Υπάρχουν και καλά διαζύγια. Και το δικό μου είναι η απόδειξη!

Στις 29 Μαΐου γιορτάζω. Είναι η επέτειός μου. Όχι, δεν είναι η επέτειος του γάμου μου. Ακριβώς το αντίθετο, μάλιστα. Η 29η Μαΐου είναι η επέτειος μιας ηλιόλουστης ανοιξιάτικης μέρας, που μπήκα μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου και στάθηκα ενώπιον ενός δικαστή, για να δώσω μια επίσημη ημερομηνία λήξης στα 10 και πλέον χρόνια γάμου μου.

Χρειάστηκαν περίπου 20 λεπτά. Και αυτό ήταν. Είχε τελειώσει. Μπήκα στο δικαστήριο ως παντρεμένη γυναίκα και έφυγα διαζευγμένη. Έφυγα από το δικαστικό μέγαρο, με τον ολοκαίνουργιο πρώην σύζυγό μου κάνοντας πλάκα (δεν μπορώ να θυμηθώ τι ακριβώς λέγαμε) και αποχαιρετιστήκαμε λέγοντας: “τα λέμε μετά”! Μπήκαμε στα αυτοκίνητα μας και φύγαμε!

Δεν ήταν καθόλου λυπηρό. Ούτε δύσκολο. Δεν το αισθάνθηκα σαν γροθιά στο στομάχι, όπως είχα ακούσει αμέτρητες φορές, ότι αισθάνθηκαν χωρισμένοι φίλοι μου. Ένιωσα … καλά. Και σωστά. Άφησα ένα τεράστιο αναστεναγμό ανακούφισης και οδήγησα τον εαυτό μου σε ένα από τα αγαπημένα μου εστιατόρια, έπιασα μια θέση στο μπαρ και παρήγγειλα το μεσημεριανό μου γεύμα και ένα μεγάλο ποτήρι κρασί (Εντάξει, πήρα δύο).

Είχα τελειώσει. Είχα τα κότσια να πιστέψω σε έμενα και να κάνω μια τεράστια αλλαγή. Επέλεξα την ευτυχία και να ξεκινήσω τη ζωή μου με τους δικούς μου όρους. Η ζωή ήταν ωραία και θα γινόταν ομορφότερη από εδώ και εμπρός.

Και αν σκέφτεστε ότι αυτό είναι το νόημα στην ιστορία μου, μπορώ να σας πω πόσο δύσκολα ήταν τα πράγματα για μένα στο παρελθόν, ότι το διαζύγιο σε προκαλεί με τρόπους που ποτέ δεν πίστευα ότι ήταν δυνατοί και ότι όλα τα εμπλεκόμενα μέρη πληρώνουν το τίμημα τους. Λυπάμαι αν σας απογοητεύω.

Για να το θέσουμε σωστά, το διαζύγιο μου ήταν το καλύτερο πράγμα που μου συνέβη ποτέ. Και ήταν επίσης το καλύτερο πράγμα που συνέβη στον 10χρονο γιο μου, κάτι που μου έχει παραδεχτεί ο ίδιος περισσότερες από μία φορές. Και ενώ εγώ ποτέ δεν θα μάθω τι συμβαίνει μέσα στο κεφάλι του πρώην συζύγου μου, νομίζω ότι μπορεί να είναι το καλύτερο πράγμα που του έχει επίσης συμβεί ποτέ.

Σίγουρα, είχαμε ίσο μερίδιο και ευθύνες για τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια του γάμου μας, αλλά με κάποιο τρόπο εκείνος και εγώ, καταφέραμε να βγούμε από αυτό το τούνελ, με ένα αρκετά “καλό” διαζύγιο. Ναι, υπάρχει τέτοιο πράγμα. Δεν είναι ο κανόνας – αλλά επιτρέψτε μου να είμαι η πρώτη που θα σας πει, ότι παίρνοντας ένα καλό διαζύγιο είναι πολύ καλύτερο από το να μένεις σε έναν όχι και τόσο καλό γάμο.

Ναι, υπάρχουν πράγματα για τον πρώην σύζυγό μου και τον γάμο μας, που θα φέρουν πάντα μια δυσαρέσκεια. Και εξακολουθούν να υπάρχουν ημέρες, όπου κάνει κάτι και με κάνει να σκέφτομαι πως στο καλό καταλήξαμε εμείς μαζί. Αλλά για χάρη της ευτυχίας μου και της ψυχικής μου ηρεμίας και την ευτυχία του γιου μας, είμαι 100% διατεθειμένη να έχω μια καλή σχέση μαζί του.

Στην πραγματικότητα, λέω στους φίλους μας όλη την ώρα πως ο ίδιος και εγώ είμαστε ακόμα φίλοι, επειδή δεν επιτρέψαμε η διάλυση της σχέσης μας, να καταστρέψει εντελώς τον αμοιβαίο σεβασμό που έχουμε ο ένας για τον άλλον ως γονείς. Αυτό σημαίνει ότι ως γονείς θα κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας για να βεβαιωθούμε ότι ο γιος μας ξέρει ότι έχει μια μαμά και έναν μπαμπά που τον αγαπούν πολύ,συνεργάζονται μεταξύ τους για το καλό του και τον νοιάζονται, σε αντίθεση με κάποιους χωρισμένους γονείς, που βρίσκονται μονίμως στα μαχαίρια χάριν κάποιου μικροαστικού προσωπικού κέρδους.

