Η λέξη «ορφανό» ήταν βαριά για μένα και την αδερφή μου

Έχασα τον πατέρα μου στα 14 μου, σε εργατικό ατύχημα. Έφηβη εγώ , η μαμά μου μόλις στα 34 και η αδερφή μου στα 9. Ζώντας σε μια πόλη μικρή έζησα πολύ πιο έντονα ο,τι επακολούθησε.

Ξαφνικά , έλειπε ένας άνθρωπος απ’ το σπίτι σε μόνιμη βάση , δεν εννοούσα να καταλάβω πως δε ζούσε, παρ’ότι για τον κόσμο έπρεπε να επισκέπτομαι το μνήμα του ΚΑΘΕ μέρα , αρνήθηκα να δεχτώ πως αυτός ο άνθρωπος έπαψε απλά να ζει ,επέλεξα να λέω πως απλά «λείπει» και αν με ρωτήσεις σήμερα , αυτό ήταν που με έσωσε απ’ την βαριά κατάθλιψη, που με έκανε να αντέξω και να παλέψω.

Έβλεπα κάθε μέρα κόσμο μέσα στο σπίτι να κλαίει , τη μαμά μου σε κατάσταση σοκ , και ξαφνικά να αποκτά τον τίτλο «χήρα». Από το όνομά της, ξαφνικά έγινε η «χήρα του τάδε» και εμείς γίναμε τα δυο «ορφανά» που άφησε πίσω του. Λες και τα άφησε επειδή το ήθελε. Λες και τα παράτησε στο δρόμο. Και η λέξη «ορφανό» ήταν βαριά για μια έφηβη και ένα παιδί. Συνήθως μέχρι τότε , κάπου στη περίοδο που άφηνα τα παραμύθια και έπιανα τα καλλυντικά , ως «ορφανά» είχα συνδέσει τα άπορα παιδιά που δεν έχουν κανένα, κυκλοφορούν ξυπόλυτα και μένουν σε κάποιο ίδρυμα. Τοτε ήταν και οι πρώτη φορά που συνειδητοποίησα πόσο βαριές μπορούν να γίνουν οι λέξεις παρ’οτι δεν εχουν υλική υπόσταση.

Το επόμενο διάστημα ήταν δύσκολο. Τα έξοδα έτρεχαν, οι διαδικασίες για το δικαστήριο καθότι ο πατέρας σκοτώθηκε σε εργατικό ατύχημα ,έτρεχαν για αυτές και μαζί με αυτές τρέχαμε κι εγώ με την μαμά μου. Ξεκίνησα να δουλεύω στα 14 μου ίσως και σε δυο δουλειές ταυτόχρονα και να καταλαβαίνω απο πρώτο χέρι κάτι που άλλοι άνθρωποι καταλαβαίνουν στα 18. Ότι δηλαδή είναι να μην πέσεις στην ανάγκη κάποιου για λίγα λεφτά.
Άκουγα παράλληλα διάφορες εκδοχές για το πως πέθανε ο πατέρας μου, ολες ψευδείς, οι οποίες προκαλούσαν έξαψη προφανώς στη φαντασία των ανθρώπων μια και στη μικρή μας πόλη , αυτό ήταν ο,τι πιο συγκλονιστικό είχε συμβεί τα τελευταία χρόνια.

Λίγους μήνες μετά κάποιοι πάλι είχαν την άποψη πως ένα παιδί και μια έφηβη σε αυτή την ηλικία , θα έπεφταν στα ναρκωτικά , ή θα καταντούσαν κάτι σαν πόρνες εφόσον δεν υπήρχε η πατρική φιγούρα μέσα στο σπίτι , και είτε γινόταν προξενιά στη μαμά μου για αντικαταστάτη, είτε αργότερα σε εμένα για να μην κακοπέσω ή είχαν άποψη πως θα κυκλοφορούμε και μέχρι τι ώρα, τι θα φοράμε και πως θα μιλάμε. Το χειρότερο ήταν πως όλοι είχαν άποψη για το πως θα μεγαλώσουμε χωρίς να αντιλαμβάνονται πως όταν έκλειναν πίσω την πόρτα στο σπίτι αυτό ήταν 3 άτομα που πάλευαν στην απουσία του 4ου κάθε μέρα και κάθε νύχτα. Πως δεν έκαναν τίποτε άλλο να δώσουν πέρα από το να έχουν μια άποψη για όλα και να την κοπανάνε στα μούτρα μας πιστεύοντας πως πρέπει να μοιάσουμε στις επιφανειακά αξιοπρεπείς οικογένειές τους.

11 χρόνια μετά, εκτιμώ το γεγονός πως μεγάλωσα με αξιοπρέπεια, και σας διαβεβαιώνω πως ούτε εγώ ούτε η αδερφή μου πέσαμε στα ναρκωτικά,ουτε γιναμε πόρνες . Η μαμά μου έδωσε τη ζωή της να μας μεγαλώσει, εγώ έδωσα τη ζωή μου να μεγαλώσω την αδερφή μου , και αν και μαλώνουμε συχνά οι 3 μας, (παραμείναμε 3 , η μαμά μου ποτέ δεν παντρεύτηκε) είμαστε πιο δεμένες από ποτέ.

Έδωσα πολλούς αγώνες για να πείσω την τότε πελαγωμένη «χήρα» μαμά μου πως τα «ορφανά» έχουν δικαίωμα να ζήσουν όπως τα παιδιά “κανονικών” οικογενειών, πως μέσα από τα λάθη τους θα μάθουν , πως όλοι κάνουν λάθη ανεξαρτήτου οικογενειακής κατάστασης και πως καμιά φορά οι “αρτιμελείς” οικογένειες είναι αυτές που θάβουν τα προβλήματα τους.

Έμαθα, πως δεν πρέπει να ακούω τι λέει ο κόσμος, επειδή ο κόσμος πάντα θα λέει, πάντα θα του αρέσει αυτό το παιχνίδι. Έμαθα να είμαι «εγώ» και να το θυμίζω στον εαυτό μου κάθε μέρα ,να κατεβάζω ρολά και να μου αποδεικνύω που μπορώ να φτάσω, και πόσα μπορώ να καταφέρω και πόσο περήφανο θα έκανα τον πατέρα μου αν ζουσε. Ευτυχώς, αυτά τα μαθήματα δεν ήταν μόνο για μένα, αλλά και για όλη μου την οικογένεια και αυτά που θα προσπαθήσω και εγώ στο μέλλον να περάσω στα δικά μου παιδιά !

Ανθή

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Στείλε μας email στο info@singleparent.gr ή βρες  μας, στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Τα ονόματα της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά.