Το παιδί μου είναι παιδί βιασμού

Με λένε Περσεφόνη και είμαι 32 ετών και έχω ένα αγοράκι 8 ετών που το μεγαλώνω μαζί με τους γονείς μου. Όταν με ρωτάνε που είναι ο μπαμπάς του, λέω ότι πέθανε. Δεν είναι ψέμα, αν και δεν ξέρω ποιός είναι ο μπαμπάς του, όποιος και να είναι, για εμένα έχει πεθάνει. Από εκείνο το βράδυ που με βίασε….

Τα είχα στο Πανεπιστήμιο με ένα παλικάρι, ήμασταν μαζί 1 χρόνο και λίγο λιγότερο. Από την αρχή κάτι δεν μου πήγαινε καλά σε αυτόν τον άνθρωπο. Σύντομα ο έρωτας ξεθύμανε και αποφάσισα να χωρίσουμε. Βρισιές, απειλές, κλάματα από εκείνον και τελικά τα ξαναβρήκαμε αλλά για λίγο. Γινόντουσαν πάλι τα ίδια και τότε αποφάσισα να το λήξουμε οριστικά. Πάλι βρισιές και απειλές, με παρακολουθούσε συνεχώς. Πέρασαν λίγοι μήνες και η κατάσταση άρχισε να ηρεμεί και νόμιζα ότι ευτυχώς το πήρε απόφαση. Ένα βράδυ που γυρνούσα από το μάθημα, μου την είχε στημένη και λίγο πρίν φτάσω στο αμάξι μου, με βίασε μαζί με 2 φίλους του.

Δείτε σχετικά: Αν χωρίσουμε θ’ αυτοκτονήσω!

Ξαφνιάστηκα όταν ένιωσα δύο χέρια να μου σκίζουν το σακάκι ενώ περπατούσα. Άρχισα να τρέχω αλλά με έπιασαν γρήγορα. Ο ένας μου έκλεισε το στόμα, ήταν χειμώνας και ήμουν γυμνή αλλά δεν κρύωνα. Αυτός που μου έκλεισε το στόμα με ακούμπησε κάτω στο πεζοδρόμιο και ο πρώην φίλος μου με τον φίλο του πέρναγαν από πάνω μου, με εγλειφαν, με έφτυναν, με έβριζαν. Στο τέλος με κράτησαν αυτοί και με βίασε ο τελευταίος. Ήθελα να φωνάξω αλλά από το σοκ δεν είχα φωνή, άνοιγα το στόμα μου και δεν έβγαζα κιχ. Έλεγα από μέσα μου το Πάτερ Ημών και παρακαλούσα να μη με σκοτώσουν ή να περάσει κάποιος από το δρόμο να με σώσει. Με παράτησαν στο δρόμο και έφυγαν.

Ξύπνησα στο νοσοκομείο. Με βρήκε μια κυρία και κάλεσε το ασθενοφόρο. Έπαθα αιμορραγία. Οι γονείς μου ήταν οι μόνοι που με στήριξαν, ο πατέρας μου ο καημένος έκλαιγε. Έκανα καταγγελία και οι αστυνομικοί με κοιτούσαν καχύποπτα όταν τους έλεγα πως ο ένας ήταν πρώην φίλος μου. Με ανέκριναν ξανά και ξανά γιατί πίστευαν πως είχα πάει με τη θέλησή μου μαζί του και με τους φίλους μου και το έκανα για να τους εκδικηθώ. Το ίδιο πίστευαν και αρκετοί συμφοιτητές μας που πήραν το μέρος τους. Δεν το είπαν ποτέ ανοιχτά αλλά σιωπηρά το καταλάβαινες. Ακόμα και κάποιοι καθηγητές μας, ξαφνικά άρχισαν να μου φέρονται απαξιωτικά. Στην εστία η κοπέλα που συγκατοικούσα άλλαξε δωμάτιο και στο εστιατόριο έτρωγα μόνη μου. Μέσα σε ένα μήνα βρέθηκα τελείως μόνη, σοκαρισμένη, βιασμένη, να προσπαθώ να αποδείξω ότι δεν ήμουν ελέφαντας.

Μια μέρα κρατούσα στα χέρια  μου ένα θετικό τεστ εγκυμοσύνης. ΣΟΚ! Αμέσως έκλεισα ραντεβού να το ρίξω αλλά δεν τα κατάφερα. Έφτασα στη καρέκλα του χειρουργείου και γύρισα πίσω.

