fbpx

Ζήτησα διαζύγιο και υπέκλεψε αρχεία της δουλειάς μου!

| 1 Σεπτεμβρίου 2013
ADVERTISEMENT

Η ανάγκη μάλλον να μιλήσω …για όλα αυτά που έχω περάσει , και όλα αυτά που θα έρθουν ακόμα, με έκανε να πώ δυο λόγια….Όχι τόσο γιατί κάποιος θέλω να μου δώσει δίκιο, όσο γιατί ξέρω ότι όλο αυτό καθημερινά το περνάνε και άλλοι άνθρωποι…Δεν έχει σημασία πώς με λένε..Ισως Μαρία , Αντωνία, Γιώτα….Ισως είμαι εγώ ,ή εσύ …ή” η κάθε εσύ” που διαβάζεις τώρα αυτές τις γραμμές.
Έχω μια κόρη…είναι 6 ετών..Το αγγελούδι μου.Είναι χαρισματικό παιδί…Δεν ξέρω σε ποιον μοιάζει εσωτερικά..Πιστεύω οτι δεν μοιάζει ούτε σε μένα , ούτε στον πατέρα της…και όμως ταυτόχρονα έχει ένα κράμα από τα θετικά εσωτερικά στοιχεία και των δυο μας.

Εξωτερικά είναι πανέμορφη σαν τον ήλιο..Ποτέ δεν σκέφτηκα ότι αυτόν τον ήλιο, κάποτε εγω θα τον έκανα να συννέφιαζε και να χανε την λάμψη του.Ζω για την κόρη μου και την λατρεύω…όπως όλοι εδω μέσα, φαντάζομαι!
Δεν είμαι η πιο τρυφερή μαμά…ή μάλλον δεν ήμουν..τότε..


ADVERTISEMENT

…..Δεκεμβριος 2011……
..Έρχεται η ώρα που όλα σου φταίνε. Που ξυπνάς ένα πρωί και αναρωτιέσαι..Τι κάνεις εδώ; Τι γυρεύεις; Που είναι όλα όσα ονειρεύτηκες; Γιατί δεν είσαι ευτυχισμένη; Μια στιγμή που το σώμα σου μοιάζει σαν σακί , που ούτε η ίδια μπορείς να σηκώσεις.Είναι η στιγμή που αυτά τα  μικρά καθημερινά που σε εκνεύριζαν (κάλτσες πεταμένες στο πάτωμα, παιδικά ουρλιαχτά , άπλυτα πιάτα,..κτλ) δεν τα βλέπεις πια.

Είναι η στιγμή που τα βασικά ( μια αγκαλιά , μια καληνύχτα, ένα χάδι…ενα φιλί…από τον σύντροφό σου ) δεν τα ζητάς..γιατί έχεις συνηθίσει να μην τα έχεις.Και αυτό το θεωρείς δεδομένο ! Έτσι είναι για όλους που αριθμούν πολλά χρόνια λές…
“Λες εσυ τώρα”..

Δεν έχω καταλήξει τελείως στα βαθύτερα αίτια  που φτάσαμε με τον πατέρα της μικρής σε αυτό το σημείο. Απλά έγινε… ως τότε είχαμε περάσει πολλά.
Ισως κάποια στιγμή γράψω ένα βιβλίο για όλα.
Σημασία έχει ότι εκείνη η στιγμή που έρχεται και την φοβάσαι…και την τρέμεις…, η στιγμή που θα μείνεις μόνη..ήρθε και για μενα.
Μέχρι τότε θεωρούσα τον εαυτό μου δειλό…ότι δεν μπορούσα να το κάνω. Ξυπνούσα και πήγαινα στη δουλεια. Γύριζα στο σπίτι,έκανα τα βασικά  και έπεφτα στον καναπέ και κοιμόμουν . Αυτό ήθελα να κάνω μόνο.Να κοιμάμαι!


ADVERTISEMENT

Κάποια βράδυ έβαζα το κεφάλι μου μέσα από το πάπλωμα και κουλουριαζόμουν σε εμβρυακή στάση. Έτσι με έβρισκε η επόμενη μέρα..Παιδί χωρισμένων γονιών η ίδια , δεν ήθελα να περάσει η κόρη μου ότι και εγώ…που στα 33 μου ακόμα έβγαζα πτυχές του χαρακτήρα μου ,σύμφωνα με τα βιώματα μου.
Μέχρι που ένα απόγευμα μέσα από το λήθαργό μου… άκουσα την κόρη μου να μιλάει με μια της ξαδέρφη.

