Διατροφή για το παιδί: Πού πάνε τα λεφτά μου;

Υπάρχει ζήτημα πιο αμφιλεγόμενο από το θέμα της διατροφής του παιδιού; Για κάποιους αποτελεί δικαίωμα και ανταμοιβή, για άλλους μια μηνιαία υποχρέωση, βάση μιας δικαστικής απόφασης ή ενός κακού δικηγόρου. Το πιο συνηθισμένο πρόβλημα και συχνά ανυπόφορο , είναι η συνύπαρξη δύο γονιών μετά το διαζύγιο, χωρίς καμιά εξαίρεση κάτι το οποίο κάνει την επιμέλεια και διατροφή ενός παιδιού να φαντάζει χαοτική.

Η αναγκαιότητα της είναι αδιαμφισβήτητη. Αν εσείς, και με το εσείς αναφέρομαι απευθείας κυρίως στους μπαμπάδες, αμφισβητείτε αυτή την πραγματικότητα, θα πρέπει πολύ περισσότερο να σκεφτείτε σχετικά με το τι σημαίνει αυτό το θέμα. Τα παιδιά έρχονται σε αυτόν τον κόσμο με χαρά και συναίσθημα, όμως σίγουρα φέρνουν μαζί τους και ένα άλφα οικονομικό άγχος. Το τέλος του γάμου δεν σημαίνει ότι οι επιβαρύνσεις αυτές, είναι ξαφνικά για τον ένα γονέα και μόνο.

Έτσι, αν αγνοήσουμε όσους αποφεύγουν εσκεμμένα τις οικονομικές τους ευθύνες , για τους οποίους υπάρχει ένα ιδιαίτερα ζεστό σημείο στην κόλαση , και εξετάσουμε πιο προσεκτικά το οικονομικό θέμα απέναντι στην επιμέλεια των παιδιών, οι πιο δίκαιοι μεταξύ μας διαπιστώνουμε ότι οι ανησυχίες αφορούν και τις δύο πλευρές με μόνο ένα σκοπό: τις προσδοκίες και το καλύτερο για τα παιδιά τους.

Κάθε ευρώ της διατροφής του παιδιού φέρει ορισμένες, και συχνά σιωπηλές απαιτήσεις. Είναι κάτι σαν την επιταγή που θα κόψουμε σε έναν υπάλληλο ή σε έναν υδραυλικό. Όταν την παραδώσετε, υπάρχουν σενάρια ότι ορισμένα πράγματα συμβαίνουν ή πρόκειται να συμβούν. Το σπίτι μου είναι καθαρό; Ο νεροχύτης μου θα καθαρίσει; Αν τίποτα δεν πάει καλά και οι εν λόγω απαιτήσεις δεν πληρούνται, θα γίνετε ένας δυσαρεστημένος πελάτης πιστεύοντας ότι έχετε παραπλανηθεί, θα έχετε απορίες ή θα έχετε ντροπιαστεί. Από την άλλη πλευρά, ο υδραυλικός ή η οικιακή βοηθός  δεν περιμένουν από εσάς  να τους πείτε πώς να κάνουν τη δουλειά τους, είτε ξέρουν είτε δεν ξέρουν πως να κινηθούν. Σε κάθε περίπτωση, δεν πρέπει να περιμένουν κάποιον να τους υποδείξει τη δουλειά τους.

Η διατροφή των παιδιών είναι κάτι παρόμοιο.

Αυτός που δίνει διατροφή για το παιδί,  έχει συγκεκριμένες προσδοκίες για το χρήμα και που ακριβώς αυτό πηγαίνει, άσχετα αν αυτή η οικονομική συναλλαγή πραγματοποιείται υπό διαφορετικές συνθήκες. Όταν έρχεται το θέμα της διατροφής ενός παιδιού κάθε άποψη σπάνια βρίσκει σύμφωνες και τις δύο πλευρές. Ο λόγος είναι απλά ότι και οι δύο θα εξετάσουν το ίδιο θέμα: Πού πάνε αυτά τα λεφτά!

