fbpx

Η πεθερά μου, δημιουργεί προβλήματα και ο άντρας μου δεν παίρνει θέση

| 12 Μαρτίου 2014
ADVERTISEMENT

“Πρωτότυπο” θα μου πείτε και “Άλυτο” θα προσθέσω εγώ. Είναι να μην σου τύχει, άμα σου τύχει προσπαθείς απλά να κρατήσεις τις ισορροπίες ανάμεσα σε σένα, στη πεθερά, στον άντρα σου που μοιραία βρίσκεται στη μέση και στα παιδιά που δεν πρέπει να ακούνε άσχημα λόγια για τη γιαγιά τους, ό,τι και αν είναι. Το γράμμα μιας “πεθερόπληκτης” μαμάς έφτασε στο Singleparent.gr και η ψυχολόγος μας, κυρία Μαρία Καλαϊτζάκη, απαντά!

Ερώτηση
“Είμαι 26 ετών και έχω ένα μπέμπη 9 μηνών. Τον άντρα μου τον ερωτεύτηκα από τη πρώτη στιγμή που τον είδα και μετά από 3 χρόνια, κάναμε το παιδάκι μας. Δυστυχώς, είχα πάντα πρόβλημα με τη μητέρα του άντρα μου. Στην αρχή νόμιζα ότι με εκτιμούσε, ώσπου την άκουσα να λέει άσχημα πράγματα για μένα ένα διάστημα που έτρεχα για τα προβλήματα της υγείας της και από τότε πάγωσα απέναντί της. Φυσικά δεν της είπα τίποτα, αλλά τον σεβασμό μου τον έχασε. Το πρόβλημα είναι πως ό,τι κι αν πω για το παιδί δεν με ακούει, με ανταγωνίζεται, πετάει κακίες αλλά το χειρότερο είναι ότι ο άντρας μου τα βλέπει όλα αυτά και δεν λέει τίποτα. Αντιθέτως μου λέει “Βγάλ’ τα πέρα μόνη σου, εγώ δεν έχει νόημα να πω κάτι” αλλά εμένα μ’ έχει κουράσει όλο αυτό, δηλαδή να μην με υπολογίζει κανένας εκεί μέσα. Από ερωτευμένη που ήμουν, αρχίζω να χάνω τον εαυτό μου και δεν ξέρω πού θα φτάσει αυτό…”.


ADVERTISEMENT

Απαντάει η ψυχολόγος, κυρία Μαρία Καλαϊτζάκη

Δεν αναφέρεις πουθενά εάν και πόσο εξαρτημένη είσαι από την πεθερά σου. Δηλαδή, εργάζεσαι; Σου κρατάει το παιδί; Ρωτάω γιατί θα είναι διαφορετική η προσέγγιση σου στην περίπτωση που έχεις ανάγκη την παρουσία της για την φροντίδα του παιδιού σου και διαφορετική αν δεν εργάζεσαι και δεν έχεις και τόσο ανάγκη να σου κρατάει το παιδί.

Τώρα, από τα γραφόμενα σου, κατάλαβα ότι σου είναι απαραίτητη -για κάποιον λόγο- η έγκρισή της, η αποδοχή της και η αγάπη της πεθεράς σου. Γιατί; Επιπλέον, η μητέρα σου δεν αναφέρεις τι ρόλο έχει στη ζωή σας….


ADVERTISEMENT

Όπως βλέπεις, έχω πολλά κενά και πολλά ερωτηματικά που με εμποδίζουν να δω τη συνολική εικόνα και με δυσκολεύουν να δώσω συμβουλές.

Καλό είναι όμως να λάβεις υπόψη σου το εξής γεγονός:

Οικογένεια είστε εσύ, ο άντρας σου και το παιδί σου. Κανείς άλλος. Αυτά είναι τα άτομα που θα σκέφτεσαι και θα προσπαθείς να ικανοποιείς: τον εαυτό σου, τον σύζυγό σου και το παιδί σου. Εσείς ξέρετε το καλύτερο για το παιδί σας, εσείς είστε οι γονείς του, εσείς θα πάρετε αποφάσεις για το πώς θα το μεγαλώσετε, εσείς θα κάνετε και λάθη, τα δικά σας λάθη από τα οποία θα μάθετε. ΕΣΕΙΣ και μόνο εσείς, η μάνα κι ο πατέρας του παιδιού. Ο ρόλος της γιαγιάς πρέπει να ειναι ο κλασικός ρόλος της γιαγιάς που ταχταριζει το μωρό, του πλέκει ζακετακια, του λέει παραμυθάκια και το “κακόμαθαίνει” μια στο τόσο. Αν η γιαγιά εκφέρει άποψη για το πώς θα μεγαλώσετε το παιδι σας ή αν σας κρίνει ως γονείς, τότε, πρέπει να μην την ακούτε, να μην της δίνετε σημασία. Σίγουρα δεν θα μπορέσετε να της αλλάξετε γνώμη, κι αν προσπαθήσετε, τα δικά σας νεύρα θα χαλάσετε. Με λίγα λόγια, συμβιβαστείτε -αν γίνεται πρακτικώς- με μια επίσκεψη στην πεθερά μια στο τόσο, κατά την οποία θα την αφήνετε να χαίρεται το εγγόνι της αλλά μέχρι εκεί που δεν παρεμποδίζεται ο τρόπος που το ανατρέφετε εσείς. (Πχ αν του δίνετε εσείς κρέμα βρώμης κι επιμένει η πεθερά να του δίνει έτοιμο ρυζάλευρο, φυσικά δεν θα το ανεχτείτε και θα επιμείνετε στο ότι ορίζετε εσείς τη διατροφή του μαζί με τον παιδίατρο).

Δεν ξέρω αν σας κάλυψα. Εκεί που ήθελα ακόμα να δώσω έμφαση, είναι στο ότι οι εντάσεις και οι καβγάδες με το σύζυγό σου, μπορούν να αποφευχθούν. Πολύ απλά, μην περιμένεις να στραφεί ο γιος ενάντια στη μάνα του… Δυστυχώς, δεν θα το κάνει εύκολα κι αν ποτέ το κάνει, θα γυρίσει μπούμερανγκ σε εσένα. Προσπάθησε να κρατάς κοινή γραμμή με τον άντρα σου στο πώς μεγαλώνετε το παιδί σας. Κάντε μια συζήτηση στο αν θέλετε πχ να το μεγαλώσετε υπερπροστατευτικά ή πιο χαλαρά κι ανεξάρτητα, αν δηλ. θα το αφήνετε να εξερευνά το περιβάλλον του ή αν θα είστε συνεχώς από πάνω του πριν κάθε κίνησή του. Αν π.χ θα το αφήνετε αργότερα να τρώει γλυκά ή όχι, αν θα το αφήνετε να βλέπει τηλεόραση ή όχι…. Είναι τόσα θέματα που πρέπει να συζητήσετε οι δυο σας, που πίστεψέ με, αν το κάνετε, θα δεις ότι δεν θα σας νοιάξει η γνώμη της πεθεράς μετά. Γιατί θα τα έχετε βάλει μόνοι σας σε μια σειρά. Δεν θα μπορεί να εισβάλει ο καθένας με το μακρύ και το κοντό του. Και όποτε το κάνουν, μπορείτε κάλλιστα να απαντάτε ότι εσείς είστε οι γονείς του παιδιού και  εσείς έχετε τον τελικό λόγο στην ανατροφή του βάσει νόμου και βάσει εκκλησίας και βάσει επιστήμης. Στο κάτω κάτω, τονίστε ότι αυτοί οι γιαγιάδες και οι παππούδες μεγάλωσαν τα παιδιά τους και είναι ώρα να ξεκουραστούν και να απολαύσουν τον ελεύθερο χρόνο τους με άλλες δραστηριότητες (βλ. Καπή, εκδρομές κ.ά).

Καλή τύχη και καλή συνέχεια στον αγώνα της ανατροφής του παιδιού σας!

Μαρία Καλαϊτζάκη
Ψυχολόγος

Email: kalaitzakimaria@yahoo.gr
Web: http://psychologia-oikogeneia.blogspot.com

Μπορείτε κι εσείς να υποβάλετε το ερώτημά σας, στους ειδικούς του Singleparent.gr εδώ!

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