Θυσίες: Μια πλευρά του γάμου που δεν θα μου λείψει!

Τελικά έμαθα τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω. Είναι τρελό βέβαια γιατί είμαι ήδη 52 αλλά αν δεν χώριζα, δεν θα ήξερα. Γιατί αυτό που δεν είχα όταν ήμουν πιο μικρή, ήταν έναν άντρα να υποστηρίζει τα όνειρά μου. Δεν είχα την ευκαιρία να διαπρέψω στη καριέρα μου διότι ήμουν από εκείνες τις συζύγους που θυσιάζουν τις επιθυμίες τους για τις επιθυμίες του συζύγου και το καλό της οικογένειας. Και το πλήρωσα…

Δεν απαξιώνω τις θυσίες σε ένα γάμο ή μια σχέση, ίσα ίσα θεωρώ ότι είναι κάτι φυσιολογικό και ήμουν πρόθυμη να τις κάνω. Το πρόβλημα είναι όταν οι θυσίες είναι μονόπλευρες. Σε αυτή τη περίπτωση, αργά ή γρήγορα, ο άνθρωπος που κάνει πάντα πίσω είναι και αυτός που στο τέλος μετανιώνει και απογοητεύεται.

Μια υγιής σχέση είναι μια διαρκής δοσοληψία. Μια τέλεια σχέση, θα επέτρεπε και στους δύο συντρόφους να εξελιχθούν ο κάθε ένας στη καριέρα του χωρίς ο ένας να «χάνεται» από τον άλλον. Υπάρχουν όμως τόσες μεταβλητές σε κάθε σχέση που δεν ξέρω πώς ορισμένοι γάμοι επιβιώνουν. Επικροτώ και θαυμάζω όσους τα καταφέρνουν και καταλαβαίνω αυτούς που δεν τα κατάφεραν.

Έχω ένα ζευγάρι φίλους μου, που ήταν και οι δύο μόνιμοι στο στρατό, ώσπου η γυναίκα παραιτήθηκε για να μεγαλώσει τα παιδιά. Γιατί δεν ήθελε να φεύγει και να αφήνει κάθε τόσο τα παιδιά της.  Είναι χαρούμενη αλλά εν μέρει μετανιώνει.  Σήμερα κάνει μια άλλη, άσχετη δουλειά part time. Αγαπάει την οικογένειά της και για όσο είναι μαζί με τον άντρα της, θα είναι χαρούμενη. Πάντα όμως υπάρχει η πιθανότητα να μην είναι μαζί. Κι αν συμβεί αυτό, εκείνος θα έχει τη καριέρα του ενώ εκείνη θα πρέπει να ξεκινήσει ξανά από το μηδέν!

Άλλο ένα ζευγάρι φίλων που ξέρω, έχουν κάνει και οι δύο καριέρα στον ιατρικό κλάδο. Εκείνος είναι χειρούργος και εκείνη νοσοκόμα χειρουργείου, αλλά σταμάτησε για να μεγαλώσει τα παιδιά τους. Και της είναι πολύ δύσκολο να ξέρει πως ο άντρας της όλη μέρα λείπει και συνεργάζεται με άλλες νοσοκόμες, πιο μικρές, πιο όμορφες. Δεν ξέρω αν ο γάμος τους τα καταφέρει, αλλά υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ξυπνήσει ένα πρωί και να μετανιώσει. Κι αν δεν μετανιώσει, σίγουρα όταν τα παιδιά της μεγαλώσουν, θα πρέπει να αρχίσει κι εκείνη απ΄το μηδέν.

Δεν κάνουν όμως μόνο οι γυναίκες θυσίες, κάνουν και οι άντρες μέσα σ’ ένα γάμο. Ένας φίλος μου , ασκούμενος δικηγόρος, έμεινε στο σπίτι με τη 3 μηνών κόρη του διότι η γυναίκα του είναι δικαστής και βγάζει περισσότερα χρήματα οπότε δεν γινόταν να καθίσει με το παιδί. Πιστεύω πως θα το μετανιώσει και σίγουρα θα δυσκολευτεί να ξεκινήσει τη καριέρα του από την αρχή. Και τονίζω τη λέξη «μετανιώσει» διότι η πικρία και η απογοήτευση σε ένα γάμο, συνήθως προκύπτει από πράγματα που μετανιώνουμε. Το να αφήνεις τη καριέρα σου σήμερα ειδικά, είναι ριψοκίνδυνο.

Κάποτε πίστευα πως το να κάνεις θυσίες για τον έρωτα και την οικογένεια, άξιζε τον κόπο. Δεν επέτρεπα στον εαυτό μου να έχει καριέρα και πέρασα σχεδόν όλη μου τη ζωή, φροντίζοντας πρώτα την οικογένειά μου και μετά εμένα. Δεν ακολούθησα τα όνειρά μου. Δεν έκανα έστω ένα αποταμιευτικό ή συνταξιοδιοτικό πρόγραμμα για μένα. Δεν ήξερα πως θα χώριζα δεν το είχα υπολογίσει. Δεν είχα υπολογίσει ότι θα έμενα μόνη μου. Μα να που έμεινα!

Αν μπορούσα να δώσω μια συμβουλή στο νεότερο εαυτό μου, θα ήταν “μη θυσιάζεις τα όνειρά σου». Και μην τα εκλογικεύεις. Να είσαι ειλικρινής με σένα γιατί εσύ και μόνο εσύ είσαι υπεύθυνος/η για την ευτυχία σου.

Ο γάμος είναι ένα συμβόλαιο που σε δένει με τον άλλον νομικά. Είναι μια επιχείρηση με μήτινγκ για το budget της οικογένειας, με ανοιχτή επικοινωνία μεταξύ του ζευγαριού, με υποστήριξη. Και χρειάζεται ένα πλάνο για να γεράσετε μαζί χρειάζεται όμως και ένα πλάνο για τη περίπτωση που γεράσετε χώρια!

Κάθε πρωί ξεκινώ για τη νέα μου δουλειά. Και το κάνω με χαρά. Βάζω στόχους και επιβραβεύομαι. Κοιτάζοντας πίσω, φαντάζομαι τον πρώην άντρα μου να στέκεται πίσω μου κι εγώ να του κλείνω τη πόρτα στα μούτρα. Δεν νιώθω μόνη. Νιώθω καλύτερα χωρίς εκείνον. Δεν ακολουθώ απλά τα όνειρά μου. Τρέχω καταπάνω τους!

Πηγή: divorcedmoms.com