Έχω ξεχάσει πως είναι να φλερτάρω

Τα τελευταία χρόνια ακούμε συνεχώς για το πόσο δύσκολες είναι οι σχέσεις, πόσο περίπλοκο είναι να βρεις κάποιον σωστό σύντροφο, πόσα εμπόδια υπάρχουν, πόση ασυνεννοησία στα ζευγάρια.

Και αν σε όλο αυτό το γενικότερο κλίμα προσθέσουμε και το ότι είμαστε μονογονείς, τότε φαντάζει απίθανο να μπορέσει κάποιος ακόμα και να διανοηθεί να ξεκινήσει μία σχέση. Δυσκολίες όπως έχω ξεχάσει πώς είναι να φλερτάρω, πώς να ξεκινήσω μία σχέση, δεν έχω χρόνο, ποιος  θα με θέλει με ένα, δύο, τρία παιδιά κ.ο.κ φαντάζουν ως ανυπέρβλητα εμπόδια.

Όμως, τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά και έτσι θα έπρεπε να τα αντιμετωπίζουμε. Ναι, είναι περιορισμένος ο χρόνος που έχει κάποιος γονιός και ειδικά αν είναι μονογονέας, με την αποκλειστική ευθύνη του ή των παιδιών, αλλά εάν πραγματικά θέλει να βρει χρόνο θα βρει, όπως βρίσκει και για άλλα πράγματα, τα οποία θεωρεί απαραίτητα. Εάν αντιμετωπίσει και το θέμα του να βρει χρόνο για τον εαυτό του ή για σχέση ως κάτι αναγκαίο και  απαραίτητο, σίγουρα θα τα καταφέρει. Μία πρόθυμη γιαγιά, μία καλή φίλη, μία νταντά μπορούν να μείνουν με το ή τα παιδιά.

Άλλο εμπόδιο είναι η ανασφάλεια που νιώθει κάποιος που έχει τέτοιες ανελαστικές υποχρεώσεις για το πώς ο άλλος που τον/την ενδιαφέρει θα δεχτεί τα δεδομένα του. Κι αυτό ναι μεν είναι υπαρκτό θέμα, αλλά σίγουρα το μεγαλοποιούμε και το αφήνουμε να λειτουργεί σαν τροχοπέδη. Εάν λοιπόν από μόνοι μας είτε δεν κάνουμε καν πρόταση σε κάποιον ή κάποια που μας ενδιαφέρει για έξοδο είτε αν τολμήσουμε η όλη στάση και συμπεριφορά μας είναι επιφυλακτική και απολογητική, τότε στέλνουμε το μήνυμα  στον απέναντί μας να σκεφτεί ότι η κατάστασή μας είναι πρόβλημα και θα δημιουργήσει θέμα στη σχέση, άρα θα είναι κι εκείνος ή εκείνη επιφυλακτικός/ή να προχωρήσει. Αν δούμε οι ίδιοι πιο θετικά την κατάστασή μας και φαινόμαστε σίγουροι και οι άλλοι έτσι θα το δουν και θα το δεχτούν και υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες να είναι ευέλικτοι και ελαστικοί , ξαφνιάζοντάς μας ευχάριστα.

Η ειλικρίνεια, η ευθύτητα,  η αμεσότητα και η σιγουριά για τον εαυτό μας είναι η καλύτερη θέση που μπορούμε να έχουμε. Εάν μας ενδιαφέρει κάποιος θα πρέπει να δείξουμε το ενδιαφέρον μας, χωρίς να βάλουμε μόνοι μας εμπόδια στη θέλησή μας, να είμαστε ειλικρινείς για την προσωπική μας κατάσταση, αλλά με σιγουριά και αυτοπεποίθηση. Εάν και ο άλλος ενδιαφέρεται για μας δεν θα κάνει πίσω επειδή μπορούμε να βρεθούμε στις 10 αφού κοιμηθούν τα παιδιά αντί στις 9 π.χ., εκτός και είναι ειδική περίσταση.

Εάν προχωρήσει η σχέση και πάλι το πώς θα χειριστεί ο/η νέος σύντροφός μας το ή τα παιδιά μας πάλι είναι σε άμεση συνάρτηση με τα όρια και τα πλαίσια που εμείς έχουμε θέσει και στις δύο πλευρές. Εξάλλου δεν είναι απαραίτητο να αγαπηθούν αρκεί να μην δημιουργούνται εντάσεις όταν βρεθούν μαζί και αν δεν υπάρχει συμπάθεια ας μην είναι συχνές αυτές οι φορές. Ακόμα κι αν μείνουμε μαζί με το νέο σύντροφό μας και πάλι ανάλογα με τη σχέση μας με τα παιδιά μας, αλλά και μαζί του/της,  θα διαμορφωθεί και η κοινή συμβίωση. Ο γονιός  έτσι κι αλλιώς καλό θα είναι να διασφαλίζει ότι θα έχει χρόνο και μόνος του/της με τα παιδιά του/της.

Βίκυ Κάουλα
Life & Business Coach
Σύμβουλος Διαπροσωπικών Σχέσεων
Προσωπικής Ανάπτυξης & Ενδυνάμωσης
Εκπαιδεύτρια Διαζυγίου
Κινητό: 6936-820600
Email: Vicky.Kaoula@gmail.com