Μη δένεσαι πολύ με τη μαμά σου γιατί στην επόμενη ζωή θα έχεις άλλη…

Όλοι λένε ότι ένας κακός πατέρας είναι προτιμότερος από καθόλου πατέρα… κι ίσως να συμφωνούσα (κάποτε…μέχρι σήμερα)!

Κι η δικιά μου ιστορία είναι λίγο πολύ σαν πολλές… μια σχέση που φαινόταν να είναι όμορφη, με τα πάνω της και τα κάτω, που για τέσσερα ολόκληρα χρόνια ο καυγάς μας ήταν το πόσα παιδιά θα κάναμε… κι ήρθε η ώρα της κρίσης οπότε ο σύντροφός μου μου δήλωσε ότι δεν είναι έτοιμος να γίνει πατέρας, προβάλλοντας χίλιες δυο δικαιολογίες… κι έμεινα μόνη, χωρίς δουλειά, χωρίς λεφτά, χωρίς σπίτι… ευτυχώς που οι δικοί μου με στήριξαν και γεννήθηκε η μικρή μου! Βέβαια μέχρι να γεννηθεί δεν μπόρεσα να θρηνήσω το χωρισμό μου, διότι απλά έπρεπε να αντιμετωπίζω τις απειλές του και τους εκβιασμούς του! Κι όταν έφτασα στο σημείο να φοβάμαι για τη ζωή μου, η λέαινα ξύπνησε μέσα μου… και τότε άρχισε να φοβάται αυτός και μας άφησε ήσυχες…

Όταν αποφάσισε να εμφανιστεί στη ζωή μας η μικρή μου ήταν 5,5 μηνών… και δεν τον έδιωξα γιατί δεν μπορούσα να πάρω το βάρος της απόφασης για λογαριασμό της κόρης μου, δεν μπορούσα για προσωπικούς μου λόγους να μην της επιτρέψω να γνωρίσει τον πατέρα της! Δεν μετανιώνω γι’ αυτή μου την απόφαση…όλα αυτά τα 6,5 χρόνια έχει υπάρξει ένας τρυφερός μπαμπάς, συνεπέστατος στις υποχρεώσεις του που δείχνει να θέλει να εξιλεωθεί για το κακό του κάρμα… κι εδώ αρχίζει  το πρόβλημα…

Προκειμένου να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις ενοχές του και τις τύψεις του μπλέχτηκε… σε παραψυχολογικές κλίκες…κάθε μήνα πηγαίνει για δέκα μέρες στο εξωτερικό όπου παρακολουθεί μια σχολή παραψυχολογίας, τάι-γι ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο… και τα παράλληλα σύμπαντα,οι καμπυλώσεις του χωροχρόνου, τα πνεύματα και οι προηγούμενες ζωές καθώς επίσης και κάθε είδους συνωμοσιολογίες έχουν γίνει τα άλλοθί του για ότι κάνει και για ότι συμβαίνει…

Κι έχει κάθε δικαίωμα να πιστεύει ότι θέλει, αν αυτό τον κάνει να νιώθει καλύτερα… βλέπω έναν άνθρωπο που του άρεσε να αυτομαστιγώνεται, να έχει αρχίσει να αγαπά τον εαυτό του…μέχρι εδώ καλά!

Όμως όλο προσπαθεί να το μεταφέρει και στην κόρη μας! Από τεσσάρων χρονών που το παιδί ανέπτυξε μεταφυσικές ανησυχίες, την βομβαρδίζει με παράλληλα σύμπαντα και προηγούμενες κι επόμενες ζωές…

Κι ενώ η σχέση τους ήταν πολύ καλή (προσπάθησα κι εγώ πάρα πολύ γι’ αυτό-όχι ότι μου αναγνωρίζεται)η μικρή άρχισε να μην θέλει να πηγαίνει στο σπίτι του… να μην θέλει να κοιμάται εκεί… με το κορυφαίο να έρθει εχθές και κλαίγοντας με λυγμούς να με παρακαλάει να μην πεθάνω… Γιατί ο μπαμπάς της, της είπε (όταν του εξέφρασε την αγάπη της για μένα) ότι δεν χρειάζεται να δένεται πάρα πολύ μαζί μου γιατί όταν πεθάνει (το παιδί) στην επόμενή της ζωή θα έχει άλλη μαμά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πλέον θεωρώ ότι ο άνθρωπος είναι επικίνδυνος… η μικρή μου λέει ότι δεν θέλει να ξαναπάει ΠΟΤΕ στο σπίτι του…ότι δεν τον θέλει…ότι προσπαθεί να την πείσει για όλα αυτά που πιστεύει ο ίδιος κι ότι αυτή δεν θέλει πια να ακούει για πεθαμούς και πνεύματα!!!

Πραγματικά δεν ξέρω τι είναι καλύτερο…ένας αδιάφορος πατέρας, ένας κακοποιητικός πατέρας (όπου η κακοποίηση είναι εμφανής και το παιδί την αναγνωρίζει) ή ένας πατέρας που είναι καθ’ όλα του εντάξει αλλά τραυματίζει όχι μόνο την ψυχολογική αλλά και την πνευματική υπόσταση του παιδιού….

Η παιδοψυχολόγος μου πρότεινε να πάρω εισαγγελική παραγγελία για την ψυχιατρική του εξέταση… ο ίδιος αρνείται ότι αναφέρει συνέχεια για το παιδί τέτοια θέματα κι ότι η μικρή αλλιώς εκφράζεται σ’αυτόν… κι εγώ τι κάνω; Ποιον από τους δυο πιστεύω; Προστατεύω το παιδί με το να τον απομακρύνω; Ή απλά η μικρή έχει καταλάβει τη διαφορά μας και μας χειραγωγεί;  Παίρνω το παιδί μου και φεύγω; Τι κάνω; Πως προστατεύω το παιδί μου;

Σωτηρία

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Στείλε μας email στο info@singleparent.gr ή βρες  μας, στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Τα ονόματα της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά.