fbpx

“Καλύτερα να μην έκανες μωρό!” μου είπε ο ειδικευόμενος επειδή πονούσα!

| 4 Αυγούστου 2015
ADVERTISEMENT

Με αφορμη το αρθρο σας σχετικα με τη λεκτικη βια που βιωνουν γυναικες στον τοκετο, ηθελα να σας αναφερω τη δικη μου εμπειρια, την οποια πλεον μπορω και να αφηγηθω χωρις καποιο αρνητικο συναισθημα, και δυστυχως τετοια περιστατικα συμβαινουν και στην Ελλαδα.

Δοξα τω θεω, ειχα μια παρα πολυ καλη εγκυμοσυνη και το βαρος που πηρα κατα τη διαρκεια της ηταν σχετικα καλο, οποτε ολα κυλισαν ομαλως και μολις εφτασα στις 39 βδομαδες ακριβως ξυπνησα με σπασμενα νερα.


ADVERTISEMENT

”Επιτελους,” σκεφτηκα, θα παρω στην αγκαλια μου αυτο το μωρακι και θα μαθαινα επισης το φυλο. Βλεπετε, ειχα επιλεξει να μην το μαθω για να ναι εκπληξη, τουλαχιστον για μενα λειτουργουσε ως κινητρο ωστε να δωσω τον καλυτερο μου εαυτο.

Πηγαμε στο νοσοκομειο οπου ειχα κανονισει να γεννησω, μονο που για κακη μου τυχη ο γυναικολογος ειχε μολις τελειωσει απο εφημερια. Οπως καταλαβαινετε, ηταν κουρασμενος κι ελαχιστα ευδιαθετος. Ανθρωπος ηταν κι εκεινος, δεν ειχα λογο να τον παρεξηγησω.

Οταν ομως με εξετασε για να δει τη διαστολη μου, κι επειδη ενιωσα λιγο πονο, εκρινε σκοπιμο να μου κανει καισαρικη, αναφεροντας πως αν ποναω στην εξεταση θα ναι σα να με βιαζουν. Εν τω μεταξυ, κανενα προβλημα με το παιδι, ουτε μπερδεμα με το λωρο ουτε τιποτα.


ADVERTISEMENT

Δεν ηταν λογος αυτος να κανεις μια τετοια επεμβαση… κι αυτο ηταν το πρωτο πραγμα που εριξε τη διαθεση μου. Αφου μπορουσα να κανω φυσιολογικο τοκετο, γιατι;

Δείτε σχετικά: Η λεκτική βία που βιώνουν οι γυναίκες στις αίθουσες τοκετών

Με πηγαν σε ενα δωματιο οπου μου εβαλαν την πεταλουδα, κι εγω ειχα ηδη αρχισει τα κλαματα. Ηξερα πως ο συγκεκριμενος γιατρος εκανε περισσοτερες καισαρικες απο οτι φυσιολογικους τοκετους, ομως δεν ηταν κατι που επιθυμουσα, απο τη στιγμη που δεν υπηρχε σοβαρος λογος.

Και τι αλλο μπορουσα να κανω εκεινη τη στιγμη, με σπασμενα τα νερα; Να το υποστω, κι εκλαιγα που δεν ειχα την οικονομικη δυνατοτητα να χα επιλεξει κατι καλυτερο απο ενα δημοσιο νοσοκομειο…

Λιγη ωρα αργοτερα, με ενημερωσαν πως ο διευθυντης ειχε καλεσει ασθενοφορο για να με πανε σε εφημερευον νοσοκομειο. Απ’οτι εμαθα, μια απο τις μαιες- με την οποια ειχε ερωτικη σχεση- ειχε αρνηθει στο συζυγο μου να βρισκεται μαζι μου στη διαρκεια του τοκετου ( οπως και αν ηταν αυτος), και το συγκεκριμενο περιστατικο ειχε αντικτυπο πανω μου.

Η ωρα περνουσε, ομως δεν ερχοταν κανεις, διοτι το αλλο νοσοκομειο δεν ηθελε να παρει την ευθυνη σε περιπτωση που γινοταν κατι στο δρομο.

