fbpx

Μονογονεϊκή ζωή και επιβίωση

| 23 Οκτωβρίου 2014
ADVERTISEMENT

Το χαμόγελό του φώτιζε τις μέρες μου. Κάθε βράδυ του τραγουδούσα και μερικές φορές προσποιούμουν ότι κοιμόμουν στη κούνια δίπλα του, ώστε να με βλέπει και να νιώθει ασφαλής. Κι αφού τον έπαιρνε ο ύπνος, σηκωνόμουν και έλεγχα δυο φορές τις κλειδαριές και αν είχα κλείσει τα παράθυρα διότι το αίσθημα ότι ήμουν ο μόνος άνθρωπος που τον προστάτευε, με άγχωνε ακόμα πιο πολύ. Έγινε εξπέρ στο να κάνω ντούς όσο διαρκούσε ένα επεισόδιο των Μικρών Αϊνστάιν και ακόμη θυμάμαι τις φορές που όρμαγα έξω από το μπάνιο με τις σαπουνάδες για να σιγουρευτώ ότι ήταν καλά. Θυμάμαι όλες τις φορές που μου έλειπε όταν ήταν στον μπαμπά του και ανησυχούσα για εκείνον.

Θυμάμαι ακόμα τη μέρα που κατάλαβα πως με τον άντρα μου έπρεπε να χωρίσουμε γιατί ο γάμος μας δεν έκανε καλό στο παιδί. Τη μέρα που αποφάσισα να τον προστατέψω από εμάς και να παραμείνω δυνατή για εκείνον. Όπως θυμάμαι τη πρώτη φορά που ανέβασε πυρετό έχοντας πια χωρίσει και μένοντας μόνη μου με το παιδί, όπου πέρασα όλη τη μέρα γεμάτη αγωνία ώσπου του πέρασε. Δεν είχα κανέναν κοντά μου και η γειτονιά που έμενα, ήταν γεμάτη νέα ζευγάρια ή παντρεμένους με υποχρεώσεις και παιδιά.


ADVERTISEMENT

Μια μέρα, χάλασε το αμάξι μου στην Εθνική. Έριξα τα μούτρα μου και πήρα τον πρώην άντρα μου να έρθει να μας πάρει γιατί είχα μαζί μου και το μικρό. Ήρθε, μας πήρε, μας πήγε σπίτι και εκείνος επέστρεψε στο νέο του σπίτι και στη νέα του φιλενάδα. Υπήρχαν φορές-σπάνια αλλά υπήρχαν-που δεν είχα 10 ευρώ να πάρω γάλα και κρέας για το παιδί και ζητούσα δανεικά από τον πρώην μου.

Ένα πρωί που ξύπνησα, ανακάλυψα ότι ο σύρτης ήταν στη θέση του αλλά η πόρτα δεν ήταν κλειδωμένη. Την επόμενη μέρα το ίδιο. Έκλεινα τη πόρτα τα βράδια ανεβάζοντας το σύρτη και κλειδώνοντας  και το άλλο πρωϊνό έβρισκα το σύρτη στη θέση του αλλά τη πόρτα ξεκλείδωτη. Ένα βράδυ που ήμουν μόνη στο σπίτι, άκουσα το παράθυρο στο σαλόνι να ανοίγει. Δεν μπορούσα να σκεφτώ καθαρά και πήρα τηλέφωνο αμέσως τον αδερφό του άντρα μου. Ο εισβολέας, άκουσε τη συνομιλία και μάλλον επειδή νόμιζε ότι ήταν κι άλλος στο σπίτι, έφυγε. Σηκώθηκα, κλείδωσα τα πάντα και γύρισα στο δωμάτιό μου ώσπου με πήρε ο ύπνος. Το επόμενο πρωί βρήκα το παράθυρο της κουζίνας ορθάνοιχτο.

Ήρθε η αστυνομία και πήρε αποτυπώματα. Κάποιος προσπαθούσε κάθε βράδυ να ανοίξει τη πόρτα αλλά τον εμπόδιζε ο σύρτης, γι αυτό προσπάθησε να μπεί από το παράθυρο. Δεν ήθελε να με κλέψει, ήταν κάτι πιο προσωπικό. Με παρακολουθούσε και ήξερε ότι ήμουν μόνη μαμά. Η αστυνομία μου είπε να βάλω συναγερμό αλλά ο σπιτονοικοκύρης αρνήθηκε κι έτσι έπρεπε να βρώ καινούριο σπίτι οπότε αναγκάστηκα να αλλάξω και περιοχή γιατί τα σπίτια που έβρισκα δεν παρήχαν καμία ιδιαίτερη ασφάλεια για έναν γονιό που μεγάλωνε το παιδί του μόνος του. Δεν με ένοιαζε όμως. Ήμουν ο μόνος άνθρωπος που προστάτευε το παιδί κι αυτό έπρεπε να κάνω.


ADVERTISEMENT

6 χρόνια μετά το διαζύγιο, ερωτεύτηκα ξανά. Αψήφισα όλες τις κακές φωνές στο κεφάλι μου και επέλεξα προσεκτικά τον πατριό του παιδιού μου. Ύστερα τον κύκλο, έκλεισε ένα νέο μωρό και μια καινούρια οικογένεια. Το αγόρι μου έγινε ο μεγάλος αδερφός του μικρότερου και νιώθω ευλογημένη που τα καταφέραμε. Σήμερα το αγόρι μου είναι 19 ετών και σαν το δέσιμο που έχουμε, δεν υπάρχει όμοιό του. Προχθές με αγκάλιασε με φίλησε και έφυγε για να σπουδάσει σε άλλη πόλη. Και καθώς έφευγε τον κοίταζα και σκεφτόμουν πως τελικά έκανα καλά τη δουλειά μου και τον προστάτεψα όπως και όσο έπρεπε. Σήμερα είναι ασφαλής κι εγώ μπορώ πια να ανασάνω.

Αν είσαι κι εσύ μόνη μαμά, έχε πίστη στις δυνάμεις και στις αντοχές σου. Κι αν δεν πιστεύεις στον εαυτό σου, πιστεύω εγώ σ’ εσένα!

Πηγή: http://www.scarymommy.com/


Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