fbpx

Μόνη γονέας, μόνη ευθύνη

| 10 Δεκεμβρίου 2013
ADVERTISEMENT

Ξέρω πως υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι εκεί έξω που περνάνε δύσκολα είτε είναι μονογονείς είτε όχι και αισθάνομαι πολύ τυχερή με πολλούς τρόπους. Θέλω μόνο να εκφράσω αυτά που αισθάνομαι για τη ζωή μου όπως εξελίχθηκε και για τα όσα αντιμετωπίζω και παλεύω καθημερινά σαν μόνη μαμά.

Με λένε Άννα, είμαι διαζευγμένη και έχω ένα αγοράκι 7 ετών. Ο μπαμπάς του, έχει να τον δεί από τότε που έφυγε από το σπίτι πρίν 2 χρόνια. Αυτά τα 2 χρόνια στα χαρτιά φαίνεται σαν να μην είμαι η μόνη γονέας αλλά στη πραγματικότητα είμαι. Και εκτός από μονογονέας και η μόνη γονέας είμαι και η μόνη που πρέπει να φροντίσει και για τους δύο. Η μόνη που πρέπει να παρηγορήσει το παιδί. Είμαι μητέρα και πατέρας μαζί.


ADVERTISEMENT

Είμαι αυτή που τον αγκαλιάζει όταν χτυπάει αλλά και αυτή που πρέπει να γίνει μπαμπάς και να παίξει μαζί του ποδόσφαιρο και μπόξ και να κάνει αντρικά πράγματα. Πρέπει να είμαι συνεπής στη δουλειά μου για να μπορούμε να ζήσουμε, να μην λείπω όταν αρρωσταίνει, να μην βγάζω τα νεύρα της αϋπνίας στο γραφείο. Η λέξη «καριέρα» πλέον, αντικαταστάθηκε από ένα μεγάλο ερωτηματικό. Με ένα παιδί μόνη μου, κανείς δεν μου αναθέτει μεγάλα project, κανείς δεν υπολογίζει σε μένα ότι θα κάτσω μέχρι αργά να βγάλω τη δουλειά άρα δεν παίρνω έξτρα χρήματα όπως έπαιρνα παλιά. Στο τέλος της εβδομάδας δεν έχω λεφτά και έχω μάθει πια να καταπίνω την περηφάνια μου όταν η οικογένειά μου, φέρνει φαγητό ή γλυκά και ρούχα στο παιδί επειδή είναι ανάγκες που εγώ αδυνατώ να καλύψω. Η περηφάνια μου δεν κοστίζει τίποτα μπροστά στο αίσθημα ασφάλειας του παιδιού μου. Δεν θέλω ποτέ να νιώσει ότι στερείται ή υστερεί.

Και πρέπει όλα αυτά και άλλα τόσα να μην με θυμώνουν και να βάζω την οργή μου για τον πατέρα του στην άκρη και να μην του λέω πόσο εντελώς λάθος πατέρα έχει κάθε φορά που ο μικρός τον παίρνει τηλέφωνο και ο άλλος βιάζεται να κλείσει ή κάθε φορά που δεν έχουμε να φάμε και ξέρω ότι ο πατέρας του αλλάζει τα αμάξια σαν τα πουκάμισα. Και μια μέρα θα πρέπει να του εξηγήσω και να τον πληγώσω. Και αισθάνομαι ένοχη κάθε φορά που δεν περνάω χρόνο μαζί του επειδή μαγειρεύω ή είμαι πολύ κουρασμένη ή απλά επειδή έχω τα νεύρα μου και δεν θέλω να με ενοχλήσει κανείς. Είμαι η μόνη που παίρνει τις αποφάσεις για το μέλλον και μέσα σε όλα αυτά πρέπει να προσπαθώ να μην χάσω τον εαυτό μου. Κι εγώ δεν ξέρω πλέον ποια είμαι, πού πηγαίνω και πού ανήκω. Το σίγουρο είναι ότι ο γιός μου δεν ανήκει πουθενά…

Ξέρω ότι κάθε γονιός έχει τα διλήμματά του αλλά ιδιαίτερα οι μονογονείς πρέπει να τα κάνουμε όλα. Να δουλεύουμε, να είμαστε μονογονείς αλλά δύο γονείς στη ζωή του παιδιού, και κάπου ανάμεσα στο χαμό να είμαστε και ο εαυτός μας. Δεν έχουμε κανέναν να πεταχτεί να πάρει γάλα αν τελειώσει και το παιδί πρέπει να πιεί για να κοιμηθεί, δεν έχουμε κανέναν να κρατήσει το παιδί να πάμε μια βόλτα σαν άνθρωποι, δεν έχουμε καν λεφτά να προσλάβουμε κάποιον να το κρατήσει να πάμε για δουλειά αν έχουμε δουλειά.


ADVERTISEMENT

Όμως η χαρά που αισθάνεσαι όταν βλέπεις το παιδί σου πόσο γερό και ευτυχισμένο είναι, είναι ανεκτίμητη. Όταν βλέπεις πόσα καλά στοιχεία έχει πάρει, όταν δεν το επηρεάζει η κακή παρουσία του άλλου γονέα. Και δεν θα άλλαζα τίποτα από τη ζωή μου σήμερα όσο δύσκολη και αν είναι. Δεν γκρινιάζω ήθελα κάπου να τα πω μόνο και να με καταλάβουν.

Υπάρχουν πράγματα που μου αρέσουν στη ζωή μου. Μπορώ να κάνω μόνη μου όλες τις επιλογές για τα πάντα χωρίς να χρειάζεται να συμβουλεύομαι κάποιον ή να τσακώνομαι. Και μου αρέσει που ο γιος μου δείχνει να με νοιάζεται, να με φροντίζει και με κάποιο τρόπο να προσπαθεί να με προστατέψει. Μερικές στιγμές όπως αυτή νιώθω το βάρος όλου του κόσμου στους ώμους μου. Σήμερα δεν ξέρω πώς μπορώ και στέκομαι όρθια και τα καταφέρνω, απορώ! Και μερικές φορές νιώθω ότι η οικογένειά μου που με βοηθάει και με στηρίζει, είναι και εκείνη στην οποία πρέπει να αποδείξω ότι τα καταφέρνω και μόνη μου και είμαι καλά. Νιώθω ότι τους κοιτάζω και περιμένω την έγκρισή τους, την αποδοχή τους, να μου πούν ένα «Μπράβο σου που τα καταφέρνεις» κι όταν αυτό δεν το λένε, πέφτω ψυχολογικά και αμφιβάλλω για μένα. Τα έγραψα και βγήκαν από μέσα μου και ήδη νιώθω καλύτερα. Σας ευχαριστώ.

Άννα

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς! Περιμένουμε και τη δική σου εμπειρία με email, στο info@singleparent.gr
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου θα παραμείνει μυστική. Τα ονόματα της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους ενώ τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά.

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