H μητέρα μου δεν θέλει να με δεί επειδή ο άντρας της δεν ξέρει ότι κάποτε με έδωσε για υιοθεσία!

Είμαι 50 ετών και με υιοθέτησαν όταν ήμουν μωρό. Πριν από δύο χρόνια αποφάσισα να εντοπίσω την βιολογική μου μητέρα. Παρόλα αυτά η πρόσφατη περιέργεια μου, ή η ανάγκη να μάθω, με ώθησαν να προχωρήσω. Μέσω μιας θείας μου, έστειλα στη μητέρα μου ένα γράμμα. Ήταν τρομοκρατημένη γιατί ο σύζυγος της ( με τον οποίο είχε παντρευτεί έξι εβδομάδες μετά τη γέννηση μου) δεν ήξερε τίποτα για εμένα, αλλά το έμαθε κατά λάθος όταν άνοιξε το γράμμα που της είχα στείλει. Έχω δύο αδερφούς και μία αδερφή, οι οποίοι δεν ήξεραν καν ότι υπάρχω. Εξαιτίας λοιπόν της έντασης που δημιουργήθηκε, της υποσχέθηκα να μην την ξαναενοχλήσω, καθώς και κανένα άλλο μέλος της οικογένειας της. Τώρα είμαι έξαλλος και με εκείνη, αλλά και με εμένα. Δεν θα αθετήσω την υπόσχεση μου, αλλά είμαι νευριασμένος γιατί της το υποσχέθηκα. Το πρόβλημα μου παραμένει όμως άλυτο. Ηθικά, ποιός έχει δίκιο σε αυτή την ιστορία;

Αγαπητέ φίλε,

Αυτή και αν είναι ερώτηση! Είναι σαν να άνοιξες το κουτί της Πανδώρας, και δεν μπορεί να σε κατηγορήσει κανείς επειδή ακολούθησες το ένστικτο σου. Αρκετά από τα παιδιά που είναι υιοθετημένα, όσο όμορφα και αν έχουν μεγαλώσει, δελεάζονται με την σκέψη ότι μπορούν να ανακαλύψουν το μυστικό για τις βιολογικές τους ρίζες. Καταλαβαίνω απόλυτα την επιθυμία  να ανακαλύψεις “ποιός πραγματικά είσαι”  στην ενήλικη ζωή σου, αλλά δεν θεωρώ αν  εντοπίσεις την καταγωγή σου είναι το κλειδί. Είναι απολύτως φυσιολογικό να κάνεις ερωτήσεις σχετικά με τη καταγωγή σου. Είσαι στην τέλεια ηλικία για να ασχοληθείς με ένα τέτοιο θέμα, και διψάς για απαντήσεις σχετικά με την ύπαρξη σου. Είναι διαφορετικό να έχεις αυτά τα συναισθήματα στην εφηβεία, και διαφορετικό στα 50 σου.

Η αναζήτηση των βιολογικών σου γονιών, η ερώτηση για την σεξουαλικότητα σου, οι μεγάλες σχέσεις και η αλλαγή καριέρας, είναι όλα σχετικά παραδείγματα, ότι αυτά που συμβαίνουν στο σώμα σου, έχουν αντίκτυπο στο μυαλό σου όταν θα φτάσεις σε μια μέση ηλικία. Σε εκείνο το στάδιο έχουμε περισσότερα χρήματα, περισσότερο χρόνο και σοφία σε σχέση με πριν, αλλά η επιθυμία να αναζητήσουμε κάτι πιο σταθερό είναι ολοένα και πιο έντονη. Υποψιάζομαι ότι υπάρχουν αρκετές απαντήσεις στο γιατί αποφάσισες να ψάξεις την μητέρα σου, και δεν συνδέονται όλες με το ότι σε εγκατέλειψε όταν ήσουν μωρό.

Ίσως σου φανεί χρήσιμο αν σκεφτείς ότι πολλά παιδιά που είναι υιοθετημένα, νιώθουν την ανάγκη να εντοπίσουν τους βιολογικούς γονείς τους, αλλά υπάρχουν αντίστοιχα αρκετά από αυτά, που μεγάλωσαν και προσπαθούν να κρατήσουν αποστάσεις από εκείνους. Οι γονείς είναι σπάνια η απάντηση στα όνειρα μας, ή ένα στοιχείο για εκείνους – είναι χρήσιμοι στην παιδική ηλικία και αρκετά ενοχλητικοί όταν θα μεγαλώσουμε.

Η απάντηση της μητέρας σου, με τον τρόπο που την προσέγγισες, ίσως να ξαφνιάσει μερικούς και να τρομοκρατήσει κάποιους άλλους, αλλά επιβεβαιώνει όμως ότι είχε προφανείς λόγους για να σε δώσει. Χωρίς απαντήσεις, είναι λογικό να κάνεις υποθέσεις σχετικά με τις συνθήκες της υιοθεσίας σου. Δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι η μητέρα σου παντρεύτηκε τον πατέρα σου – στην πραγματικότητα πιστεύω το αντίθετο. Είναι πιθανό να έμεινε έγκυος και να την ανάγκασαν να διαλέξει ανάμεσα στο να είναι μια ανύπαντρη μητέρα ή μια σύζυγος. Δεν θα ήταν μια εύκολη επιλογή πριν από πενήντα χρόνια και δεν έχω καμία αμφιβολία ότι ακόμα την στοιχειώνει αυτή η σκέψη, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι νιώθει πως μπορεί να αποκαλύψει το μυστικό της. Μπορεί να είσαι η ζωντανή απόδειξη μια μεγάλης και θαμμένης σχέσης, κάτι το οποίο θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί δεν ήθελε να σου μιλήσει.

Δεν υπάρχει κανένα ηθικό πλάνο, για το αίνιγμα το οποίο έχεις βρεθεί να λύσεις. Έχεις κάθε δικαίωμα να πιέζεις για την αποδοχή σου, αλλά κανένα φοβάμαι για να την απαιτήσεις. Αντί να νευριάζεις και να συγχύζεσαι, καλύτερα να συμφιλιωθείς αρχικά με τον εαυτό σου, ότι αυτό είναι που πραγματικά αναζητάς. Σίγουρα θες την μητέρα σου, αλλά ίσως και ένα μέρος που θα νιώθεις ότι ανήκεις. Πέρα από το όμορφο κομμάτι της ιστορίας, είναι πιθανό κάθε άτομο, ειδικά αν δεν έχετε μοιραστεί κάποιο παρελθόν, να μην μπορεί να ικανοποιήσει αυτή σου την φιλοδοξία. Την βρήκες, και δεν είναι αυτό που ήλπιζες, ή η απάντηση της τουλάχιστον είναι πολύ μακρυά από αυτό που θα ήθελες να ακούσεις. Τώρα λοιπόν θα πρέπει να αποφασίσεις αν τα γονίδια είναι αρκετά, για να σε κάνουν να συνεχίσεις να την αναζητάς. Εφόσον έκανες την παρουσία σου αισθητή, ίσως το καλύτερο να είναι να σταματήσεις και να περιμένεις να κάνει εκείνη την κίνηση. Όλα γίνονται πάρα πολύ γρήγορα στις μέρες μας, και για την παλαιότερη γενιά ίσως να είναι δύσκολο να τα ακολουθήσει. Αν η μητέρα σου δεν σε αναζητήσει, σίγουρα είναι κάτι που θα σε στεναχωρήσει, αλλά ίσως να έχει κάποιον πάρα πολύ καλό λόγο ώστε να αποφύγει την επαφή μαζί σου, καθώς μπορεί να είναι το είδος του ανθρώπου με το οποίο να μην θες να έχεις επικοινωνία. Είτε έτσι είτε αλλιώς η ζωή σου έχει εξελιχτεί εξαιρετικά χωρίς εκείνη, και θα συνεχίσει να είναι το ίδιο ακόμα και αν σε απογοητεύσει ξανά.

Ευτυχώς υπάρχουν αρκετοί στην θέση σου, που έχουν μια πιο θετική αντίδραση από τους βιολογικούς τους γονείς, αλλά ένα ωραίο τέλος και ένα καλωσόρισμα δεν είναι πάντα εγγυημένο. Κάθε μελλοντική επαφή με την βιολογική σου μητέρα, θα πρέπει να είναι μια καλή στιγμή, αλλά δεν πρέπει να είναι η μεγαλύτερη φιλοδοξία της ζωής σου.

Πηγή : https://www.theguardian.com/