fbpx

Γονική μέριμνα: Γιατί οι δίκες καταστρέφουν οικογένειες

| 22 Απριλίου 2014
ADVERTISEMENT

Όταν ξεκινούσα την καριέρα μου στη μάχιμη δικηγορία, ένας πιο έμπειρος δικηγόρος μου είχε πει ότι οι δίκες καταστρέφουν τις οικογένειες.

Φυσικά είχα από μόνος μου ήδη αντιληφθεί ότι μια δίκη δεν είναι και ο καλύτερος τρόπος να διευθετήσεις τα θέματα που προκύπτουν από τη λύση του γάμου, όπως η φύλαξη των παιδιών και οι περιουσιακές διαφορές των συζύγων, αλλά η δήλωση του συνάδελφου μου είχε φανεί κάπως υπερβολική.


ADVERTISEMENT

Μετά από μερικά χρόνια στη δικηγορία, συμφωνώ πλέον με το συνάδελφο ότι η εμπειρία μιας δίκης για τη γονική μέριμνα και ειδικά τη φύλαξη των παιδιών, είναι ίσως ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να εξαφανιστεί οποιοδήποτε ίχνος εμπιστοσύνης, καλής θέλησης, σεβασμού και καλών αναμνήσεων που μοιράζονταν κάποτε μεταξύ τους οι εν διαστάσει γονείς.

Που θα μένουν τα παιδιά μετά το διαζύγιο; Με τον πατέρα ή με τη μητέρα;

Ο Δικαστής του Οικογενειακού Δικαστηρίου δεν είναι ο βασιλιάς Σολωμόντας: σίγουρα δεν μπορεί να διαμελίσει το παιδί. Όμως, τις περισσότερες φορές εάν ρωτήσετε κάποιο από τα παιδιά που βρίσκονται στη μέση μιας δικαστικής διαμάχης για τη γονική μέριμνα, θα σας πουν ότι κάπως έτσι νοιώθουν.


ADVERTISEMENT

Πρόσφατα, μελετώντας την Αμερικάνικη Νομολογία για μια υπόθεση του γραφείου μας, βρήκα τυχαία τα πρακτικά του Δικαστηρίου από μια δίκη που έγινε στην Αμερική. Ο Αμερικανός Δικαστής του Οικογενειακού Δικαστηρίου κάνει έναν πρόλογο στους γονείς και στους δικηγόρους τους πριν την αρχή της δίκης, ως μια ύστατη προσπάθεια να τους μεταπείσει να συμβιβάσουν εξώδικα την υπόθεσή τους πριν να ξεκινήσει η δίκη. Μπορείτε να διαβάσετε την ομιλία του Δικαστή στο τέλος του κειμένου.

Πιστεύω ότι αυτός ο Δικαστής περιγράφει με σαφήνεια και ακρίβεια το τι πρέπει να κάνουν οι δικηγόροι για να πετύχουν τους στόχους των πελατών τους. Αν και δεν είναι ο βασιλιάς Σολωμόντας, πιστεύω ότι αυτός ο Δικαστής έχει τη δική του σοφία. Ακόμα και μετά το πέρας της δίκης, ένα διάταγμα γονικής μέριμνας μπορεί να στιγματίσει την οικογένεια για πολλά χρόνια.

Δεν εισηγούμαι βεβαίως ότι οι δίκες για τη γονική μέριμνα και τη φύλαξη των παιδιών πρέπει να καταργηθούν, αλλά πιστεύω ότι οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν και να αντιλαμβάνονται εκ των προτέρων τις συνέπειες μιας δικαστικής διαμάχης και να κάνουν κάθε καλόπιστη προσπάθεια για να βάζουν τα συμφέροντα των παιδιών τους μπροστά και σίγουρα πάνω απ’ τον εγωισμό τους.

“I want to make a few comments to you about how important it is to your family to resolve this case. . . . I know that both of you sit here today each of you are convinced of the merit of your own case and the rightness of your own position. However, asking your attorney to convert your convictions and beliefs into evidence that will result in a verdict in your favor is asking for what I believe the most difficult task that a trial attorney can be required to do.

