Kαμία απόσταση δεν είναι μικρή για να μην φοράς ζώνη ασφαλείας

Μπορεί να πούμε στους ανθρώπους που αγαπάμε, ένα εκατομμύριο φορές να προσέχουν αλλά στο τέλος, δεν έχεις άλλη επιλογή από το να τους χαιρετίσεις ελπίζοντας ότι δεν θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο στο δρόμο και ότι θα γυρίσουν πίσω ασφαλείς. Αλλά ο δρόμος είναι ένα τρελλό μέρος, γεμάτο ανθρώπους που μιλάνε και στέλνουν μηνύματα στο κινητό ενώ οδηγούν, που τσεκάρουν το facebook την ώρα που τρέχουν στην Εθνική, που ψάχνουν, διαβάζουν, τρώνε, μακιγιάρονται ενώ οδηγούν και μάλιστα πολύ γρήγορα.

Όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις (τέταρτη θέση από το τέλος) των χωρών ΕΕ από πλευράς βελτίωσης του επιπέδου οδικής ασφάλειας, με 92 νεκρούς-θύματα των τροχαίων ατυχημάτων ανά εκατομμύριο κατοίκων. Βάσει των στοιχείων της Τροχαίας, το 2012 σημειώθηκαν στη χώρα μας συνολικά 12.187 τροχαία εκ των οποίων τα 899 θανατηφόρα. Κι αυτό διότι εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας αγνοώντας τις κακές οδηγικές μας συμπεριφορές ενώ βιαζόμαστε να κατηγορήσουμε τους άλλους οδηγούν για λάθη και απροσεξία. Ως κοινωνία, πολύ συχνά πιστεύουμε ότι μπορούμε να ορίσουμε απόλυτα τη μοίρα μας  και ότι αυτά τα τρομακτικά τροχαία ατυχήματα για τα οποία ακούμε, δεν θα συμβούν ποτέ σε εμάς. Κι είμαι εδώ για να σας πω ότι μπορεί να συμβούν…

Τον Οκτώβριο του 2011, δέχθηκα αυτό το τηλεφώνημα που όλοι ευχόμαστε να μην μας κάνουν ποτέ. Εκείνη η νύχτα ήταν η χειρότερη της ζωής μου, μία κόλαση που ποτέ δεν φανταζόμουν και δεν την εύχομαι ούτε στο χειρότερο εχθρό μου. Είχε έρθει ο φίλος του άντρα μου για λίγες μέρες στο σπίτι μας. Καθίσαμε λίγο και οι τρείς αλλά επειδή είχα φοβερή ημικρανία, πήγα στο δωμάτιο να κοιμηθώ ενώ ο άντρας μου με τον φίλο του πήγαν στο σπίτι ενός άλλου φίλου, δύο λεπτά πιο κάτω από το σπίτι μας. Μία ώρα μετά, έφυγαν από εκείνο το σπίτι για να γυρίσουν στο δικό μας. Δεν επέστρεψαν ποτέ…

Κι αυτή είναι η ιστορία δύο νέων ανθρώπων που η ζωή τους τελείωσε τόσο πρόωρα και άδοξα, που η οικογένειά μου έγινε μονογονεϊκή σε μια βραδιά, επειδή δεν υπήρχε ζώνη ασφαλείας αλλά υπήρχε βροχή, επικίνδυνη στροφή και μεγάλη ταχύτητα. Από μόνοι τους αυτοί οι παράγοντες μπορεί να μην είναι ικανοί να οδηγήσουν σε τροχαίο αλλά ο συνδυασμός τους, έφτιαξε μια τραγωδία αφήνοντας εμένα και το 3 μηνών παιδί μου, μόνους, σοκαρισμένους, έκπληκτους, πληγωμένους και «χαμένους» γιατί ήταν ένα ατύχημα που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αν….

Μου είναι ήδη πολύ δύσκολο που κάθομαι και γράφω όλα αυτά, επειδή ζω με αυτή τη θλίψη κάθε μέρα. Θα έδινα τα πάντα για να γυρίσει ο χρόνος πίσω σε εκείνη τη νύχτα, να πάρω τον άντρα μου πίσω, να μην τον έχανα ποτέ. Αλλά γράφω την ιστορία μου, επειδή και ο άντρας μου θα ήθελε να τη μοιραστώ, να πω στους ανθρώπους για το ρίσκο που παίρνουν όταν δεν σέβονται τη δύναμη που έχει ο δρόμος αλλά και οι ρόδες πάνω στις οποίες, ουσιαστικά οδηγούν τη ζωή τους και τη ζωή των οικογενειών τους. Των παιδιών τους.

«Έλα μωρέ τρία μέτρα πιο κάτω θα πάω, τι να την κάνω τη ζώνη;» ή «Δεν πειράζει αν γλιστράνε οι δρόμοι, θα πηγαίνω σιγά» είναι φράσεις που μπορεί να πείτε ή να έχετε ήδη πεί πολλές φορές αλλά σκεφτείτε ότι από τη στιγμή που δεν είστε Ο Θεός, δεν εξαιρείστε από τα τροχαία ατυχήματα, ούτε εσείς ούτε η οικογένειά σας.

Φοράτε πάντα τη ζώνη ασφαλείας. Οδηγείτε με χαμηλή ταχύτητα όταν βρέχει. Έχετε υπόψιν ότι κανείς δεν έχει ανοσία στα τροχαία. Μιλήστε γι’ αυτό στους ανθρώπους που αγαπάτε, στα παιδιά σας, στους φίλους σας. Κάντε την οδηγική ασφάλεια μέρος της καθημερινότητάς σας, δείξτε σεβασμό στο δώρο της ζωής που σας δόθηκε ή δώσατε. Αρκεί το κλίκ μιας ζώνης ασφαλείας να σας αλλάξει τη ζωή, προς το καλύτερο ή το χειρότερο. Εσείς αποφασίζετε…

Πηγή: Hellogrief.org

Υ.γ. …και μην ξεχνάτε αυτό: Το παιδί ΠΑΝΤΑ στο καθισματάκι αυτοκινήτου.

Θέλετε να μας μιλήσετε; Κι εμείς!
Στείλτε μας email στο info@singleparent.gr ή βρείτε μας στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σας δεδομένων και σας διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σας θα παραμείνει μυστική. Τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά.