Έκανα ό,τι περνούσε από το χέρι μου να σώσω τον γάμο μου. Το διαζύγιο δεν είναι η εύκολη λύση!

Δεν ήθελα διαζύγιο. Στην πραγματικότητα, θα έκανα ότι περνούσε από το χέρι μου για να σώσω το γάμο μου, και να κρατήσω την οικογένεια μου ενωμένη. Μέσα στα χρόνια, έχω εισπράξει μια άσχημη συμπεριφορά από αρκετούς που δεν έχουν βρεθεί ποτέ στη θέση μου, και δεν θα είχαν ποτέ ιδέα για το πως θα μπορούσαν να διαχειριστούν μια τέτοια κατάσταση.

Είναι εύκολο να ρωτήσεις, “Γιατί να θέλεις να μείνεις παντρεμένη, με κάποιον που δεν θέλει να είναι μαζί σου;”. Αγαπούσα τον άντρα μου, τα παιδιά μας, την οικογένεια που είχαμε χτίσει και την ιστορία που είχαμε μαζί. Δεν μπορώ να σκεφτώ κανέναν καλύτερο λόγο για να εμποδίσω ένα διαζύγιο. Εσύ;

Παρακάτω θα διαβάσεις τους λόγους για τους οποίους έκανα όλα όσα μπορούσα για να σώσω το γάμο μου:

1. Τα παιδιά μου

Τα παιδιά μου άξιζαν τα καλύτερα που μπορούσα να τους προσφέρω, δεν τους άξιζε η αρνητική επιρροή του διαζυγίου. Μια ενωμένη οικογένεια είναι ό,τι καλύτερο για εκείνα. Τους άξιζε να μεγαλώσουν και να σκέφτονται ότι ο πατέρας τους πολέμησε για να κρατήσει ενωμένη την οικογένεια του, και πως δεν την εγκατέλειψε. Υποσχέθηκα και στα δύο μου παιδιά όταν γεννήθηκαν, ότι θα έκανα ότι καλύτερο μπορούσα, να τα κρατήσω μακρυά από αρνητικές επιρροές. Σαν μητέρα, ένιωθα την ευθύνη να τους δώσω μια σωστή οικογένεια.

Δεν ήθελα να χάσουν το παράδειγμα των γονιών, που προσπάθησαν μαζί να λύσουν τα προβλήματα τους. Δεν ήθελα να μάθουν να πηγαίνουν από τον εύκολο δρόμο, και ίσως μια μέρα να κάνουν το ίδιο και στον δικό τους γάμο.

2. Αγαπούσα τον άντρα μου.

Και πιστεύω ότι με αγαπούσε και εκείνος. Είχαμε τα προβλήματα μας αλλά, ο πρώην μου ποτέ δεν μου συμπεριφέρθηκε με τρόπο που θα μπορούσα να αμφισβητήσω την αγάπη του για εμένα. Σίγουρα είχαμε προβλήματα και έκανε πράγματα που με ενοχλούσαν, αλλά πιστεύω πραγματικά το “μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος” .

Η αγάπη που ένιωθα για εκείνον με οδήγησε στο να βάλω τις ανάγκες του και τη σχέση μας πάνω από όλα. Όταν κοντοστάθηκε μπροστά μου και μου είπε πως, “Νομίζω ότι περνάμε κρίση ηλικίας” ήξερα πως είχαμε πρόβλημα. Ο άντρας που αγαπούσα βρισκόταν σε κρίση. Μια κρίση που τον έκανε να συμπεριφέρεται άσχημα απέναντί μου, αλλά τον αγαπούσα και στα καλά και στα άσχημα, μέχρι σήμερα εύχομαι να μου είχε δώσει την ευκαιρία να τον υποστηρίξω όπως με υποστήριξε και εκείνος, όταν είχα κατάθλιψη.

Εκείνη την περίοδο, πονούσα για εκείνον όσο πονούσα για εμένα, και για τα παιδιά μου. Τα χέρια μου ήταν δεμένα, και έχανα ότι ήταν σημαντικό για εμένα. Ήξερα ότι θα ένιωθα ανείπωτο πόνο, και πως μια μέρα θα μπορούσε να μετανιώσει, και να νιώσει το ίδιο για την απόφαση του να χωρίσουμε. Και από ότι αποδείχτηκε, έτσι έγινε.

3. Φοβόμουν τις παράπλευρες απώλειες.