A custody case is much different than any accident case or a criminal trial. In those cases, an attorney is only asked to prove what happened at a specific date and place. All of the events have been fixed and are unchanging. A custody case is much different. You are asking your attorneys not to paint a picture in time but to present a movie. The movie must show over a broad range of time how each of you parent. Then I must decide which of you is the better parent.

Can you imagine if you had to prove that DaVinci’s “Last Supper” was a better painting than Michelangelo’s “Creation,” and say that you had to prove this to someone who had never seen either painting and you weren’t allowed to show the paintings to them? I suppose you could hire the curator of the Metropolitan Museum of Art who would come to court and testify about composition, color, depth, character, and proportion. Or I suppose you could bring in some ordinary people to say which one they think is better. Maybe you could take a poll. This is what you are asking your attorneys to do in this case.

They have to prove to me which is the better parent, but they have no way of showing me exactly how you parent. They can’t take me to the study sessions so I can see you how a good tutor Dad is. They can’t bring me into your child’s bedroom at 5 a.m. to see how Mom comforts the child who is awakened with a fever. I want you and I want your attorneys to bring up those incidents which show you to be caring and loving parents, and I am sure they will try. However, it is more likely that they will be forced to show the other parent at his or her worse.

Neither of these efforts will work very well. In trying to prove the positives you will discover that with the passage of time, the inability of witnesses to describe the situation with the same force with which it occurred, just the difficulty of putting into words other peoples’ thoughts, feelings and actions, all of these combine to make grey what you felt was vivid or blunt . . . what you thought was poignant.

On the other hand, the negatives will seem to make you look like the worse parent that ever lived. Did you ever send one of your children to school without [their] lunch? Did you ever forget to give one of your children [their] medicine? Did you ever say about your child “I could have strangled her?” We probably have all done those things, and it will be presented as if you are the most neglectful or abusive parent. At the end of the trial any goodwill each of you had for the other, if there is any, will have been totally destroyed.

It is both of you who must be parents of these children until either you or they die. Neither I nor any of these lawyers . . . will be there for you for the remainder of this long journey. We could try to do our best to get you pointed in the right direction and maybe even help you along, but it is only in the first few steps. In the end it is both of you who must raise these children.

If your children could reach into their hearts and tell you exactly what they think and feel about what is going on here, if they could get beyond the hurt we know they must feel, we all know what they would say. First they would say, “I wish Mom and Dad were back together.” Knowing this will not happen, they would say, “I wish they would just stop fighting.” No doubt they love you so much they are probably blaming themselves for your original breakup. It is time you get past the anger and put aside the hurt. You may even have to forgive. The pain that has been caused here arises from the conflict between each of you and has nothing to do with the children.

Your children want this conflict to end. You have the chance to leave there today with an agreement that is in the best interest of your children. But it is an agreement that you must reach together. You must be willing to put aside your differences and be willing to accommodate each other’s needs. But most importantly you must be ready now to put the needs of your children first.

I know that your children want you to settle this case. You can do the right thing and you can start now. Put aside what has happened in the past. This is the judgment day for your children. It’s not about you. And think about the additional damage you are going to cause to these children. I can tell you right now it has happened and it happens every time. Put aside your own egos and swallow them. Leave it is in this courtroom . . . we’ve had a lot of egos left in this courtroom. You don’t see them but I do because I see parents who are willing to put their children’s welfare above their own ego. And they leave it right here and they know and understand what is really best for the children.”

Μετάφραση

“Θέλω να κάνω ορισμένα σχόλια για το πόσο σημαντικό είναι στην οικογένειά σου να λυθεί αυτή η υπόθεση. Ξέρω ότι και οι δύο κάθεστε εδώ σήμερα και ότι ο καθένας ξεχωριστά, είναι πεπεισμένος για τη θετική έκβαση της υπόθεσής του και για το πόσο δίκιο έχει. Ωστόσο, με το να ζητάτε από τον δικηγόρο σας, να μετατρέψει τις απόψεις και τις αντιλήψεις σας σε αποδείξεις που θα οδηγήσουν σε μια ετυμηγορία που θα είναι υπέρ σας, είναι πιστεύω, ένα από τα πιο δύσκολα καθήκοντα που καλείται να εκπληρώσει ένας δικηγόρος.

