Από το νοσοκομείο αρνούνται να εξετάσουν το παιδί χωρίς την άδεια του πατέρα. Τί ισχύει νομικά;

“Είμαι δεύτερη φορά παντρεμένη, με ένα γιο 5μιση ετών από προηγούμενο γάμο. Ο πρώην σύζυγος με είχε απειλήσει στο παρελθόν ότι θα μου πάρει το παιδί. Γενικά, έχουμε τυπική σχέση, βλέπει το παιδί, αλλά που και που τσακωνόμαστε. Όσες φορές του φέρνω αντίρρηση, γίνεται εκδικητικός, κάνει αντίποινα, με απειλεί με δικαστήρια.

Η δασκάλα του γιου μου λέει ότι παρατηρεί εμμονές και δυσκολία γραφής στο παιδί και μου πρότεινε να πάμε σε παιδοψυχίατρο δημόσιου νοσοκομείου (πιστοποιημένου) για να μας γράψουν διάγνωση και τι πρέπει να κάνουμε. Όταν τους τηλεφώνησα για ραντεβού, μου είπαν ότι δεν γίνεται εξέταση χωρίς τον πατέρα μαζί ή έστω υπεύθυνη δήλωσή του (αν δεν έρθει) ότι δέχεται να το εξετάσουν. Ο πατέρας του θεωρεί τη δασκάλα υπερβολική.

Θέλω να ρωτήσω τα εξής:

1. Αν δεν δεχτεί, τι μπορώ να κάνω; Να αφήσω το παιδί μου αβοήθητο, επειδή ο πατέρας του διαφωνεί; Πού να απευθυνθώ; Και δεν καταλαβαίνω αυτή τη στάση τους, εφόσον έχω την επιμέλεια.

2. Αν ο πατέρας του τελικά συμφωνήσει, και ο παιδοψυχίατρος γράψει ότι το παιδί έχει προβλήματα, μπορεί μετά ο πατέρας του να το χρησιμοποιήσει εναντίον μου στο μέλλον;
Φοβάμαι πολύ αυτό το κομμάτι, γιατί πολλά χρόνια με απειλεί με δικαστήρια για διάφορα, παρόλο που δεν ισχύουν όσα λέει. Επίσης, το παιδί αγαπάει πολύ τον πατέρα του, τον έχει εξιδανικεύσει, τον αναζητάει και με πιάνουν ανασφάλειες ότι όταν μεγαλώσει, θα προτιμήσει να μένει με τον πατέρα του.

Θέλω να ξέρω αν αυξάνονται οι πιθανότητες με το χαρτί γιατρού να με κατηγορήσει στο μέλλον ότι εγώ δημιουργώ ψυχολογικά προβλήματα στο παιδί. Σκέφτηκα μήπως να ψάξω για ιδιωτικό παιδοψυχίατρο να πάω μόνη μου με το παιδί, αλλά ο πρώην θα το μάθει. Οπότε, τι κάνω;”

Απαντάει η δικηγόρος κυρία Ευγενία Φωτοπούλου

Δυστυχώς δε σας δέχονται την εξέταση, γιατί θεωρούν ότι η υγεία του παιδιού ανάγεται στο σκληρό πυρήνα της γονικής μέριμνας, η οποία είναι ευρύτερη της επιμέλειας και την έχει και ο πατέρας. Σε άλλες περιπτώσεις έχουμε δει να γίνονται εξετάσεις μόνο με τη μητέρα, χωρίς τη συναίνεση του πατέρα που δεν έχει την επιμέλεια και αυτό κατά τη γνώμη μου είναι και το σωστό. Η έχουσα την επιμέλεια μητέρα να μπορεί να προβαίνει στις απαραίτητες για την υγεία του παιδιού ενέργειες. Θα πρότεινα να δοκιμάζατε και σε άλλα δημόσια νοσοκομεία και σε περίπτωση που συνεχίζατε να βρίσκετε άρνηση, να απευθυνόσασταν σε ιδιώτη παιδοψυχίατρο.

Αναφορικά με το ζήτημα του αν μπορεί να σας πάρει την επιμέλεια σε περίπτωση που διαπιστωθούν προβλήματα, να σας πω κατ’ αρχάς γενικά πως είναι δύσκολο να γίνει από μια μητέρα η αφαίρεση της επιμέλειας. Θα πρέπει να διαγνωστεί σοβαρή πάθηση και να αναγράφεται σαφώς ότι η αιτία της είναι η επαφή με τη μητέρα, ώστε να σκεφτεί το δικαστήριο να δώσει την επιμέλεια στον πατέρα. Δεν μπορώ να σας απαντήσω με ασφάλεια, καθώς δε γνωρίζουμε τη γνωμάτευση που τυχόν εκδοθεί, τη βαρύτητα της πάθησης που πιθανόν διαγνωστεί και την αιτία αυτής. Σε γενικές γραμμές πάντως, για να σας αφαιρεθεί η επιμέλεια θα πρέπει να συντρέχει εξαιρετικά σοβαρός λόγος, που να πείσει το δικαστήριο ότι είστε ακατάλληλη μητέρα. Μόνη η δυσκολία γραφής και οι εμμονές, δεν πιστεύω πως αρκούν για να σας αφαιρέσουν την επιμέλεια.

Μπορείς κι εσύ να υποβάλλεις το ερώτημά σου, στους ειδικούς του Singleparent.gr εδώ ενώ καλό είναι προηγουμένως να ρίξεις μια ματιά στο νέο μας ευρετήριο εδώ, γιατί υπάρχει πιθανότητα να έχει ήδη απαντηθεί!