“Η μαμά μου κάθε βράδυ κοιμάται και το κεφάλι της το βάζει κάτω από το πάπλωμα.Γιατί κοιμάται έτσι Βάνα, η μαμά μου…Φοβάμαι μην πεθάνει. Δεν θα μπορεί να αναπνεύσει. Λες να πεθάνει η μαμά; “

Αυτό ήταν!!!  Το παιδί μου ..η κόρη μου, η νεραϊδένια μου φοβόταν … Γιατί φοβάται ; Τι κάνω  λάθος; Ταξίδεψα στο χρόνο πίσω…συνειδητοποίησα ότι σε κάθε στιγμή της παιδικής μου ηλικίας όταν φοβόμουν, έμπαινα κάτω από ένα πάπλωμα.
Αυτό ήταν λοιπόν…φοβόμουν και εγώ η ίδια.Τι φοβόμουν όμως;;
Λίγες μέρες αργότερα βρέθηκα σε μια καρέκλα ψυχανάλυσης, με μια εξαιρετική ψυχολόγο
( πια μπορώ να το πω) να προσπαθώ να αποποιηθώ τις ευθύνες μου για όλο αυτό και να προσπαθώ  να πείσω τον εαυτό μου ότι τα έχω κάνει όλα σωστά, ζώ την τέλεια ζωή  και μάλλον το παιδί μου είναι φοβικό και κάτι πρέπει να κάνω για να το βοηθήσω.

Μου πήρε πολύ καιρό να καταλάβω, μέσα από αυτή τη διαδικασία , ότι ένα παιδί αισθάνεται όπως εσύ αισθάνεσαι. Αισθάνεται φόβο ,όταν εσύ αισθάνεσαι φόβο.Αισθάνεται θυμό,όταν εσύ αισθάνεσαι θυμό.Με την βοήθεια της ψυχαναλύτριας μου, κατάφερα να αποδεχτώ ..οτι για να είναι ένα παιδί ευτυχισμένο, πρέπει και η μητέρα του να είναι ευτυχισμένη.
Εγώ όμως δεν ήμουν
Και όχι απλά δεν ήμουν άλλα κάνοντας την αυτοκριτική μου συνειδητοποίησα ότι εγώ ήμουν και εκείνη που ευθυνόμουν πρώτα για όλη αυτή την κατάσταση.
Γιατί εγώ η ίδια είχα επιτρέψει να μην θέλω να την αντιμετωπίσω.

Λίγο καιρό αργότερα, ζήτησα διαζύγιο, με την λανθασμένη εντύπωση , ότι θα μπορούσε να είναι πολιτισμένο, βασιζόμενη σε αυτά που έβλεπα στην tv από τα κοσμικά διαζύγια.
Γιατί αυτοί και όχι εγώ;;;; Στην τελική μορφωμένοι και πολιτισμένοι άνθρωποι είμαστε…
Μπούρδες!!!!!
Ανώδυνο διαζύγιο δεν υπάρχει ,όταν ο ένας θέλει να χωρίσει και ο άλλος έχει βολευτεί.

Πέρασαν σχεδόν 24 μήνες από τότε …με εμένα να εξηγώ,και την άλλη πλευρά να αντιλαμβάνεται αλλά να μην δεσμεύεται οτι κάτι θα μπορεί να αλλάξει.Με εμένα να λέω τι με ενοχλεί, και με εκείνον, να χρησιμοποιεί το παιδί, λέγοντας ότι αν δεν μεγαλώσει η μικρή σε μια “σωστή” κατ ‘αυτόν  οικογένεια, τότε θα γίνει σαν και μένα.Νευρική,απόλυτη,γκρινιάρα.
Με εκείνον να ισχυρίζεται οτι τα παιδιά των μονογονεϊκών οικογενειων πέφτουν στα ναρκωτικά, καταστρέφονται, αλλάζουν τη σεξουαλική τους ταυτότητα κτλ.
Και με εμένα συνεχώς να βουτάω σε ένα κυκεώνα τύψεων , για το τι πάω να κάνω στο παιδί μου.
24 μήνες εσωτερικής πάλης.
Και όμως πέρασαν…6 μήνες αργότερα βγήκε το διαζύγιο μου.

