fbpx

Ήταν παντρεμένος και ήμουν έγκυος σε μια σχέση γεμάτη ψέματα

| 22 Δεκεμβρίου 2014
ADVERTISEMENT

Η δική μου ιστορία αρχίζει τον Απρίλιο του 2010, τότε που γνώρισα τον πατέρα της κόρης μου στο νησί μου.

Με πλησίασε μέσω facebook κι ενώ στην αρχή ήμουν πολύ επιφυλακτική, επειδή είδα ότι ο τρόπος που με πλησίαζε ήταν όμορφος κι επειδή είχε τύχει μερικές φορές να συναντηθούμε τυχαία σε δημόσιο χώρο χωρίς όμως να πλησιάσει ο ένας τον άλλον, τελικά μετά από έναν μήνα δέχτηκα να βρεθούμε από κοντά. Η πρώτη μας συνάντηση ήταν πολύ όμορφη και η ώρα πέρασε πολύ γρήγορα. Μου είχε κάνει πολύ καλή εντύπωση και ενώ δεν ήθελα να το παραδεχτώ είχα αρχίσει να τον ερωτεύομαι. Στο τρίτο ραντεβού πλέον ήμασταν μαζί. Είχε όλα όσα δεν είχα ζήσει ως τώρα. Ήταν γλυκός και τρυφερός, μου έστελνε συνεχώς μηνύματα, μου τηλεφωνούσε, ερχόταν και με έπαιρνε από το σπίτι μου (έμενα με τους γονείς μου) κάθε μέρα κι όταν δεν ήμασταν παρέα μιλούσαμε ατέλειωτες ώρες στο facebook, πηγαίναμε ταξίδια και συνεχώς μου έλεγε ότι περνούσε πολύ όμορφα μαζί μου, ότι του έδινα χαρά κι ότι θα ήταν πολύ όμορφα να κάναμε οικογένεια και να είχαμε ένα μωράκι. Ήταν όμως πολύ καλό για να είναι αληθινό…


ADVERTISEMENT

Κι ενώ όλα κυλούσαν ήρεμα κάποια στιγμή ένα άτομο που είχα γνωρίσει πρόσφατα στον χώρο της δουλειάς μου, μου είπε ότι ο καλός μου είναι χρόνια σε σχέση. Κόντεψα να τρελαθώ. Πως ήταν δυνατόν; Αφού ήμασταν συνεχώς μαζί. Που βρισκόταν το άλλο πρόσωπο; Και γιατί να παίζει τέτοιο παιχνίδι; Τον ρώτησα κι ενώ περίμενα να μου πει ότι όλα αυτά ήταν ψέματα μου αποκάλυψε ότι ήταν παντρεμένος, ότι η σύζυγος εργάζεται σε άλλο νησί, ότι είναι σε διάσταση κι ότι πολύ σύντομα θα βγει το διαζύγιο. Επίσης τον ρώτησα για ποιον λόγο δεν μου είχε πει τίποτα ως τώρα και η απάντηση του ήταν ότι δεν ήθελε να με στεναχωρήσει κι ότι φοβόταν μήπως με χάσει. Και δυστυχώς τον πίστεψα, γιατί όταν ερωτεύεσαι δεν σκέφτεσαι λογικά.

Στο τέλος της ίδιας χρονιάς, έμεινα έγκυος. Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη κι ανυπομονούσα να του πω τα ευχάριστα. Αυτός που μέχρι τώρα μου έλεγε πόσο ήθελε ένα μωρό, τώρα έδειχνε σκεπτικός. Νόμιζα ήταν η ιδέα μου και δεν έδωσα βάση. Τους δύο πρώτους μήνες όλα έδειχναν εντάξει. Μετά όμως άρχισε να αραιώνει τις συναντήσεις μας και να βρίσκει συνεχώς προφάσεις. Εγώ ήμουν έγκυος όμως και προσπαθούσα να μένω ήρεμη και να μην σκέφτομαι άσχημα αν και μέσα μου πίστευα πως όλο αυτό δεν θα έχει καθόλου καλή κατάληξη. Που να φανταστώ ότι ούτε σε διάσταση ήταν, ούτε διαζύγιο επρόκειτο να βγει σύντομα κι ότι η σύζυγος είχε έρθει στο νησί;

Τελικά γέννησα ένα υγιέστατο κοριτσάκι. Τα πράγματα εν τω μεταξύ έδειχναν ότι έφτιαχναν αφού πλέον μέναμε μαζί κι όπως με διαβεβαίωνε η σύζυγος είχε φύγει οριστικά και το μόνο που έμενε ήταν να εκδοθεί το διαζύγιο κι ότι όλα αυτά θα τα θυμάμαι μια μέρα και θα γελάω. Τελικά καθόλου δεν γέλασα.


