεγονός ότι δέθηκε τόσο πολύ με μια γυναίκα μικρότερη, και όχι μαζί σου. Τον περιγράφεις σαν έναν άντρα υπεύθυνο αλλά όχι επικοινωνιακό. Το να τον βλέπεις λοιπόν να αφιερώνει χρόνο και να επενδύει συναισθηματικά σε μια άλλη γυναίκα , είναι λογικό να σε έχει προβληματίσει αρκετά.

Για να προσθέσεις και άλλο πόνο σε όλο αυτό, η πεθερά σου – που δεν ήταν καλή μαζί σου – έχει αποδεχτεί αυτή τη γυναίκα με ανοιχτές αγκάλες, και από ότι φαίνεται έχει πάρει τη θέση σου, στην ζωή του άντρα σου και της πεθεράς σου.

Εάν τα προβλήματα της είναι τόσο σοβαρά όσο φαίνονται, είναι παράξενο ότι δεν έχει βοήθεια από κάποιον ειδικό. Έχει δική της οικογένεια να την στηρίξει; Εάν όχι, θα χρειαστεί σίγουρα να μιλήσει σε κάποιον, που θα την βοηθήσει να χειριστεί τα θέματα της.

Δεν είναι δίκαιο ότι τα προβλήματα αυτά ανακατεύουν εσένα και την οικογένεια σου. Το φύλο της δεν είναι το πρόβλημα. Τα ίδια θέματα θα είχες ακόμα και αν ήταν άντρας. Το γεγονός ότι είναι γυναίκα, απλά δίνει συγκεκριμένη διάσταση στο πρόβλημα. Η ανάγκη του άντρα σου να την βοηθήσει ίσως να μην ήταν τόσο μεγάλη, για παράδειγμα εάν ήταν άντρας.

Ίσως το πρόβλημα να μην είναι ότι ο άντρας σου, της δίνει τόση σημασία. Το πρόβλημα είναι ότι έχει προβλήματα, τα οποία περιέχουν κάποια όρια. Όσο και να θέλει να δει τη συγκεκριμένη γυναίκα σαν αδερφή ή σαν κόρη του, είναι πρόβλημα όταν κάποιος άλλος γίνεται το επίκεντρο της οικογένειας και οι ανάγκες της δικής του, μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα.

Και αυτό ακριβώς συμβαίνει τώρα.  Αντί να δίνει προσοχή και να επενδύει το χρόνο του στο γάμο του, είναι πρόθυμος να τον δώσει κάπου αλλού. Ακόμα χειρότερα, αντί να τιμά και να σέβεται τη γυναίκα του, την κατηγορεί στα παιδιά και σε άλλα μέλη της οικογένειας.

Στο τέλος, περιορίζει τα οικονομικά της οικογένειας γιατί κάποια «άλλα έξοδα» έχουν εμφανιστεί. Όλο αυτό είναι αρκετά άδικο, ειδικά εφόσον δεν εργάζεσαι και εξαρτάσαι τελείως από αυτόν, οικονομικά.

Δεν κάνεις λάθος με το να θες να βάλεις τον εαυτό σου πρώτο σε αυτή την κατάσταση. Τα παιδιά σου θα συνεχίσουν τη ζωή τους. Που θα σε αφήσει αυτό το γεγονός τότε; Είσαι ανοιχτή στο να μιλήσετε σε κάποιον ειδικό και αυτό είναι καλό. Αλλά θα δουλέψει μόνο αν είναι πρόθυμος να γυρίσει πίσω στη σχέση σας. Πιστεύεις ότι θα είναι ικανός να το κάνει; Πιστεύεις ότι θα μπορεί να δεί την κατάσταση να ξαναφτιάξει απο το πουθενά, και να παρακάμψει τη ζήλεια σου και την κτητικότητα σου; Θα μπορεί να πάρει την ευθύνη, για όσα έχουν συμβεί;

Υπάρχουν ερωτήσεις που πρέπει να σκεφτείς , πρίν πάρεις μια απόφαση. Σε αυτή τη στιγμή, ίσως να είναι μια καλή ιδέα να ξανασταθείς στα πόδια σου. Ίσως να σου κάνει καλό να βρείς και μια δουλειά. Αυτό θα σου επιτρέψει σίγουρα να αποκτήσεις μια οικονομική ανεξαρτησία.

Δεν πρέπει όμως να αντιμετωπίσεις εκείνη τη γυναίκα. Είναι ότι είναι. Στο τέλος, ο σύζυγος σου είναι υπεύθυνος για αυτή την κατάσταση.  Αυτός είναι το πρόβλημα και όχι εκείνη.

Θα είναι καλό να συμβουλευτείς κάποιον δικηγόρο, πρίν πάρεις μια απόφαση. Η άλλη εκδοχή είναι να δείς κάποιον ειδικό. Προβλήματα όπως αυτό, μπορούν να λυθούν με αφοσίωση και θέληση να κρατήσετε τη σχέση σας. Αλλά για να πετύχει όλο αυτό θα πρέπει να έχετε αμοιβαίο στόχο.

Φυσικά και θα μπορούσες να αποδεχτείς ότι συμβαίνει και να επιλέξεις να μην μιλήσεις για χάρη του γάμου σου. Μπορείς να το κάνεις; Θα είναι δύσκολο και κανείς δεν πρέπει να σε κρίνει εάν δεν μπορείς.

Οι καλύτεροι άνθρωποι που μπορεί να σε συμβουλέψουν , και πως να προχωρήσεις είναι όσοι είναι κοντά σε εσένα. Οι φίλοι και η οικογένεια είναι ότι χρειάζεσαι αυτή τη στιγμή.

Επίσης, μην νομίζεις ότι οι γιοί σου δεν θα έχουν κάτι να πουν για αυτή την κατάσταση. Την έχουν δεί να ξεδιπλώνεται. Μπορεί να έχουν μια εσωτερική ματιά και για τη δική σου συμπεριφορά, αλλά και του συζύγου σου. Ίσως να έχουν και μια γνώμη για το αν αυτός ο γάμος πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει ή όχι. Ούτως ή άλλως θα επηρεαστούν από όποια απόφαση και να πάρετε.

Πηγή: http://www.star2.com/