Συνέντευξη: Ανύπαντρη μητέρα…συνοδός…

Γνωριστήκαμε πρίν χρόνια σε ένα φόρουμ και έκτοτε κρατάμε επαφή. Είναι διαδικτυακή φίλη και είμαι από τους λίγους ανθρώπους που γνωρίζει την αλήθεια. Της ζήτησα να μου δώσει μια συνέντευξη, να μου πεί όλα όσα αντιμετώπισε όχι μόνο ως συνοδός αλλά και ως ανύπαντρη μητέρα. Πώς προέκυψε να κάνει αυτή τη δουλειά, τι έχει πεί στο παιδί της και στους γονείς της, αν το έχει μετανιώσει και πώς την αντιμετωπίζει ο κόσμος. Για την ιστορία, θα την πούμε Βάσω. Και έχει πολλά να μας πεί…

-Θα σου κάνω μια ερώτηση που σίγουρα σου έχουν κάνει πολλοί. Πώς έφτασες εδώ;
-Ήρθα στην Αθήνα να σπουδάσω σε ιδιωτικό κολλέγιο και επειδή δεν μου έφταναν τα λεφτά, έπιασα δουλειά σε μια καφετέρια. Τα έφτιαξα με τον ιδιοκτήτη και αυτός μου έδειξε πως να βγάλω περισσότερα χρήματα. Στην αρχή έβγαζα ένα χαρτζιλίκι και μετά όλα μου τα έξοδα. Όταν τελείωσα τις σπουδές, ήταν δύσκολο να πιάσω δουλειά και να παίρνω 700 ευρώ όταν είχα μάθει στα 2 και στα 3 χιλιάρικα το μήνα.

-Οι γονείς σου δεν πλήρωναν το κολλέγιο;
-Ναι αλλά η συμφωνία μας ήταν να πιάσω δουλειά να πληρώνω τα υπόλοιπα έξοδα, νοίκια, λογαριασμούς, φαγητό. Με τα χρήματα της καφετέριας δεν έβγαιναν αυτά.

-Πώς γινόταν η δουλειά;
-Συνεργαζόμουν με ένα γραφείο που μου έκλεινε ραντεβού. Πήγαινα σε πελάτες, το γραφείο κρατούσε μια προμήθεια και τα υπόλοιπα χρήματα τα έπαιρνα εγώ. Και ήταν καλά λεφτά όχι μόνο λόγω της δουλειάς αλλά και για να κρατάμε το στόμα μας, κλειστό. Οι πελάτες ήταν άτομα με φήμη και λεφτά και δεν έπρεπε τα ονόματά τους να γίνουν γνωστά.

-Οι δικοί σου το ήξεραν;
-Όχι βέβαια, ούτε ήξεραν ούτε ξέρουν τίποτα. Ήξεραν ότι δούλευα κάπου αλλού, σε μια άλλη δουλειά.

-Δεν φοβόσουν μην πας σε κάποιο ραντεβού και πέσεις επάνω σε γνωστό σου;
-Είχα πέσει αλλά επειδή ήταν ας το πούμε…συγγενής, όχι εξ αίματος αλλά συγγενής, ήταν παντρεμένος και δεν τον έπαιρνε να πεί τίποτα. Δεν φοβόμουν μήπως έπεφτα εγώ σε γνωστό, ο γνωστός φοβόταν μην πέσει σ’ εμένα!

-Το παιδί πώς προέκυψε;
-Είχα σχέση για ένα διάστημα με τον αδερφό μιας φίλης. Αγαπιόμασταν πολύ, ήξερε για μένα από τη πρώτη στιγμή και το είχε δεχτεί, τόσο πολύ μ’ αγαπούσε. Μάλιστα εκείνο τον καιρό είχα σταματήσει τη δουλειά για αυτό το λόγο. Έμεινα έγκυος και ήταν να παντρευτούμε αλλά έφυγε από τη ζωή.

-Δεν σκέφτηκες την έκτρωση;
-Όχι ειδικά τότε, όχι. Μπορούσα να το κάνω, ήμουν μερικών μηνών αλλά ήθελα να έχω στη ζωή μου ένα κομμάτι του, κάτι που φτιάξαμε μαζί.

-Με τη δουλειά τι έκανες όσο ήσουν έγκυος;
-Τίποτα, δεν δούλευα και έτρωγα απ’ τα έτοιμα. Δεν είχα οικονομικό πρόβλημα.

-Μετά όμως; Τι έκανες με το παιδί;
-Μετά πλήρωνα γυναίκα να το κρατάει τα βράδια. Υπήρχαν βράδια που το παιδί μου ήταν άρρωστο και εγώ δεν ήμουν δίπλα του. Απογεύματα που έπρεπε να το διαβάσω και έβαζα τη γυναίκα γιατί έπρεπε να φύγω για δουλειά. Γιορτές στο σχολείο που έχανα γιατί τη προηγούμενη είχα ξενυχτήσει και δεν μπορούσα να σηκωθώ στις 8 το πρωί.  Έχει τύχει να με πάρει η νταντά στο κινητό την ώρα που ήμουν με πελάτη επειδή ο μικρός ψηνόταν στον πυρετό. Δεν στάθηκα καλή μάνα για το γιό μου.