ADVERTISEMENT

Η συμβίωση μαζί του δεν ήταν κι ότι καλύτερο. Εγώ έτρεχα να τα προλάβω όλα, δουλειά, σπίτι, παιδί. Εκείνος δούλευε ελάχιστες ώρες αν και πληρωνόταν πολύ περισσότερο από εμένα, κρατούσε αναγκαστικά το παιδί τα πρωινά και όλο τον ελεύθερο του χρόνο τον περνούσε πίσω από ένα λάπτοπ, χωμένος πάντα στην ίδια θέση του καναπέ. Δεν περίμενα ότι παρόλο που ακόμα δεν είχε χωρίσει τυπικά κι ενώ είχε σχέση με εμένα και το παιδάκι μας δεν είχε καν χρονίσει εκείνος ενδιαφερόταν για παράλληλη σχέση.

Στο κινητό του έρχονταν μηνύματα σε ώρες περίεργες. Ένα πρωί ξύπνησα πριν από εκείνον με την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά. Αποφάσισα να πιάσω το κινητό του γιατί έπρεπε να επιβεβαιώσω τις υποψίες μου. Πλησίασα σιγά προς την μεριά που κοιμόταν και το βρήκα κάτω από το κρεβάτι. Κλείστηκα στο μπάνιο και το άνοιξα. Απορώ πως δεν λιποθύμησα. Ήταν γεμάτο μηνύματα από δύο πρόσωπα. Η μια τον έβριζε που την κορόιδεψε και την εξέθεσε στους δικούς της (και όχι, δεν ήταν η σύζυγος) και η άλλη του μιλούσε σαν να ήταν ο Θεός της. Από τα μηνύματα της κατάλαβα ότι επρόκειτο για παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών. Δεν πίστευα στα μάτια μου. Πόσο καιρό γινόταν πίσω από την πλάτη μου όλο αυτό και εγώ κοιμόμουν όρθια;

Όταν ξύπνησε και κατάλαβε ότι του είχα πάρει το κινητό νευρίασε. Του είπα να μου δώσει εξηγήσεις. Μου είπε ότι αυτή που τον έβριζε τα έχει απλώς χαμένα και ότι δεν ξέρει τι της γίνεται και ότι η άλλη ήταν η σύζυγος του που τον ήθελε πίσω. Φυσικά δεν με έπεισε. Παρόλα αυτά επειδή άρχισε να δείχνει καλή συμπεριφορά είπα να δώσω μια ευκαιρία ακόμα, αν και δεν την άξιζε και πολλοί/πολλές από σας θα με πείτε θύμα και δίκιο θα έχετε. Μέσα σε όλα συνεχώς ανέβαλλε την αναγνώριση του παιδιού επειδή όπως έλεγε του είχε θέσει βέτο η σύζυγος ότι αν κάνει κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να πει ναι σε συναινετικό διαζύγιο. Έτσι καθυστερούσε και η βάπτιση γιατί εγώ ήθελα όταν θα πάμε στην εκκλησία το παιδί να μην φαίνεται αγνώστου πατρός. Δύο μήνες πριν του πω να μαζέψει τα πράγματα του και να φύγει είχε αρχίσει να κάνει ταξιδάκια υποτίθεται για δουλειά. Μόνο που πλέον το σπίτι μας το είχε ξενοδοχείο και δεν τον ενδιέφερε τίποτα. Ούτε καν το παιδί. Έφευγε και δεν το χαιρετούσε καν. Δεν νοιαζόταν ούτε στον οικονομικό τομέα. Ο άνθρωπος ήταν αλλού και μόνο εγώ ήμουν πλέον υπεύθυνη που ανεχόμουν τόση κοροιδία.

Το αποκορύφωμα ήταν όταν κατά την διάρκεια ενός ταξιδιού του, του είπα ότι αν την επόμενη μέρα δεν γυρνούσε σπίτι του καλά θα έκανε να μείνει εκεί. Ήρθε μετά από ενάμιση μήνα (!) να μου πει να του δώσω την επιμέλεια του παιδιού για να μπορέσει να πάρει την άδεια που δικαιούται από το δημόσιο και ότι με το που θα του την ενέκριναν θα μου ξαναέδινε την επιμέλεια πίσω ή θα την είχαμε έστω από κοινού. Αυτή την φορά είπα πως το κορόιδο ξύπνησε και η απάντηση μου ήταν ότι δεν πρόκειται να του δώσω την επιμέλεια για να πάρει την αδειούλα που τόσο επιθυμεί για να μπορεί να κάνει ταξίδια με αυτήν που τόσο καιρό με απατούσε. Αρκετά είχα προσφέρει ως τώρα. Τελικά αφού είδε ότι με τον τσαμπουκά δεν καταφέρνει τίποτα, είδε για 10 λεπτά το παιδί του και ξαναέφυγε από το νησί.