Αυτο ηταν… ημουν ετοιμογεννη και δεν ειχα μερος να γεννησω… τελεια…

Ηρθε ενας αλλος γυναικολογος να μου πει οτι μπορω να φυγω για το εφημερευον νοσοκομειο, χαρη σ ενα γειτονα μας που δεχτηκε να μας πεταξει. Πρωτα ομως τον ρωτησα αν ο λογος του συναδελφου του ηταν ευσταθης ωστε να υποστω καισαρικη επεμβαση. Με εξετασε, χωρις να αισθανθω καμμια ενοχληση και μου πε οτι μπορω να γεννησω φυσιολογικα, εκτος φυσικα κ αν υπαρξει καποια επιπλοκη. Εγραψε κι ενα παραπεμπτικο, το οποιο θα δινα στους γιατρους του αλλου νοσοκομειου.

Εφτασε μεσημερι, κι οι πονοι ειχαν ξεκινησει σιγα σιγα, ηταν ομως ανεκτοι ακομα χαρη στις αναπνοες π χαμε μαθει απο τα μαθηματα τοκετου.

Οι ειδικευομενοι και οι γιατροι με προετοιμασαν, ενω επρεπε να περιμενω ωστε να γινουν οι πονοι πιο συχνοι, οπως ξερετε.

Ενιωσα ασφαλεια, εκει, το ομολογω, γιατι θα γεννουσα φυσιολογικα, ενω ελαχιστα θα φανταζομουν την τρομοκρατια που θα ακολουθουσε.

Οταν εφτασα να ειδοποιησω, επειδη οι πονοι πλεον εμφανιζοταν με μεγαλη συχνοτητα, οδηγηθηκα στο χειρουργειο, σε ενα ημισκοτεινο δωματιο, οπου κι εμεινα μονη, τελειως μονη. Οι στιγμες εκεινες δεν ειχαν καμμια σχεση με τις ταινιες, οπου ο συντροφος κραταει το χερι της επιτοκου και τη βοηθα να αντιμετωπισει αυτη την επιπονη κατασταση.

Ημουν μονη και πονουσα, διχως καποιον να με καθοδηγησει, να με καλμαρει, κατι. Μονο που και που ερχοταν καποιος ειδικευομενος να με εξετασει, και τιποτα παραπανω.

Ο πονος συντομα εγινε πανικος σε συνδιασμο με την απομονωση αυτη. Δε φοβομουν επειδη πονουσα, αλλα επειδη δεν ειχα καποιον κοντα μου, ενα γιατρο, κατι, να με ηρεμησει.

Καποια στιγμη με ρωτησε ενας ειδικευομενος πως αισθανομουν, του ειπα οτι ποναω πολυ και μου απαντησε καλυτερα να μην εκανα μωρο. Τι ωραιο κουραγιο να δωσεις σε μια επιτοκο, και ειδικα ενας ανθρωπος που υποτιθεται οτι το σπουδασε αυτο το αντικειμενο…!

Μετα απο πολλες εξετασεις της διαστολης μου, μου παν μονο να αρχισω να σπρωχνω, κι εμεινα ξανα μονη σε αυτο το σταδιο.

Δε μπορω να θυμηθω το τι μου ελεγαν ακριβως οσο μιλουσα μαζι τους σ εκεινη τη φαση, θυμαμαι μονο οτι ηταν ιδιαιτερα αγενεις κι αυτο μοναχα δυσκολευε τη συνεργασια μου μαζι τους- οσο μπορει να χαρακτηριστει ως συνεργασια το να γεννας μονη σου ουσιαστικα.

Οταν εφτασα στο τελικο σταδιο, εκει μαζευτηκαν γιατροι και ειδικευομενοι, οπως και μια μαια. Οι ειδικευομενοι με καναν να αισθανθω παρα πολυ ασχημα γιατι σχολιαζαν τη δομη των γεννητικων μου οργανων– βρηκαν τη στιγμη βλεπετε- ενω το μονο θετικο που ακουσα ειναι οτι για πρωτο τοκετο ειχα πολυ καλη διαστολη.

Συμφωνα με το τελευταιο, δεν καταλαβα γιατι ήθελαν να την ”επισπευσουν” οπως ανεφεραν αργοτερα στον αντρα μου. Θυμαμαι οτι καποια στιγμη πανω στον πονο μου η εξεταση με πονεσε τοσο πολυ που ουτε εγω φανταζομουν οτι μπορουσα να φωναξω τοσο πολυ.

