Γιατί με παντρεύτηκες; Για το μωρό ή για μένα;

Τα κίνητρα για να προχωρήσει κανείς σε ένα γάμο είναι συνήθως πολλά και συχνά μπερδεμένα. Μέγα μυστήριο καλύπτει τα πραγματικά αίτια που μας ωθούν να παντρευτούμε. Πολλές φορές, όχι μόνο δεν μπορούμε με βεβαιότητα να αποφανθούμε γιατί μας παντρεύτηκε ο άλλος, αλλά ούτε και για τον ίδιο τον εαυτό μας δεν γνωρίζουμε με σιγουριά γιατί παντρευτήκαμε.

Κι επειδή εμείς οι γυναίκες την έχουμε την συνήθεια να κολλάμε σε κάτι περίεργα «γιατί», πολλές δημιουργούν προβλήματα στο γάμο τους επειδή επιμένουν στην ερώτηση «γιατί με παντρεύτηκε;» Ειδικά αν του γάμου προηγήθηκε κάποια εγκυμοσύνη, είναι πολύ σύνηθες να αναρωτιέται η γυναίκα αν ο σύζυγός της την παντρεύτηκε λόγω της εγκυμοσύνης αυτής.

Υπάρχουν μάλιστα περιπτώσεις γυναικών που επιμένουν τόσο σε τέτοιου είδους σκέψεις ώστε κάνουν δυστυχισμένο και τον εαυτό τους και τον σύντροφό τους. Η ιδέα ότι τις παντρεύτηκε λόγω της εγκυμοσύνης τους, σημαίνει μέσα τους ότι δεν ήταν ερωτευμένος μαζί τους – και αυτό τις κάνει να νιώθουν πολύ άσχημα. Κάθε άσχημη αντίδρασή του, κάθε εκνευρισμός και κάθε αρνητική κριτική, τα εκλαμβάνουν ως απόδειξη ότι δεν τις αγαπάει και τις πήρε λόγω του μωρού. Αυτό τις κάνει να αντιδρούν και οι ίδιες πολύ άσχημα με τη σειρά τους και η σχέση να επιδεινώνεται με ταχύ ρυθμό.

Ενδιαφέρον ωστόσο είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις, οι γυναίκες «κατηγορούν» τον άντρα ότι τις παντρεύτηκε λόγω της εγκυμοσύνης, ενώ αυτό ακριβώς έχουν κάνει οι ίδιες. Αυτό είναι το γνωστό φαινόμενο της προβολής: Προβάλλω πάνω σε σένα ένα δικό μου συναίσθημα ή κίνητρο, επειδή μου είναι πολύ δύσκολο να παραδεχτώ ότι είναι δικά μου. Δεν αντέχω δηλαδή να το δώ σε μένα και το  βλέπω σε σένα.

Αναμφίβολα πολλές γυναίκες παντρεύονται κάποιον επειδή είναι έγκυες και δεν θέλουν να μεγαλώσουν ένα παιδί μόνες τους. Ωστόσο, σπάνια παραδέχονται ανοιχτά ότι το έκαναν γι΄αυτό επειδή στην εποχή μας υποτίθεται πως παντρευόμαστε από έρωτα και ο έρωτας είναι το μόνο κίνητρο γάμου που θεωρούμε αποδεκτό. ‘Ετσι πείθουν τον εαυτό τους ότι παντρεύτηκαν από έρωτα αλλά μετά αρχίζουν να προβάλουν τα δικά τους κίνητρα πάνω στον άντρα τους και καταλήγουν με την εμμονή ότι τις πήρε λόγω εγκυμοσύνης.

Βέβαια, υπάρχουν και άντρες που πραγματικά παντρεύονται λόγω εγκυμοσύνης. Μερικοί μάλιστα, κάθε φορά που θυμώνουν με τη γυναίκα τους, φροντίζουν να πετάξουν ένα σχετικό σχόλιο αφού ξέρουν καλά πως αυτό είναι μεγάλο χτύπημα για εκείνη (Κάτι αντίστοιχο με τον φόβο του άντρα ότι η γυναίκα τον πήρε για τα λεφτά του).