Μου άρεσε η ζωή μου όπως ήταν, και ήξερα πως με το διαζύγιο θα άλλαζε δραστικά. Λάτρευα τα πεθερικά μου, τα αδέρφια του και τις γυναίκες τους. Ήξερα ότι όταν θα χωρίζαμε, αυτές οι σχέσεις θα άλλαζαν, και πως θα γινόμασταν ξένοι. Υπήρχε ένα κομμάτι της οικογένειας που είχε αξία για εμένα, και δεν μπορούσα να διανοηθώ πόσο οδυνηρό θα ήταν να το χάσω. Όχι τηλέφωνα, όχι επισκέψεις. Ούτε καν ενδιαφέρον για τα παιδιά μου. Όταν έφυγε, όλα έφυγαν μαζί του.

4. Θα χάναμε τα σχέδια και τους στόχους μας.

Όλα όσα θεωρούσα δεδομένα, θα εξαφανίζονταν όταν θα χωρίζαμε. Εκεί που είχαμε σχεδιάσει να πάμε όταν θα παίρναμε σύνταξη, το σπίτι που θα χτίζαμε για να γεράσουμε μαζί, το σχολείο που θα τελείωναν τα παιδιά μας. Τα σχέδια για τις σπουδές τους, οι συζητήσεις μας για όταν θα γινόμασταν παππούδες. Όλα έγιναν καπνός.

Το πως θα ήταν η ζωή μας σε 10- 20 χρόνια εξαφανίστηκε με το διαζύγιο μας, και τώρα στην ηλικία των 47, βρέθηκα με κενά που θα έπρεπε να συμπληρώσω. Παρόλο που έχουν περάσει μερικά χρόνια και πλέον έχω άλλα σχέδια, ακόμα προσπαθώ να καταλάβω γιατί δεν υλοποίησα το πρώτο μου σχέδιο. Με το διαζύγιο, δεν είμαι σίγουρη ότι κάποιος μπορεί να επουλώσει πραγματικά τις απώλειες του.

5. Ήξερα ότι οι στατιστικές ήταν εναντίον μας

Οι πρώτοι γάμοι έχουν περίπου  45% πιθανότητα να πετύχουν. Οι δεύτεροι έχουν μόνο 25% να κρατήσουν και οι τρίτοι ακόμα λιγότερο.

Aν εκείνος ή εγώ ξαναπαντρευόμασταν, οι πιθανότητες να πάρουμε ξανά διαζύγιο ήταν υψηλές, και δεν μπορούσα να καταλάβω πως θα ήταν αν πετούσα τον πρώτο μου γάμο για χάρη ενός δεύτερου ή τρίτου, και αν θα είχαν έστω και την ελάχιστη πιθανότητα να επιβιώσουν. Επέλεξα να μην ξαναπαντρευτώ, ενώ εκείνος ξαναπαντρεύτηκε 4 χρόνια μετά το διαζύγιο μας. Ο δεύτερος του γάμος κατέληξε επίσης σε διαζύγιο, και πρόσφατα ξαναπαντρεύτηκε για τρίτη φορά. Είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του τι μπορεί να συμβεί όταν κάποιος κάνει μια σειρά από γάμους.

Προτιμώ να είμαι μόνη μου, παρά να ξαναπαντρευτώ, και να ρισκάρω να ξαναχωρίσω!

Οι άνθρωποι χωρίζουν για πολλούς λόγους, άλλοι είναι σοβαροί και άλλοι όχι. Δεν τα πάω καλά με τους λάθος νόμους στα διαζύγια, ειδικά σε περιπτώσεις που υπάρχουν παιδιά. Αν τα παιδιά επηρεάζονται από την απόφαση των γονιών τους, εκείνοι θα πρέπει να προσπαθήσουν να διαχειριστούν σωστά την κατάσταση, και όχι μόνο να εξυπηρετήσουν άμεσα την ανάγκη τους για διαζύγιο.

Οι όρκοι στο γάμο δεν είναι μόνο για την αφοσίωση σε αυτόν, είναι για την αφοσίωση στον εαυτό σου, στο να δουλεύεις καθημερινά για να διατηρήσεις τον γάμο και την σχέση με τον σύντροφο σου σε ένα υγιές επίπεδο. Εκτός και αν υπάρχει κακοποίηση, στην σημερινή εποχή θεωρώ ότι όλοι επιλέγουν την εύκολη λύση.

Πηγή : http://divorcedmoms.com/