fbpx

Έχουμε ένα παιδί μαζί και δεν λέει να ξεκολλήσει απ’ τη γυναίκα του

| 1 Απριλίου 2014
ADVERTISEMENT

Είμαι 42 ετών και είμαι υιοθετημένη με πολλά ψυχικά τραύματα. Παντρεύτηκα στα 14, έκανα δύο κορίτσια, 23 και 13 ετών σήμερα. Μετά από 28 χρόνια γάμου με τον άντρα μου, αποφάσισα να χωρίσω. Τότε γνώρισα τον τωρινό μου σύντροφο, παντρεμένο με δύο παιδιά που έλεγε πως δεν είναι ευτυχισμένος στο γάμο του, ότι ζούσε συμβατικά και ότι ήθελε να είμαστε μαζί. Μίλησα ξεκάθαρα στον άντρα μου, άφησα τα κορίτσια μου με τον πατέρα τους μέχρι να ετοιμάσω το σπίτι που αγόρασε για εμάς ο σύντροφός μου και με την προοπτική να γίνει ομαλά η μετάβαση και να πάρω τα παιδιά μαζί μου.

Το νέο μας σπίτι είναι 4-5 στενά από το σπίτι που έμενε ο σύντροφός μου με την οικογένειά του κι αυτό ήταν και η αρχή του τέλους. Διότι πολλές φορές ερχόταν να μείνουμε μαζί και άλλες τόσες έφευγε με τη δικαιολογία τι θα πεί ο κόσμος, τα παιδιά ή τις τύψεις του, όμως από την υπερβολική αγάπη που μου είχε, γύριζε. Κι αφού λίγο μετά τους χωρισμούς υπήρχε αγάπη, πάθος και όλα πήγαιναν καλά, μόλις περνούσε ο καιρός, έτρεχε πάλι πίσω από τη γυναίκα του.


ADVERTISEMENT

Έπαθα κατάθλιψη, έχασα 25 κιλά, δεν έτρωγα, δεν έπινα, έκανα απόπειρες αυτοκτονίας, δεν ήθελα να με βλέπουν τα παιδιά μου όπως είχα καταντήσει. Είχα αποτύχει, είχα βάλει τα παιδιά μου σε αυτή τη διαδικασία για το τίποτα, είχα ντροπιαστεί, δεν είχα κανέναν δικό μου, κανείς δεν μου χτύπαγε το κουδούνι, κανείς δεν ρωτούσε αν ήμουν καλά. Έμενα άϋπνη για καιρό στο κρεβάτι, ούτε νερό δεν έπινα γιατί ήθελα να πεθάνω, ήθελα να με τιμωρήσω. Και ξαφνικά άνοιγε η πόρτα, και έμπαινε μέσα το φαγητό μου, το νερό μου, έμπαινε ο ήλιος και φώτιζε το δωμάτιό μου. Έμπαινε εκείνος. Ο ίδιος με σκότωνε ο ίδιος με αναίσαινε κάθε μέρα. Και ο χρόνος κυλούσε…

Δύο μήνες μετά τον τελευταίο χωρισμό μας, βρήκα δουλειά και μια εβδομάδα μετά, ανακάλυψα ότι ήμουν έγκυος. Στην αρχή δεν ήθελε να το κρατήσουμε γιατί έλεγε ότι έχουμε και οι δύο παιδιά αλλά εγώ δεν ήθελα να το σκοτώσω. Εξάλλου είχα χάσει 6 μωρά μέχρι να γεννηθούν τα κορίτσια μου και δεν μπορούσα με τίποτα να κάνω κάτι τέτοιο με τη θέλησή μου. Του είπα να φύγω για να το μεγαλώσω μόνη μου αλλά δεν το δέχτηκε και είπε ότι οι λόγοι που δεν ήθελε το μωρό ήταν οικονομικοί.

Ο γιός μας σήμερα είναι 14 μηνών και τον έχει αναγνωρίσει. Δυστυχώς όμως δεν είμαστε εμείς η προτεραιότητά του. Προτεραιότητά του, συνεχίζει να είναι η άλλη οικογένεια, η γυναίκα του και τα παιδιά του. Πληρώνει και τους παρέχει τα πάντα και τα στερεί όλα από εμάς. Αν του ζητήσω οτιδήποτε, νευριάζει και μου λέει να πάω να δουλέψω γιατί εκείνος έχει τόσους ανθρώπους στη πλάτη του. Πιστεύει ότι επειδή πληρώνει το φαγητό και τους λογαριασμούς, είναι εντάξει ενώ με κατηγορεί ότι συγκρίνω συνέχεια όσα κάνει στην οικογένειά του με όσα κάνει στη δική μας. Με προσβάλλει συνεχώς, και συχνά πυκνά μου λέει «Γιατί να χωρίσω τη γυναίκα μου, να πάρω τα δικαιώματά της και να παντρευτώ εσένα; Μπορεί να είμαστε μαζί για 30 χρόνια ή για 30 λεπτά, εσύ είσαι μαζί μου για να σε αποκαταστήσω; Μόνο για τον γιό μου είμαι υποχρεωμένος!». Εννοείται πως, όποτε δεν πάω με τα νερά του, απειλεί πως θα με διώξει.


ADVERTISEMENT

Έχω χάσει τα πάντα. Και το χειρότερο είναι ότι δεν μπορώ να αποφασίσω αν θα τον εγκαταλείψω ή όχι και θέλω να φύγω κάποιες μέρες για να μπορέσω να το κάνω με καθαρό μυαλό. Γιατί έχω ένα μωρό τώρα που εκτός από εμένα και τον πατέρα του, δεν έχει κανέναν. Κι εγώ ακόμη δεν ξέρω τι να κάνω. Να φύγω ή να μείνω; Κι αν φύγω πού να πάω; Γιατί έγινε έτσι η ζωή μου;

Άννα-Μαρία

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Στείλε μας email στο info@singleparent.gr ή βρες  μας, στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Τα ονόματα της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά.

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