Τον καλοκαίρι επέστρεψε ξανά (αφού εξάντλησε ότι άδεια είχε και δεν είχε) κι άρχισε να μου παριστάνει τον μετανιωμένο και τον ερωτευμένο. Μόνο που δεν μου έλεγε φυσικά ότι μαζί του είχε έρθει με μετάθεση η σύντροφος του. Άρχισε λοιπόν να μου κάνει την ζωή δύσκολη. Παρακολουθούσε εμένα και τους γονείς μου για να δει αν το παιδί του περνάει καλά, άρχισε να πηδάει κάγκελα και πόρτες μέσα στο σκοτάδι για να δει αν είμαι σπίτι και με ποιον. Μου έστελνε μηνύματα. Ερχόταν και με έβρισκε όταν ήμουν με το παιδί σε καφετέρια ή σε βόλτα και μου έκανε συνεχώς κομπλιμέντα κι όλο ερχόταν και μου έριχνε πεταχτά φιλιά στο μάγουλο κι όλο έλεγε πως η ζωή του δεν έχει νόημα χωρίς εμάς. Τι υποκρισία! Ευτυχώς δεν έπεσα αυτή την φορά στην παγίδα που μου ετοίμαζε.

Στο σπίτι τοποθετήθηκαν κάμερες κι έτσι σταμάτησε τα καραγκιοζολίκια. Επίσης του έκανα ασφαλιστικά για την διατροφή του παιδιού αφού όλη την χρονιά δεν είχε δώσει ούτε ευρώ. Με το που βγήκε η προσωρινή διαταγή αναγκάστηκε να δώσει λεφτά για έναν μήνα κι από τότε ή θα μου λέει ότι θα το φροντίσει ή θα μου λέει ότι εγώ φταίω για όλα και πως αν δεν φτιάξω την συμπεριφορά μου δεν θα δω ούτε ευρώ και να κάνω την απόφαση του δικαστηρίου κορνίζα. Πριν λίγες μέρες μου είπε πως σε λίγο καιρό θα παντρευτεί την καλή του (τελικά το διαζύγιο του βγήκε 3 μήνες μετά τον χωρισμό μας) και πως θα φύγει οριστικά από το νησί. Δεν ξέρω αν τα εννοούσε αλλά εύχομαι να πάει στο καλό και να μην τον ξαναδούμε ποτέ. Έτσι κι αλλιώς μόνο κακό μας κάνει. Μας χωρίζουν 10 χιλιόμετρα και όμως χαλαλίζει το πολύ μια ώρα τον μήνα για να την βλέπει αφού αραδιάσει ένα σωρό ψέματα και δικαιολογίες που ούτε παιδάκι δεν τις λέει.

Εγώ ενδιαφέρομαι για την κορούλα μου γι΄αυτό ουδέποτε τον κατηγόρησα σε εκείνη, ουδέποτε του αρνήθηκα να την βλέπει και φυσικά ξεκίνησα να πηγαίνω σε ψυχολόγο για να μου πει πως να διαχειριστώ αυτό το τόσο λεπτό θέμα για να έχω ένα ψυχικά ισορροπημένο και χαρούμενο παιδί.

Εδώ να σημειώσω πως εκείνον και τον αδερφό του, τους εγκατέλειψε ο πατέρας τους σε μικρή ηλικία και η μητέρα τους επειδή έκανε νέα οικογένεια τους άφησε να μεγαλώσουν με τον παππού και την γιαγιά. Κι αυτός είναι ο μοναδικός λόγος που μπορώ να κατανοήσω ορισμένες από τις συμπεριφορές του αλλά σίγουρα δεν φταίω εγώ και το παιδί μου σε τίποτα για να πληρώνουμε αμαρτίες άλλων.

Δεν το βάζω κάτω με τίποτα και θα παλέψω με όλη μου την ψυχή για να βρούμε την ηρεμία που εξαιτίας του χάσαμε κι αν είναι τυχερό αυτή την φορά να βρεθεί στον δρόμο μου ένας υγιής άνθρωπος που θα αγαπάει και εμένα αλλά και το παιδάκι μου.

Μαρκέλλα

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Άφησε το σχόλιό σου, στείλε μας email στο 
info@singleparent.gr ή βρες  μας, στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Τα ονόματα της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά. Σχόλια προσβλητικά και επιθετικά δεν θα δημοσιεύονται!


Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