Η υπόθεση της επιμέλειας είναι πολύ διαφορετική από μια υπόθεση ατυχήματος ή μια δίκη για διάπραξη εγκλήματος. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο δικηγόρος καλείται να αποδείξει τί έχει συμβεί σε μια συγκεκριμένη ημερομηνία και ένα συγκεκριμένο μέρος. Όλα τα γεγονότα είναι συγκεκριμένα και δεν αλλάζουν. Η υπόθεση μιας επιμέλειας είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Γιατί ζητάς από τους δικηγόρους να αναπαραστήσουν μια ταινία που θα δείχνει ένα ευρύ φάσμα του χρόνου για κάθε γονιό ξεχωριστά. Κι ύστερα εγώ ο δικαστής, πρέπει να αποφασίσω ποιός από τους δύο είναι καλύτερος.

Είναι σαν να πρέπει κάποιος να αποδείξει ότι ο πίνακας του DaVinci είναι καλύτερος από του Michelangelo. Σε αυτή τη περίπτωση θα έπρεπε να προσλάβεις κάποιον ειδικό να συγκρίνει χρώματα, υφή, σύσταση, χαρακτήρες. Ή μπορεί να φέρεις ανθρώπους να τους ρωτήσεις ποιός τους αρέσει πιο πολύ. Και αυτό ακριβώς είναι που ζητάτε οι γονείς από τους δικηγόρους σας να κάνουν.  Να αποδείξουν δηλαδή σε εμένα, ποιός είναι ο καλύτερος γονιός χωρίς όμως να μπορούν να μου το δείξουν ακριβώς. Δεν μπορούν να με πάνε στο δωμάτιο του παιδιού στις 5 το πρωί να δω πώς το παρηγορεί η μαμά του και ποιός ξενυχτάει όταν έχει πυρετό. Οι δικηγόροι θα αναφέρουν τέτοια και περισσότερα ανάλογα περιστατικά που δείχνουν κάθε γονιό να φροντίζει το παιδί αλλά σίγουρα κάθε δικηγόρος από τη πλευρά του, θα πιεστεί να δείξει πόσο κατώτερος γονιός είναι ο άλλος.

Καμία όμως από αυτές τις προσπάθειες δεν έχει αποτέλεσμα.  Σε μια προσπάθεια να αποδείξεις τα θετικά σου, θα ανακαλύψεις με το πέρασμα του χρόνου, την αδυναμία των μαρτύρων να περιγράψουν πραγματικά τη κατάσταση, τη δυσκολία να περιγράψουν με λέξεις τις σκέψεις των άλλων, τα συναισθήματα και τις πράξεις τους. Όλα αυτά αν τα συνδυάσεις, καταλαβαίνεις ότι αυτό που νόμιζες ζωντανό ή οδυνηρό, γίνεται γκρί και θολό.

Τα αρνητικά που θα ακούσεις, θα σε κάνουν να φανείς σαν ο χειρότερος γονιός που υπάρχει. Έστειλες ποτέ τα παιδιά στο σχολείο χωρίς το κολατσιό τους; Ξέχασες ποτέ να δώσεις στο παιδί σου το φάρμακό του; Είπες ποτέ πάνω στα νεύρα σου για το παιδί σου “θα το σκοτώσω” ; Όλοι έχουμε κάνει παρόμοια πράγματα και όμως, αυτά τα πράγματα εκείνη τη στιγμή, θα σε κάνουν να φανείς ο πιο αδιάφορος και χειριστικός γονιός που υπάρχει. Και στο τέλος της δίκης, και το παραμικρό θετικό που είχε μέσα του ο ένας για τον άλλον, θα έχει καταστραφεί.

Εσείς οι δύο πρέπει να είστε οι γονείς αυτών των παιδιών μέχρι να πεθάνετε, ο ένας ή και οι δύο. Κανείς από τους δικηγόρους δεν θα είναι συνοδοιπόροι σε αυτό σας το ταξίδι. Θα προσπαθήσουμε να σας δείξουμε το σωστό δρόμο και να σας βοηθήσουμε αλλά μόνο στα πρώτα σας βήματα. Στο τέλος, εσείς οι δύο θα πρέπει να μεγαλώσετε αυτά τα παιδιά.

Εάν τα παιδιά σας μπορούσαν να σας πούν ακριβώς τί σκέφτονται και τί νιώθουν ότι συμβαίνει όλοι ξέρουμε τί θα έλεγαν. Το πρώτο πράγμα θα ήταν “Εύχομαι ο μπαμπάς και η μαμά, να ήταν ξανά μαζί”. Ύστερα, κι αφού καταλάβαιναν πως κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να συμβεί, θα έλεγαν “Εύχομαι να μην τσακώνονταν”. Σας αγαπούν τόσο πολύ που σίγουρα κατηγορούν τον εαυτό τους για τον αρχικό χωρισμό.Γι αυτό είναι ώρα να βάλετε στην άκρη το θυμό σας και να πρέπει να συγχωρήσετε ο ένας τον άλλον.Ο πόνος που έχει προκληθεί, προέρχεται από τις συγκρούσεις σας και δεν έχει καμία σχέση με τα παιδιά σας. Τα παιδιά σας θέλουν απλά αυτές οι συγκρούσεις να σταματήσουν. Κι έχετε την ευκαιρία σήμερα, να φύγετε από το δικαστήριο με μια συμφωνία που είναι η πιο συμφέρουσα γι’ αυτά τα παιδιά. Αλλά είναι μια συμφωνία που πρέπει να κάνετε μαζί όντας πρόθυμοι να βάλετε στην άκρη τις διαφορές σας και να κατανοήσετε ο ένας τις ανάγκες του άλλου. Και κυρίως, πρέπει να βάλετε πρώτα απ’ όλα, τις ανάγκες των παιδιών σας.

Ξέρω ότι τα παιδιά σας θέλουν να κλείσετε αυτή την υπόθεση. Μπορείτε να κάνετε το σωστό ξεκινώντας από σήμερα. Βάλτε στην άκρη ότι έγινε στο παρελθόν. Αυτή είναι η μέρα της κρίσης για τα παιδιά σας, όχι για εσάς. Και σκεφτείτε τί παραπάνω ζημιά θα τους προκαλέσετε και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι θα συμβεί και ότι συμβαίνει κάθε φορά. Καταπιείτε τον εγωϊσμό σας και αφήστε τον πίσω σας, στο δικαστήριο. Έτσι κι αλλιώς, έχουμε πολλούς εγκαταλελειμένους εγωϊσμούς σε αυτό το δικαστήριο. Δεν τους βλέπετε αλλά εγώ τους βλέπω επειδή βλέπω πολλούς γονείς να φεύγουν πρόθυμοι να βάλουν το εγώ τους πάνω από τα παιδιά τους, για το καλό τους. Κι έτσι αφήνουν το εγώ τους, εδώ ακριβώς επειδή καταλαβαίνουν τί είναι πραγματικά καλύτερο για εκείνα”

Νίκος Ροτσίδης
Δικηγόρος Κύπρου
Γρίβα Διγενή 64 & Βύρωνος Γωνία , Bridge House , Block B
8ος Όροφος, Γραφείο 31 & 32
Nicosia, Cyprus.
Τηλέφωνο: 00357-22 102081
Web: http://www.rotsideslaw.com/

*Ο Νίκος A. Ροτσίδης είναι δικηγόρος και κάτοχος πτυχίου κοινωνικών επιστημών με επικέντρωση στη ψυχολογία. Είναι ο διευθύνων διοικητικός σύμβουλος της Δικηγορικής Εταιρείας Ν. Ροτσίδης & Σία Δ.Ε.Π.Ε.
Μετάφραση: Κυριακή Χαριτάκη


Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