Ωστόσο, αυτή είναι μια πέρα για πέρα καταστροφική στάση. Πρώτα απ’ όλα, το ότι κάποιος (άντρας ή γυναίκα) παντρεύεται λόγω μιας εγκυμοσύνης δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει αγάπη. Το αντίθετο μάλιστα – αν δεν υπήρχε αγάπη, τότε ο άντρας θα μπορούσε να αφήσει τη γυναίκα στη μοίρα της, ή η γυναίκα θα μπορούσε να κάνει μια άλλη επιλογή κι όχι αυτό τον γάμο. Μπορεί μια εγκυμοσύνη να ωθήσει δύο ανθρώπους να παντρευτούν αλλά τις περισσότερες φορές υπάρχουν κι άλλα κίνητρα πίσω από τον γάμο, όπως η αγάπη, η ανάγκη για συντροφικότητα και η επιθυμία να μεγαλώσουν μαζί τα παιδιά τους.

Επιπλέον, το πραγματικό κίνητρο για ένα γάμο πρέπει να απασχολεί τους μελλόνυμφους πριν από τον γάμο. Από τη στιγμή που ο γάμος έχει τελεστεί, σκέψεις του τύπου «γιατί με παντρεύτηκε;» δεν έχουν κανένα νόημα. Οι αμφιβολίες, οι αναζητήσεις, τα εσωτερικά ψαξίματα πρέπει να γίνονται πριν – μετά μόνο κακό κάνουν. Οι αμφιβολίες και οι αμφισβητήσεις μετά τον γάμο καταστρέφουν τον γάμο. Οδηγούν σε αυθαίρετα και ενίοτε εσφαλμένα συμπεράσματα, προξενούν αρνητικά συναισθήματα, προκαλούν καυγάδες και καταστρέφουν την επικοινωνία ανάμεσα στο ζευγάρι.

Ο γάμος είναι σαν ένας συνεταιρισμός: Από τη στιγμή που τον αποφασίζουμε, πρέπει να βάλουμε τα δυνατά μας για να πετύχει. Εφόσον είμαστε μέσα σε ένα γάμο, δεν έχει πια σημασία γιατί το κάναμε αρχικά ή  αν ήταν καλή απόφαση. Σημασία έχει πώς θα καταφέρουμε να φτιάξουμε έναν ευτυχισμένο γάμο. Καλό θα ήταν λοιπόν:

• Αντί να ασχολούμαστε με το γιατί μας παντρεύτηκαν (ή παντρευτήκαμε εμείς), να ασχολούμαστε με το πώς θα γίνει πιο καλός ο γάμος μας
• Αντί να κολλάμε στο παρελθόν, να εστιάσουμε στο παρόν.
• Αντί να αναλύουμε τα υποτιθέμενα κίνητρα και συναισθήματα του συζύγου μας, να ξεκαθαρίσουμε τα δικά μας κίνητρα, συναισθήματα και ανάγκες.
• Αντί να μεγεθύνουμε τι δεν μας αρέσει στον άλλο, να εστιάζουμε σ’ αυτό που μας αρέσει.
• Αντί να κολλάμε σ΄αυτό που δεν έχουμε, να εκτιμάμε αυτό που έχουμε.
• Αντί να αναλύουμε το καθετί, να προσπαθούμε να βελτιώνουμε το καθετί
• Αντί να αποδίδουμε στον άλλο τη δυστυχία μας, να παίρνουμε ευθύνη για να χτίσουμε την ευτυχία μας.
• Αντί να χτίζουμε τη δυστυχία μας με αρνητικές σκέψεις και εμμονές, προσπαθούμε να χτίσουμε την ευτυχία μας με θετικές σκέψεις και ρεαλιστικές λύσεις.

Σοφία Ανδρεοπούλου
Ψυχολόγος – Οικογενειακή Θεραπεύτρια
Λαζαράκη 25, Γλυφάδα Τ.Κ. 166 75
Τηλ: 210-8990808
Web: www.sophiaandreopoulou.gr

*Η κεντρική φωτογραφία του άρθρου είναι τυχαία και τα πρόσωπα δεν απεικονίζουν τα πραγματικά.