Ο άντρας μου ζήτησε διαζύγιο και νιώθω η χειρότερη μητέρα στον κόσμο!

«’Εχω χωρίσει εδώ και ένα μήνα. Ο σύζυγος μου είναι πολύ καλά μια και η απόφαση ήταν δική του. Εγώ από την άλλη είμαι χάλια.Κλαίω σχεδόν όλη μέρα με βλέπει το παιδί έχω πολλά νεύρα γενικότερα νιώθω ότι δεν είμαι καλή μαμά.Κάποιες φορές σκέφτηκα ότι αν το παιδί ήταν με τον πατέρα του ίσως να ήταν καλύτερα. Αλλά από την άλλη δεν μπορώ να διανοηθώ να μην έχω το παιδί μαζί μου.

Η μικρή μου είναι 31 μηνών,τον Ιούλιο στις 11 θα γίνει τριών. Παντρεύτηκα το 2007 . Η απόφαση να χωρίσουμε ήταν δική του, συγκεκριμένα είπε ότι δεν άντεχε άλλο τη γκρίνια μου και της μικρής. Η αλήθεια είναι ότι η μικρή ήταν πολύ γκρινιάρα. Είπε ότι όλα αυτά τα χρόνια δεν περνούσε καλά και έκανε υπομονή. Τελικά στη μητέρα του, είπε πως τους τελευταίους δύο μήνες σκεφτόταν έντονα να το “διαλύσουμε” και πως όποτε ήταν να σχολάσει από τη δουλειά, δεν ήθελε να φύγει. Το τελευταίο δίμηνο, είχε αρχίσει να μιλάει με κάποια στο ίντερνετ. Το παρουσίασε σαν ένα φλέρτ και τίποτα άλλο και ότι δεν έπαιξε κανένα ρόλο στην απόφασή του, μια που η συγκεκριμένη είναι παντρεμένη με παιδί και μένει στην Αθήνα.

Σε όλη τη διάρκεια του γάμου αντιμετωπίσαμε διάφορες δυσκολίες και καυγαδίζαμε κι όταν παραπονιόμουν ότι απομακρυνόμασταν, εκείνος μου απαντούσε ότι όλα τα ζευγάρια έτσι είναι. Τώρα τί άλλαξε;  Είμαι πολύ άσχημα ψυχολογικά και κυρίως, νιώθω η χειρότερη μητέρα που υπάρχει. Τί να κάνω; »

Απαντάει η ψυχολόγος, κυρία Μαρία Καλαϊτζάκη

Αγαπητή αναγνώστρια,

Καταρχήν, είναι πολύ πρόσφατο το γεγονός του χωρισμού σας. Είναι λογικό να βιώνετε δυσάρεστα συναισθήματα και να νιώθετε ανεπαρκής για το παιδί σας. Χρειάζεστε πραγματικά στήριξη απο το συγγενικό και φιλικό περιβάλλον σας. Αν το έχετε ανάγκη να πάτε εκ πρώτης σε ψυχολόγο. Αυτός θα κρίνει απο τη συνεδρία σας αν χρειάζεστε και παραπομπή σε ψυχίατρο.

Τώρα, για να τα πάρουμε από την αρχή, είχατε πάντα θέματα στη σχέση σας, που ελπίζατε οτι θα βελτιωθούν με το παιδί, αλλά αυτό δεν έγινε. Το σύνηθες, αγαπητή αναγνώστρια, είναι ο ερχομός του παιδιού να εντείνει κι όχι να βελτιώνει τις σχέσεις των ζευγαριών τα πρώτα χρόνια, γιατί πολύ απλά ένα νέο απαιτητικό μέλος προστίθεται στην οικογένεια. Η κούραση της μαμάς, οι ορμόνες, τα ξενύχτια, το κλάμα του μωρού, ο νέος ρόλος του μπαμπά, είναι δυσκολίες που καλείται το ζευγάρι να ξεπεράσει. Εσείς δεν τα καταφέρατε, δυστυχώς. Ο σύζυγος σας δεν άντεξε το βάρος του νέου του ρόλου και “ξέφευγε” από την “γκρίνια σας” μέσω ιντερνετ και συνομιλώντας με άλλη γυναίκα.

Κοιτάξτε, δεν ξέρω αν πήρατε διαζύγιο ή απλά έφυγε από το σπίτι, δηλαδή αν υπάρχει ή όχι ελπίδα να ξαναγυρίσει. Θέλω να πω, αν δεν έχουν γίνει τα χαρτιά διαζυγίου, μήπως μπορείτε να βελτιώσετε την επικοινωνία σας και τις σχέσεις σας μέσω ειδικού;

Τώρα, αν βγήκε διαζύγιο, θα περάσετε από ένα στάδιο πένθους, γιατί βιώνετε μια απώλεια, την απώλεια του γάμου σας, του άντρα σας, της τριμελής οικογένειας σας. Δεν ξέρω, αν εργάζεστε. Η εργασία σίγουρα θα σας διευκόλυνε αν έχετε συναδέλφους/ αφεντικό με κατανόηση.

Τέλος, όσον αφορά το παιδί, είναι σε ηλικία που καταλαβαίνει, σας βλέπει που υποφέρετε, οπότε είναι καλό σε μια στιγμή ηρεμίας σας, να της εξηγήσετε με απλά λόγια, ότι είστε πολύ στενοχωρημένη και κλαίτε επειδή ο άντρας σας έφυγε από το σπίτι και θέλει να μένει μόνος του πια. Θα της τονίσετε ότι ο μπαμπάς της θα είναι πάντα δίπλα της και ας έφυγε από το σπίτι σας, απλά επειδή η μαμά κι ο μπαμπάς καβγάδιζαν πολύ, αποφάσισαν να ζήσουν σε χωριστά σπίτια. Αυτά αρκούν για την ηλικία της. Αν ρωτήσει κάτι άλλο, φυσικά θα της απαντήσετε ανάλογα με απλά λόγια την αλήθεια.

Ο.τι άλλο χρειαστείτε, μπορείτε να επικοινωνήσετε.

Υπομονή και εύχομαι να ξεπεράσετε σιγά σιγά αυτή τη δύσκολη φάση της ζωής σας.

Μαρία Καλαϊτζάκη
Ψυχολόγος
Email: kalaitzakimaria@yahoo.gr
Web: http://psychologia-oikogeneia.blogspot.com

Μπορείς κι εσύ να υποβάλλεις το ερώτημά σου, στους ειδικούς του Singleparent.gr εδώ!