Σήμερα -Αυγουστος 2013
Δεν μπορώ να πώ ότι έχω συνέλθει, εντελώς παρόλο που η απόφαση ήταν καθαρά δική μου. Με βαραίνουν 12 χρόνια κοινής ζωής με έναν άνθρωπο, που πλέον με την όλη του συμπεριφορά μέχρι τώρα, με έκανε να πιστεύω οτι ήταν το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου και ο πιο χειριστικός άνθρωπος που γνωρίζω έως τώρα.
Με χτύπησε κάτω σαν το χταπόδι προκειμένου να μην σταθώ πουθενά χωρίς αυτόν. Φτάσαμε στα δικαστήρια προκειμένου να χωρίσουμε ακόμα και τους επαγγελματικούς μας δρόμους οι οποίοι μέχρι τότε ήταν κοινοί. Υπέκλεψε από την δουλειά μου σημαντικά αρχεία και μου έκανε ένα πόλεμο δυσφήμισης , ώστε να μην μπορώ να σταθώ επαγγελματικά και προσωπικά πουθενά, υπενθυμίζοντας μου πάντα ότι αν θέλω να τελειώσουν όλα,τότε ο μόνος δρόμος είναι να του επιτρέψω να επιστρέψει σπίτι.
Με λύγισε αρκετές φορές δεν το κρύβω, αλλά δεν έπεσα… γιατί ξέχασε ένα παράγοντα.
Ξέχασε ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν τυπικά ή άτυπα, με τον έναν γονιό, είναι πάντα πολύ δυνατά!!!!!
Άντεξα ..και ακόμα αντέχω..

Αργότερα δειλά δειλά γνώρισα έναν σύντροφο..στάθηκε δίπλα μου διακριτικά σεβόμενος απόλυτα τη σχέση μου με το παιδί μου, δείχνοντας μου ότι τα βασικά ( μια αγκαλιά , μια καληνύχτα, ένα χάδι…ένα φιλί…από τον σύντροφό σου ) είναι αναγκαία και αξίζω να τα έχω , γιατί είμαι εγώ.
Και εγώ αξίζω…όπως εσύ …ή” η κάθε εσύ” που διαβάζεις τώρα αυτές τις γραμμές.Μου έδωσε δύναμη να ξαναπιστέψω στον εαυτό μου και να σταθώ και πάλι δίπλα στο παιδί μου με μια καινούργια ταυτότητα. Μου έδωσε τρυφερότητα ..και μου την έδωσε τόσο απλόχερα ,που και εγώ την έδωσα στο κοριτσάκι μου.
Με έκανε να καταλάβω ότι μια στιγμή , είναι σημαντικότερη από μια ζωή ολάκερη.

Είναι η στιγμή  που θα μείνεις μόνη..και εκεί συνειδητοποιείς ότι η δύναμη που έχεις μέσα σου , η πίστη για τον εαυτό σου, και το παιδί που κρύβεις μέσα σου δεν έχουν χαθεί
.

Φυσικά και την ύπαρξη του η κόρη μου δεν την γνωρίζει και είμαι κάθετη σε αυτό για αρχή τουλάχιστον. Γιατί όλο αυτό δεν στηρίζεται σε εκείνον.Εκείνος ήταν το μέσον…

Στηρίζεται σε μένα, στην δύναμη που έχω μέσα μου και στην αγάπη για το παιδί μου. Στην ανάγκη μου να της δείξω ένα σωστό πρότυπο μητέρας. Ένα πρότυπο που δεν συμβιβάζεται, αλλά απαιτεί τα βασικά, γιατί αξίζει. ‘Ένα πρότυπο που δεν καλύπτεται με ημίμετρα, με την μιζέρια , την ρουτίνα και την καθημερινότητα.

Κάποιες φορές την απολαμβάνω.., όταν μου λέει οτι θα παντρευτεί και ο άντρας της που θα την προσέχει και θα την φροντίζει θα της δείχνει συνεχώς οτι είναι μοναδική.

Και αυτό με κάνει εντελώς περήφανη, γιατί έχει αντιληφθεί ότι αξίζει να τα έχει όλα αυτά .

Όπως περήφανη ένιωσα με την απάντηση της,όταν της εξήγησα οτι ήταν δική μου απόφαση να χωρίσουμε με τον μπαμπά της, που μου έφερε δάκρυα στα μάτια και με έκανε να αισθανθώ τόσο μικρή μπροστά στο μεγαλείο της ψυχούλας της.

” Μαμά εγώ θέλω να είσαι καλά. Δεν με νοιάζει αν ο μπαμπάς είναι σπίτι ή όχι..Θέλω και οι δύο να είστε καλά.. “

Η κόρη μου, ο ήλιος μου ξαναφώτισε ..και εγώ πια ..έχω την δύναμη να γονατίσω και να ξαναπαίξω μαζί της όπως κάποτε.
Γιατί το παιδί που έχω μέσα μου..δεν χάθηκε…

Γιατί εγώ και η κόρη μου είμαστε ένα.

Φιλικά
ΧΧΧΧΧ

*Photo by: freepik.com

Περιμένουμε και τη δική σας εμπειρία με email, στο info@singleparent.gr
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σας δεδομένων και σας διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σας θα παραμείνει μυστική.

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