-Γιατί; Δεν περνούσατε χρόνο μαζί;
-Περνούσαμε αλλά όχι αρκετά. Πηγαίναμε βόλτες, για φαγητό, σε παιδικές χαρές, του ψώνιζα τα πάντα για να μην νιώσει ότι του λείπει το παραμικρό αλλά τα παιδιά θέλουν μαμά δεν θέλουν λεφτά και εγώ έλειπα συχνά. Από την άλλη, όταν κάνεις αυτή τη δουλειά, θέλεις μια προετοιμασία που απαιτεί χρόνο. Πρέπει να πηγαίνεις γυμναστήριο για να συντηρείσαι, να πηγαίνεις στα μαγαζιά και να ψωνίζεις καλά ρούχα, να τρέχεις σε αισθητικούς και κομμωτές για να είσαι περιποιημένη. Δεν είναι τόσο απλό, «πήγα σε ένα δωμάτιο και έβγαλα τα μάτια μου». Καμιά φορά έφευγα και διήμερα.

-Φαντάζομαι ο γιός σου, δεν γνωρίζει…
-Όχι βέβαια, αν το μάθει θα πεθάνω.

-Τι δουλειά του είχες πεί ότι έκανες;
-Του είχα πεί ότι δούλευα σε ένα νυχτερινό μαγαζί για να δικαιολογώ τα βράδια που έλειπα.

-Πόσο είναι τώρα ο γιός σου;
– 13.

-Πώς είναι οι σχέσεις σας σήμερα;
-Δεν τις λες κακές, δεν τις λες και καλές. Είναι κάπως απόμακρες, σαν να χάσαμε κάτι. Μου λέει τα μυστικά του αλλά όχι πάντα, εκεί που έρχεται κοντά μου γίνεται απόμακρος. Πάνω σε τσακωμούς μου το έχει χτυπήσει «Μη μιλάς εσύ που δεν νοιάστηκες για μένα». Και έχει δίκιο και εγώ στη θέση του, έτσι θα ένιωθα. Να σου πω κάτι, τα καλύτερα χρόνια, τα χρόνια που ήταν μωρούλι που μπορούσα να τον έχω όλη μέρα κλεισμένο στα χέρια μου, τα έχασα. Πάει πέρασαν.Δεν τον αδικώ που έχει παράπονα.

-Δηλαδή το έχεις μετανιώσει;
-Δεν έχω μετανιώσει που έκανα αυτή τη δουλειά. Μετάνιωσα που ενώ έγινα μητέρα, συνέχισα να την κάνω. Φοβόμουν μην πεινάσει το παιδί μου και μετά από τόσο καιρό, δεν μου ήταν εύκολο να πάω υπάλληλος και να δουλεύω 9-5 για 500 ευρώ. Όμως ήταν λάθος μου.

-Βίωσες το ρατσισμό, αυτό που λέμε το στίγμα της ανύπαντρης μητέρας;
-Αν σου πω όχι, θα με πιστέψεις; Όχι δεν βίωσα το στίγμα, δεν ήρθε κανείς να μου πεί κάτι κακό. Ίσως επειδή οι άνθρωποι που συναναστρεφόμουν είχαν περισσότερα «κρίματα» στο λαιμό τους, τι να έλεγαν για μια γυναίκα που έγινε μάνα χωρίς σύντροφο; Τον ρατσισμό τον συνάντησα όμως μέσα στη δουλειά μου. Πολύ. Πώς μιλούσαν οι πελάτες στις καμαριέρες και στις ρεσεψιονίστ στα ξενοδοχεία, πώς μιλούσαν στους σερβιτόρους, ακόμα και σε εμένα την ίδια. Είναι μεγάλη υποκρισία εγώ να θεωρούμαι πόρνη και όσες παντρεύονται τους γέρους για τα λεφτά τους, στήνοντας οικογένειες ολόκληρες επάνω στο πορτοφόλι τους, να θεωρούνται κυρίες…

-Ποιος ξέρει την αλήθεια για τη δουλειά σου;
-Εγώ, εσύ και η αδερφή του πατέρα του παιδιού μου που με αγκάλιασε και μου στέκεται μέχρι και σήμερα.

-Τί θα ήθελες να πείς στους μονογονείς που μας διαβάζουν;
-Όσα προβλήματα και να έχετε, κοινωνικά οικονομικά προσωπικά, το παιδί όταν μεγαλώσει δεν θα θυμάται αυτά αλλά εσάς. Τον χρόνο που περνούσατε μαζί του και τα πράγματα που κάνατε. Καμία δουλειά, κανένα ποσό, κανένας ρατσισμός και κανένας πρώην σύζυγος και επόμενος, δεν αξίζει να θυσιάζετε τις στιγμές με το παιδί σας. Πολύ γρήγορα θα μεγαλώσει και θα είναι πολύ δύσκολο να αναπληρώσετε ό,τι χάσατε.

-Να σου κάνω και τη κλασσική ερώτηση που κάνω σε όλους: Σκέφτεσαι να ξαναπαντρευτείς;
-Γιατί μου βρήκες γαμπρό; (γέλια).

*Σήμερα η Βάσω έχει σταματήσει τη συγκεκριμένη δουλειά και ζει με τον γιο της, τα καναρίνια της και…τις ενοχές της!

Θέλετε να μας μιλήσετε; Κι εμείς!
Στείλτε μας email στο info@singleparent.gr ή βρείτε μας στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σας δεδομένων και σας διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σας θα παραμείνει μυστική. Τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά.