fbpx

Έχασα τον άντρα μου 4 μήνες μετά τη γέννηση του γιού μας κι όμως κατάφερα να σταθώ στα πόδια μου!

| 17 Οκτωβρίου 2016
ADVERTISEMENT

Πάντα έκανα σχέδια. Οπότε όταν έμεινα έγκυος τον Δεκέμβριο του 2001, έκανα μια λίστα και φρόντισα να γίνουν όλα όσα είχα γράψει. Ο σύζυγος μου και εγώ αποφασίσαμε να αγοράσουμε ένα σπίτι. Μετά από μήνες που ψάχναμε, επιτέλους βρήκαμε ένα και η μητέρα μου μετακόμισε στο διαμέρισμα ακριβώς από κάτω, για να μας βοηθήσει με το μωρό. Δυστυχώς τότε δεν γνώριζα ότι 4 μήνες μετά τη γέννηση του γιού μας, ο σύζυγος μου θα πέθαινε ξαφνικά.

Κάπως έτσι βρέθηκα στα 37 μου να είμαι χήρα με ένα νεογέννητο μωρό. Είχα χάσει τη γή κάτω από τα πόδια μου, και κατευθείαν προσπάθησα να μπω σε διαδικασία επιβίωσης. Πήγα στη δουλειά μια βδομάδα μετά το θάνατο του, γιατί έπρεπε να πληρώσω τους λογαριασμούς μας. Στη δουλειά, είχα ένα χαμόγελο και μιλούσα σε όλους σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Στο σπίτι ήταν μια τελείως διαφορετική ιστορία. Ήμουν ψυχολογικά κουρασμένη με το να προσπαθώ να δείχνω ότι είμαι καλά όλη τη μέρα. Συχνά δεν μπορούσα να βγώ από το δωμάτιο μου, και άφηνα την φροντίδα του μωρού κυρίως στη μητέρα μου – κάτι το οποίο με κάνει να νιώθω ενοχές ακόμα και σήμερα. Μια μέρα ένιωσα να χάνομαι, και να μην μπορώ να βγώ από το μαύρο σύννεφο, που από ότι φαινόταν είχε μαζευτεί πάνω από το κεφάλι μου.


ADVERTISEMENT

Μετά από ένα χρόνο περίπου, αποφάσισα ότι χρειαζόμουν μια αλλαγή. Ο γιός μου είχε ξεκινήσει να μιλάει και να περπατάει, και δεν ήθελα να έχει μια καταθλιπτική μαμά. Οπότε, ξεκίνησα να βλέπω κάποιον ειδικό, και να σκέφτομαι τι πραγματικά ήθελα για μένα και για το γιό μου. Μου πήρε κάμποσο χρόνο να καταλάβω τι ήταν αυτό. Τότε συνειδητοποίησα ότι ήθελα να γίνω συγγραφέας, οπότε δούλεψα για να κάνω τη μετάβαση στην καριέρα μου, και από στέλεχος σε εταιρεία έγινα αρθρογράφος.

Τώρα, δύο χρόνια μετά από αυτό που συνέβη, είμαστε καλύτερα. Μπορώ να λειτουργήσω σε έναν κόσμο με άλλους ανθρώπους, και να περάσω καλά. Σκέφτομαι ότι και ο γιός μου μπορεί να το δεί αυτό. Στα τρία του χρόνια σχεδόν, είναι αρκετά έξυπνος, και μπορώ να επικοινωνήσω μαζί του πάρα πολύ καλά. Δεν νιώθω πια ότι είμαι διαλυμένη μέσα μου κάτι που με κάνει να νιώθω ότι είμαι καλή μαμά για εκείνον.

Όπως οι περισσότερες εργαζόμενες μητέρες, νιώθω άσχημα που πρέπει να δουλεύω τόσο πολυ και δεν μπορώ να του διαθέσω χρόνο ακριβώς όπως έκανε και η μητέρα μου με εμένα. Κάνω τρείς δουλειές : μια πλήρη απασχόληση σαν αρθρογράφος, και δύο δουλειές μέσω διαδικτύου. Μου καταναλώνουν αρκετό από τον χρόνο μου. Αλλά έχω υποστήριξη, η μητέρα μου φυλάει τον μικρό όσο είμαι στη δουλειά, και πάει σε βρεφικό σταθμό ώστε να συναναστρέφεται και με άλλα παιδάκια. Η οικογένεια του συζύγου μου επίσης με στηρίζει. Έμαθα να ζητάω βοήθεια.


ADVERTISEMENT

Του δείχνω φωτογραφίες του μπαμπά του, και λέει «μπαμπάς» όταν τις βλέπει. Μερικές φορές τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα.Μόλις πρόσφατα στο πάρτυ ενός φίλου, ο γιός μου είδε το σύντροφο μιας φίλης μου και ξεκίνησε να τον λέει μπαμπά. Του είπα, « Γιάννη αυτός δεν είναι ο μπαμπάς σου». Αλλά συνέχισε να τον φωνάζει έτσι, ενώ έπαιζε με κάτι μπαλόνια. Τότε μια βδομάδα μετά, είδε ένα ζευγάρι γείτονες μας και ξεκίνησε να λέει, « Εκεί είναι η μαμά και ο μπαμπάς». Η καρδιά μου ράγισε εκείνη τη στιγμή.

Σκέφτηκα « Γιατί να μην μπορούμε να έχουμε μια πιο συμβατική οικογένεια, μαμά, μπαμπάς και παιδί;» Δυστυχώς η ζωή μας δεν ήταν να γίνει έτσι. Ο πατέρας μου πέθανε όταν ήμουν 18, και πάντα ένιωθα ότι δεν θα μπορούσε να ήταν μαζί μου όλη την ώρα αν ζούσε, αλλά τώρα που τον έχω χάσει, θα είναι πάντα μαζί μου με κάποιο τρόπο. Οπότε, είπα στο γιό μου ότι ο μπαμπάς του ζει στον ουρανό και στην καρδιά του.

Δεν σχεδιάζω πράγματα πια. Δεν σχεδιάζω πια ούτε για μετά από δυο βδομάδες , και νομίζω ότι είναι καλύτερα έτσι. Η ζωή θα έχει πάντα τα πάνω και τα κάτω της, και πρέπει να τα δεχόμαστε όπως και να έρθουν, αυτό εξάλλου σημαίνει να είσαι γονιός. Οι γονείς δεν έχουν πάντα τον έλεγχο. Έτσι έμαθα να ζω κάθε στιγμή με τον γιό μου. Και όταν τον κοιτάω στα μάτια, ξέρω ότι είναι ακριβώς εκεί μαζί μου.

Πηγή: http://www.parenting.com/

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