fbpx

Η ζωή δεν σταματάει στο διαζύγιο

| 24 Φεβρουαρίου 2014
ADVERTISEMENT

Με τον πρώτο άντρα μου, γνωριζόμασταν δύο χρόνια και κάναμε σχέση το τελευταίο πεντάμηνο εκείνης της διετίας, οπότε και  αποφασίσαμε να παντρευτούμε. Στο άκουσμα της είδησης, η οικογένειά του, έδειξε να δυσανασχετεί, ίσως επειδή ήταν κάπως γρήγορο. Στη πορεία αποκτήσαμε δύο υπέροχα παιδιά αλλά δυστυχώς ήταν το μόνο καλό μέσα στο γάμο μας, διότι ο –πλέον, πρώην -άντρας μου, δεν με έβαζε ποτέ ως προτεραιότητα στη ζωή του.

Λίγο πρίν βγεί το διαζύγιο έκανα σχέση με έναν άλλον, 10 χρόνια μικρότερό μου. Μια σχέση που οι περισσότεροι άνθρωποι στη καλύτερη θεωρούν καταδικασμένη και στη χειρότερη κουτσομπολεύουν με «επιχειρήματα» τύπου «Αυτός πάει μαζί της για τα λεφτά κι αυτή για να τον ξεζουμίσει» ή «Μόλις αυτή γεράσει κι άλλο, αυτός θα την αφήσει για καμιά μικρούλα» ή «Μωρέ δεν είδες πως παίζει το μάτι του;» κλπ. Μέσα στο χαμό του διαζυγίου, των διατροφών και των κουτσομπολιών λοιπόν, έκανα καινούρια σχέση, παρ’ όλα αυτά, νιώθαμε και οι δύο την ανάγκη να είμαστε μαζί, να το δούμε σοβαρά και γιατί όχι; Να φτιάξουμε μια καινούρια οικογένεια. Εκείνο τον καιρό που το συζητούσαμε, είχα ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα, που τον έκανε να μετακομίσει μαζί μου για να με φροντίσει. Έτσι κι αλλιώς είχαμε πεί ότι θα συγκατοικούσαμε, αλλά με αφορμή το τροχαίο, αυτή η συγκατοίκηση ήρθε πιο γρήγορα.


ADVERTISEMENT

Το βράδυ του αρραβώνα μας με τον δεύτερο σύζυγο, με πλησίασε ένας θείος μου-τρομερά θρησκόληπτος-και με ρώτησε ευθαρσώς, τί παράδειγμα έδινα στα παιδιά μου, όταν συγκατοικούσα με έναν άντρα 10 χρόνια μικρότερό μου και μάλιστα, χωρίς να έχει ακόμη βγεί το διαζευκτήριο. Παρ’ όλο που ήθελα να τον ρωτήσω «Εσύ γιατί ήρθες να παραστείς, σε αυτό που κατακρίνεις;» απάντησα ψύχραιμα, ότι με αυτό τον τρόπο έδειχνα στα παιδιά μου ότι  η ζωή δεν σταματάει στο διαζύγιο. Πως όταν πέφτεις, οφείλεις να σηκώνεσαι και να προχωράς και πως ο γάμος μας με τον πατέρα τους, είχε τελειώσει πολύ πρίν την αίτηση διαζυγίου. Δίδασκα στα παιδιά μου, ότι η μητέρα τους άξιζε να αγαπήσει και να αγαπηθεί, το αντίθετο δηλαδή απ’ ότι έβλεπαν όσο ζούσα με τον πατέρα τους.

Με τον δεύτερο σύζυγο, δεσμευτήκαμε όχι μόνο ο ένας απέναντι στον άλλον εκείνο το βράδυ, αλλά και απέναντι στα παιδιά μου, ότι θα αγαπούσαμε θα στηρίζαμε και θα μεγαλώναμε κι άλλο την οικογένειά μας. Πράγματι, ένα χρόνο μετά, αποκτήσαμε ένα αγοράκι. Με τον καιρό, η ζημιά που έγινε στο πόδι μου από το τροχαίο βελτιώθηκε με τις φυσικοθεραπείες ενώ ο πρώην σύζυγος, κάνει συνεδρίες σε ψυχολόγο, έχει βελτιώσει πολύ τη σχέση του με τα παιδιά και έχει εξοικειωθεί περισσότερο με το γεγονός του δεύτερου γάμου στη ζωή τη δική μου και των παιδιών.

Σήμερα, οποιοσδήποτε παίρνει διαζύγιο και έρχεται να μου μιλήσει για το πόσο φοβάται τι θα γίνει μετά, του λέω την ιστορία μου. Όπως επίσης του θυμίζω, πως το ίδιο πίστευε και κάθε φορά που χώριζε από κάποια σχέση. Οι άνθρωποι τείνουμε να φέρνουμε τη καταστροφή και να μεγαλοποιούμε τα πράγματα στο μυαλό μας, μέχρι να ζήσουμε τα καλύτερα και να πούμε στον εαυτό μας «Ευτυχώς που έφυγα» ή «Τελικά μου βγήκε σε καλό». Είναι λάθος και άδικο για τα παιδιά σας αλλά και για τον ίδιο σας τον εαυτό, να πιστεύετε πως η ζωή τελειώνει  στο διαζύγιο. Ίσα ίσα, τώρα αρχίζουν όλα!


ADVERTISEMENT

Πηγή: divorcedmoms.com

 Θέλετε να μας μιλήσετε; Κι εμείς!
Στείλτε μας email στο
 info@singleparent.gr ή βρείτε μας στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σας δεδομένων και σας διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σας θα παραμείνει μυστική.

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