Δεν άντεξα τη συμπεριφορά στο Πανεπιστήμιο και επειδή αποφάσισα να κρατήσω το παιδί, παράτησα τις σπουδές μου. Το παιδί για να είμαι ειλικρινής δεν το ήθελα αλλά κάτι μέσα μου δεν με άφηνε να κάνω έκτρωση, δεν ξέρω. Σε όλη την εγκυμοσύνη δεν ένιωθα. Σαν κάποιος να μου το είχε επιβάλλει. Οι συγγενείς μας ήξεραν πως είχα μια σχέση και χωρίσαμε, δεν τους είπαμε ποτέ για τον βιασμό και ήταν μέσα στη τρελλή χαρά για το παιδί, εκτός από εμένα. Πάλι οι γονείς μου εκεί στήριγμά μου. Αν δεν τους είχα, θα είχα αυτοκτονήσει. Άρχισα να βλέπω ψυχολόγο για να μπορέσω να σταθώ στα πόδια μου και να αντιμετωπίσω τις ενοχές μου. Πίστευα πως εγώ έφταιγα και μετά που γέννησα, ότι εγώ το είχα προκαλέσει και ότι αφού είχα σχέση μαζι του από πρίν, θα έπρεπε να το είχα προβλέψει. Μου πήρε χρόνια να καταλάβω πως ακόμη και οι άνθρωποι που νομίζουμε ότι ξέρουμε καλά, μπορούν να γίνουν απρόβλεπτοι μέσα σε μια στιγμή!

Έτσι έφερα στον κόσμο τον Ραφαήλ μου. Το παιδί μου είναι παιδί βιασμού. Δεν του το έχω πει ποτέ. Νιώθω ενοχές που του έχω πει ψέματα ότι ο μπαμπάς του πέθανε αλλά δεν θέλω να τον πληγώσω. Δεν θέλω να του πω πως ο μπαμπάς του, ήταν ένας από τους τρείς που με βίασαν ένα βράδυ και άλλαξαν για πάντα τη μοίρα μου γιατί θα νομίζει πως όπως ο πατέρας του, έτσι και αυτός είναι κακός. Δεν θέλω να του κάνω τέτοιους συνειρμούς γιατί είναι ένα πολύ καλό παιδί, πολύ ζωντανό και γελαστό που αγαπάει όλο τον κόσμο.

Όμως την αμαρτία μου τη λέω, πολλές φορές έχω ανεξήγητο θυμό μαζί του χωρίς να μου φταίει.  Δεν έχω ξεπεράσει απόλυτα αυτό που έγινε. Αυτό όμως που μπορώ με σιγουριά να πω είναι ότι το παιδί αυτό, μπορεί να ήρθε με τη βία αλλά έμεινε με την αγάπη και έγινε η ζωή μου όλη.

Γι’ αυτή τη ζωή του μιλάω τώρα, αυτή του μαθαίνω. Του μαθαίνω πως στο κόσμο υπάρχει το καλό και το κακό και πως καμιά φορά δεν παίρνεις αυτό που δίνεις γιατί η ζωή δεν είναι πάντα δίκαιη. Γιατί αν ήταν, οι βιαστές μου σήμερα δεν θα κυκλοφορούσαν ελεύθεροι και δεν θα τη γλίτωναν με μια μικρή εξαγοράσιμη ποινή, επειδή οι γονείς τους πλήρωσαν διάσημους δικηγόρους να τους γλιτώσουν.

Προσπαθώ να μεγαλώσω ένα παιδί υπεύθυνο των πράξεών του και αν αύριο οι πράξεις του, είναι ίδιες με του πατέρα του, πρώτη εγώ θα τον βάλω φυλακή. Μακάρι να σκέφτονταν έτσι όλοι οι γονείς, θα είχαμε λιγότερους εγκληματίες. Οι πιο πολλοί όμως λένε “το παιδί σου θα καταδώσεις;” και έτσι οι βιασμοί συνεχίζονται. Αν το κάνεις μια φορά και τη γλιτώσεις, γιατί να μην το κάνεις και δεύτερη;

Ευχαριστώ που με διαβάσατε, καλές γιορτές σε όλους τους μόνους γονείς και ένα πελώριο ευχαριστώ στη μητέρα μου και στον πατέρα μου που στέκονται αληθινοί παπούδες στο πλάι του Ραφαήλ μου!

Περσεφόνη

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Άφησε το σχόλιό σου, στείλε μας email στο info@singleparent.gr ή βρες  μας, στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Στοιχεία της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά. Σχόλια προσβλητικά και επιθετικά δεν θα δημοσιεύονται!
Για λόγους προστασίας των αναγνωστών μας, δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων τους. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στους όρους χρήσης μας εδώ