Ειχα πλεον χασει τον ελεγχο κι ειχα τρομοκρατηθει, ενω ειχα μουδιασει απο τους πονους. Για επισκληριδιος ουτε λογος, ενω η περινεοτομη εγινε χωρις τοπικο αναισθητικο. Αυτο το ψαλιδι θα το θυμομουν για πολλες μερες που θα ερχονταν, και θα με στοιχειωνε καιρο.

Εν τω μεταξυ καποιος απο τους γιατρους πρεπει να με χαστουκισε, παρολο που αδυνατω να θυμηθω το συγκεκριμενο περιστατικο. Ο αντρας μου ανεφερε μοναχα οτι καποιος γιατρος το ελεγε με χιουμορ σε εναν αλλο συναδελφο του.

Τελικα, γεννησα, δοξα τω θεω, κι οταν μου παν να μου ζησει ο γιος η χαρα μου ηταν απεριοριστη.Ο πονος ειχε φυγει, ενω η ανακουφιση και η ανταμοιβη ηταν ακομα μεγαλυτερη. Ο φοβος ομως για τους γιατρους παρεμεινε, καθως τους εβλεπα να με καθαριζουν χωρις αναισθητικο, κατι, ενω ηθελαν να με ραψουν -επισης χωρις αναισθησια. Ταυτοχρονα, εβλεπα τα χειρουργικα εργαλεια που χρησιμοποιουσαν πανω μου.

Καποιος προτεινε να κανουμε ολικη, και ομολογω οτι την προτιμησα, για να ηρεμησω.

Ομολογουμενως, ειχαν κανει καλη δουλεια πανω μου, αν και δυστυχως κριθηκε απαραιτητο να μη σιτιστω και να μεινω ξαπλωμενη, με ορους και καθετηρα. Γεννησα φυσιολογικα, αλλα εμοιαζα σα να χα κανει καισαρικη. Για καλη μου τυχη ο συζυγος φροντισε το μωρο εκεινες τις μερες, ενω η ταλαιπωρια μου ακομα δεν ειχε τελειωσει. Οταν δε μπορουσα να θηλασω- γιατι δεν ειχα γαλα- μιλουσαν ασχημα, ενω χαρακτηριστικα ειπαν μια φορα οτι και στην Αφρικη δεν εχουν να φανε αλλα θηλαζουν οι μανες.

Συνεβησαν κι αλλα διαφορα ως προς την αντιμετωπιση των γιατρων απεναντι μου, θα τα παραλειψω ομως γιατι ηδη εχω γινει κουραστικη.

Ηρθε τουλαχιστον η μερα που φυγαμε, και χαιρομαι που αν και ταλαιπωρηθηκα το παιδι δε βιωσε τιποτα απ’ολα αυτα.

Τις μερες που ακολουθησαν και αφοτου γυρισα σπιτι εκλαιγα ανελλιπώς, χωρις βεβαια να παραμελισω το παιδι ή να εκδηλωσω αρνητικα συναισθηματα προς εκεινο. Πολλες φορες πεταγομουν στον υπνο μου γιατι βιωνα ξανα την περινεοτομη, ενω ελεγα πως δε θα κανω αλλο παιδι. Κι αυτο δεν ηταν γιατι πονεσα στη διαρκεια του τοκετου, ειμαστε κατασκεασμενες γι αυτο και αντεχουμε. Η τρομοκρατια ομως που αισθανθηκα απο τους γιατρους και τους ειδικευομενους ειναι αυτη που θα με κανει να το ψαξω πολυ καλα το θεμα γιατρου, προτου προβω στη γεννηση αλλου παιδιου…

Ο τοκετος ειναι μια πολυ ευαισθητη στιγμη για καθε γυναικα, κι αυτο θα πρεπε να το σεβαστουνε, πολυ περισσοτερο γιατι ειναι ειδικοι πανω σε αυτο.

Σας ευχαριστω πολυ.

Ελισάβετ

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Άφησε το σχόλιό σου, στείλε μας email στο 
info@singleparent.gr ή βρες  μας, στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Στοιχεία της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά. Σχόλια προσβλητικά και επιθετικά δεν θα δημοσιεύονται!
Για λόγους προστασίας των αναγνωστών μας, δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων τους. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στους όρους χρήσης μας εδώ

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