Αν ο πατέρας πληρώνει, μπορεί να πιστεύει  ότι κερδίζοντας ένα χρηματικό ποσό, αυτό αυτόματα είναι μόνο για αυτόν, ενώ τα χαρτιά του διαζυγίου δηλώνουν ξεκάθαρα ότι ένα ποσό απο αυτά τα χρήματα πρέπει να καταβληθεί στη μητέρα. Αυτή η αίσθηση της ιδιοκτησίας, οδηγεί συνήθως και τις δύο πλευρές να πιστεύουν ότι  τα χρήματα θα πρέπει να χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τις προτεραιότητές του κάθε ενός. Όταν αυτό δεν συμβαίνει οι σπινθήρες αρχίζουν να κάνουν την εμφάνιση τους . Συχνά ο διαζευγμένος πατέρας πιστεύει  ότι η πρώην σύζυγός του είναι ανεύθυνη και ξοδεύει ολόκληρη ή μέρος της διατροφής, για τον εαυτό της. Ποια χωρισμένη μαμά δεν είναι αυτή που να μην έχει ενοχληθεί από τον έλεγχο που προσπαθεί να κάνει ή κάνει ο πρώην σύζυγος της στο πορτοφόλι της;

Βέβαια αυτό είναι το λιγότερο. Το χειρότερο είναι συχνά αυτή η ένταση κλιμακώνεται όταν ένας από τους δύο αποφασίζει να ξαναπαντρευτεί. Ξαφνικά νέες και διαφορετικές εμπειρίες εισάγονται και είναι ικανές να οδηγήσουν  σε μια ολόκληρη σειρά νέων, και συχνά προκατειλημμένων προσδοκιών. Ένας νέος γάμος σπάνια βελτιώνει το θέμα της διατροφής.

Με την πρώτη ματιά, θα μπορούσε κάποιος να φανταστεί, ότι ο νέος γάμος θα βοηθήσει και θα λειάνει αυτές τις εντάσεις, ειδικά αν ο νέος σύζυγος καταβάλλει ή λαμβάνει διατροφή για το δικό του παιδί. Όμως δύσκολα θα βρείτε διαζευγμένο πατέρα, που να μην σκέφτεται ότι τώρα που η πρώην σύζυγος ξαναπαντρεύεται, θα χαλάει ακόμα περισσότερα λεφτά από τη διατροφή για να συντηρεί/βοηθάει/περνάει καλά με τον καινούριο σύζυγο. Το πράγμα περιπλέκεται κι άλλο όταν ο πατέρας κάνει μια καινούρια σχέση ή επίσης ξαναπαντρεύεται. Στη περίπτωση αυτή η νέα σύντροφος/σύζυγος, θα θεωρεί επίσης ότι η πρώην σύζυγος του πατέρα, ξοδεύει αλόγιστα τη διατροφή των παιδιών εις βάρος του νέου σπιτικού που έχει δημιουργηθεί. Δεν μπορείτε να ανταπεξέλθετε σε αυτά που χρειάζεται η νέα σας οικογένεια, απλούστατα επειδή πληρώνετε ακόμα την πρώην σας. Όλο αυτό δημιουργεί έναν ατελείωτο κύκλο εντάσεων μέσα στον οποίο μπαίνουν όλο και περισσότερα πρόσωπα.

Ήξερα μια γυναίκα που είχε βαθιά δυσαρέσκεια για το σύζυγό της, λόγω της διατροφής που εκείνος έδινε για τα παιδιά από τον προηγούμενο γάμο του. Πίστευε ότι ήταν πάρα πολλά τα χρήματα που κατέβαλλε και ότι για αυτό έφερε ευθύνη μόνο η πρώην σύζυγος. Τίποτα δεν είχε αλλάξει στη διατροφή που έδινε, από τότε που έκανε καινούρια οικογένεια διότι όπως έλεγε, ο άντρας της δεν καταλάβαινε ότι τα δικά του χρήματα μετά το γάμο του ήταν και δικά της. 

Ωστόσο, πολλά από αυτά μπορούν να αποφευχθούν, αλλά κάποια πράγματα πρέπει να συζητηθούν πολύ πριν από το γάμο. Δηλαδή, το θέμα της διατροφής του παιδιού θα πρέπει να συζητηθεί διεξοδικά και νωρίς σε μια σχέση . Είναι κρίσιμο να υπάρχει πλήρη διαφάνεια μεταξύ του ζευγαριού. Τίποτα δεν πρέπει να μείνει κρυφό. Κάθε ένας από εμάς μπορεί να  επιλέξει να αποδεχθεί ή να απορρίψει αυτήν την κατάσταση, γιατί να το παντρευτεί ένα χωρισμένο γονέα σημαίνει αυτόματα ότι παντρεύεται και την πρώην κατάσταση του, την οποία δεν θα μπορεί μαγικά να πάρει πίσω μόλις πεί το μεγάλο “Ναί!”

Πηγή: http://chopperpapa.com/