Οι τρεις μας εξακολουθούμε να βγαίνουμε έξω για φαγητό . Γιορτάσαμε τα Χριστούγεννα μαζί “ως οικογένεια” – με τον πρώην μου να περνά τη νύχτα στο σπίτι μου, για να μπορούμε να είμαστε όλοι μαζί το πρωί των Χριστουγέννων. Έχουμε παρακολουθήσει μαζί την παιδική παράσταση του γιου μας στο σχολείο, για την γέννηση του Χριστού. Βάλαμε τα δώρα κάτω από το δέντρο (σαν πιστοί βοηθοί του Άγιου Βασίλη), μόλις ο γιος μας πήγε για ύπνο εκείνο το βράδυ, και για να είμαι ειλικρινής, το πρωί των Χριστουγέννων πραγματικά δεν ήταν διαφορετικό από ό,τι ήταν εδώ και χρόνια πριν, εκτός από μια σημαντική λεπτομέρεια:Δεν υπήρχε καμία πικρία ή ένταση μεταξύ μας πια.

Όταν ένας από εμάς πρέπει να ταξιδέψει για επαγγελματικούς λόγους, ζητά από τον άλλον να πάει και να πάρει τον γιο μας από το σχολείο, χωρίς κανενός είδους δισταγμό. Πρόσφατα, όταν οι κουκέτες ήταν ασταθείς στο δωμάτιο του γιου μου, ρώτησα τον πρώην μου αν μπορεί να έρθει να ρίξει μια ματιά και ο ίδιος εμφανίστηκε με την εργαλειοθήκη του και τις έφτιαξε. Και όταν αυτός έχει μια συνάντηση και μένει μέχρι αργά στη δουλειά και δεν μπορεί να είναι εδώ για να πάρει τον γιο μας “στην ώρα του”, του λέω να μην ανησυχεί γι ‘αυτό και να έρθει, όταν τελειώσει.

Ενώ μερικές φορές είμαι σίγουρη ότι μπαίνουμε και οι δύο στον πειρασμό να τα τινάξουμε όλα στον αέρα , γιατί δεν είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε όλα αυτά και να βοηθάμε ο ένας τον άλλον, δεν το κάνουμε. Επειδή έχουμε ένα “καλό” διαζύγιο, και ο μόνος τρόπος για να κρατήσουμε το διαζύγιο μας καλό, είναι να μην αφήσουμε τα συναισθήματά μας να πάρουν τον έλεγχο.

Όταν ζήτησα διαζύγιο από τον πρώην μου, δεν είχα απολύτως καμία ιδέα για το πώς θα εξελίσσονταν τα πράγματα. Υπήρχαν μέρες που δεν είχα ιδέα πού πήγαινα ή που θα ζούσα ή πώς η όλη διαδικασία θα επηρέαζε το γιο μου. Όπως και κάθε άλλη μέλλουσα διαζευγμένη μαμά, ανησυχούσα, ότι παίρνοντας μια τέτοια απόφαση, θα ήμουν υπεύθυνη για τον κατήφορο που θα έπαιρνε η ζωή του παιδιού μου εξ αιτίας των ψυχολογικών που θα του δημιουργούσε το διαζύγιο. Αλλά, αντί να αφήσω τους φόβους μου να με σταματήσουν, πήδηξα από το γκρεμό και δεν κοίταξα ποτέ πίσω.

Και υποθέτω ότι αυτός είναι ο λόγος που αισθάνθηκα υποχρεωμένη να γράψω αυτό το κείμενο σήμερα – για όλες τις γυναίκες που βρίσκονται στο ίδιο σημείο που ήμουν και εγώ πριν από δύο χρόνια και αναρωτιούνται τι στο διάολο θα συμβεί στη ζωή τους και τη ζωή των παιδιών τους εάν κάνουν το άλμα.

Κανείς δεν γνωρίζει ακριβώς, τι επιφυλάσσει το μέλλον, αλλά μπορώ να σας πω ότι υπάρχουν καλά διαζύγια και μπορείτε να έχετε μια αξιοπρεπή έκβαση, εφ ‘όσον και τα δύο εμπλεκόμενα μέρη δεσμευτείτε για αυτό.

Και ενώ είναι αρκετά ασφαλές να πούμε, ότι κανένας όταν παντρεύεται δεν σκέφτεται πως θα χωρίσει κάποια μέρα, είναι αστείο πώς η ζωή τα φέρνει και η ευτυχία κάνει τον κύκλο της. Μερικές φορές οι σχέσεις δεν λειτουργούν και αυτό είναι εντάξει. Μερικές φορές, αν θέλετε να αντιμετωπίσετε τα καλά πράγματα, πρέπει να έχετε την δύναμη να αφήσετε πίσω τα κακά. Αυτή είναι η ιστορία μου και είμαι απόλυτη σε αυτό!

Πηγή: http://www.huffingtonpost.com/