Οι καλημέρες και οι καληνύχτες σου, μου γίνονται συνήθεια

Μπήκες στη ζωή μου ξαφνικά ένα βράδυ, σε μια δύσκολη στιγμή.
Με βρήκες προδωμένη, πληγωμένη, ένα με το πάτωμα.
Σου είπα σορυ δεν μπορώ να σου δοθώ, είμαι αλλού, δεν είμαι καλά, θα σε τραβήξω κι εσένα κάτω και δεν θέλω.
Μου είπες δεν πειράζει, άλλος ένας μαλάκας που δεν είδε τί θησαυρό έχει στο πλάι του, και; Μαζί μου θα τα ξεχάσεις όλα.

Δεν σε άκουσα. Εμφανιζόσουν λίγο λίγο, μέρα παρά μέρα.
Μια καλημέρα σήμερα, μια καληνύχτα αύριο.
Μια αστεία εικόνα στο viber, μια ατάκα στο facebook.
Πολλές φορές δεν σου απαντούσα, ήλπιζα να φύγεις. Δεν σε πίστευα.

Στη γιορτή μου έστειλες λουλούδια.
Δεν σου έστειλα ούτε ένα ευχαριστώ.
Επίτηδες μήπως φύγεις και σωθείς.
Μα έμεινες.
Και αρκέστηκες μόνο να ρωτήσεις αν τα έλαβα και αν μου άρεσαν.
Και τα έλαβα και μου άρεσαν αλλά συνέχιζα να μην σε πιστεύω.
Πίστευα πως σε γοήτευε η άρνησή μου. Πως ήμουν ένα πείσμα, ένα στοίχημα πως θα με ρίξεις. Πώς μόλις έριχνα τις άμυνές μου, θα έφευγες κι εσύ.

Εγώ είμαι άλλο, γιατί με κρίνεις πριν δοκιμάσεις;, με ρώτησες ένα βράδυ που καθόμασταν στο μπαλκόνι και πίναμε μπύρες μετά το πάρτι του παιδιού σου.
Όλοι τα ίδια λέτε, δεν βαρεθήκατε; σου απάντησα χαμογελώντας ειρωνικά.
Ένα μήνα τώρα προσπαθείς να με πείσεις πως είσαι άλλο εσύ.
Κι εγώ ένα μήνα τώρα προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου να μην δοκιμάσει για να μην μπλέξει. Εγώ ερωτεύομαι δεν τεστάρω. Και με τρομάζει που ενώ μου αρέσει η παρέα σου, δεν σε έχω ερωτευτεί. Χωρίς έρωτα πως να έρθω να σε βρω; Με τί βάση και τί γέφυρα;

Ένα βράδυ με πίεσες πολύ και στο είπα. Δεν είμαι ερωτευμένη.
Ούτε και εγώ, μου είπες. Και;
Έχω παιδί σου είπα δεν είμαι για τέτοια τώρα, δεν θέλω να με ξαναδει σε αυτά τα χάλια.
Γιατί να είσαι χάλια, γιατί να σε πληγώσω; Γιατί με κάνεις ένα με αυτόν; μου είπες.

Δεν μου ξαναμίλησες. Δεν εμφανίστηκες, χάθηκες.
Δύο μέρες τίποτα.
Και κοίτα τώρα διάολε που αρχίζεις και μου λείπεις.

Μου λείπει η ευγένεια σου. Η καλοσύνη σου.
Μου λείπει η προσοχή και η προστασία σου.
Η φιλία σου.
Το σίγουρο σου.
Η ξεκάθαρη ζωή σου.

Σήμερα σε πήρα τηλέφωνο, πρώτη φορά μέχρι να απαντήσεις ένιωσα τη καρδιά μου να χτυπά.
Νόμιζα πως δεν θα μου ξαναμιλήσεις.

Δεν υπήρχε περίπτωση να μην σου απαντήσω. Σε καταλαβαίνω.
Πάρε όσο χρόνο θες, εγώ θα είμαι εδώ και θα σε περιμένω. Και όταν με απορρίψεις εδώ θα είμαι μήπως το μετανιώσεις, είπες.

Δεν ξέρω αν το εννοείς. Δεν ξέρω ποιος είσαι και τί θέλεις.
Έπαψα να πιστεύω στις δεύτερες ευκαιρίες από τότε που μου πήραν και τις πρώτες.
Αλλά έχεις δίκιο δεν μπορώ να σε κρίνω χωρίς να σε γνωρίσω.
Ή θα κάτσω να σε γνωρίσω και να δω αν θα μείνω ή θα σε αφήσω πριν δεθείς.

Και ξέρεις κάτι; Σήμερα κατάλαβα πως δεν μπορώ να σε αφήσω.
Δεν ξέρω αν σε βλέπω ερωτικά, κολακευμένη όμως είμαι.
Πήγαινέ με λοιπόν σιγά σιγά και άσε με να σε μάθω.

Άραγε έχουν οι χωρισμένοι δεύτερη ευκαιρία στη ζωή;
Ή εμφανίζεται ο λύκος με προβιά και τρώει τη στάνη;
Κάτι μου λέει πως σύντομα θα ξέρω.
Ως τότε μην ξεχνάς τη καλημέρα σου το πρωί και τη καληνύχτα σου το βράδυ.
Έχουν αρχίσει και μου γίνονται συνήθεια.

Βιβή

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Άφησε το σχόλιό σου, στείλε μας email στο info@singleparent.gr ή βρες  μας, στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Στοιχεία της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά. Σχόλια προσβλητικά και επιθετικά δεν θα δημοσιεύονται!
Για λόγους προστασίας των αναγνωστών μας, δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων τους. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στους όρους χρήσης μας εδώ