Είναι πιο εύκολο να μεγαλώνεις το παιδί σου μόνος;

Δεν μεγαλώνω τα παιδιά μου μόνη, είμαι μια χωρισμένη μαμά με τη συνεπιμέλεια των παιδιών της αλλά ακόμη κι αυτό, έχει τις δυσκολίες του. Κι όταν σκέφτομαι ότι υπάρχουν μονογονείς από επιλογή δεν μπορώ να φανταστώ πως γίνεται να ξεκινάς να είσαι συνειδητά και απ’ την αρχή, ο μόνος υπεύθυνος για ένα μωρό 24 ώρες το 24ωρο.

Όμως, μια φίλη μου μονογονέας από δότη σπέρματος, όταν το συζητήσαμε μου είπε πως σε πολλά σημεία, είναι πιο εύκολο να μεγαλώνεις το παιδί σου μόνος. Ότι δηλαδή μπορείς να κάνεις τα πράγματα που θέλεις όπως θες εσύ, ότι δεν υπάρχουν τσακωμοί στο σπίτι, δεν χρειάζεται να συμβιβάζεσαι στον τρόπο που θα μεγαλώσεις το παιδί, ότι φτιάχνεις το πρόγραμμά σου μόνος σου, ότι δεν υπάρχει πιθανότητα διαζυγίου ούτε χρειάζεται να μαλώνεις με κάποιον για την επικοινωνία με το παιδί ή για τη διατροφή ή για οτιδήποτε άλλο. Είσαι μόνος σου και στα κακά και στα καλά.

Το να είσαι μονογονέας από επιλογή, σημαίνει να μην αντιμετωπίζεις τις απαιτήσεις και τις προσδοκίες ενός άλλου που μπορεί να σκέφτεται την έννοια της ανατροφής ενός παιδιού, εντελώς διαφορετικά από εσένα, . Ο μονογονέας από επιλογή, δεν φορτίζει συναισθηματικά το παιδί με τα πάνω και τα κάτω μια δυστυχισμένης σχέσης και δεν του δίνει λάθος πρότυπα για το πώς πρέπει να σχετίζονται δύο άνθρωποι. Και μπορεί να ακούγεται άσχημο, αλλά όσο ένας άνθρωπος είναι ώριμος και έχει έστω μια μέση οικονομική δυνατότητα, τίποτα δεν είναι περισσότερο εγωϊστικό από το να παντρεύεται και να κάνει ένα παιδί με κάποιον άλλον επειδή έτσι «πρέπει» να λειτουργούν οι άνθρωποι στη κοινωνία.

Με τις μελέτες να υποστηρίζουν ομόφωνα, πόσο βλαβερές είναι οι εντάσεις των γονιών στο παιδί, η σκέψη του να μεγαλώνεις το παιδί σου μόνος, ιντριγκάρει όλο και περισσότερες γενιές. Από την άλλη όμως, για να μην τα παρουσιάζουμε και όλα ιδανικά, η ανατροφή ενός παιδιού αποκλειστικά από έναν γονέα, είναι εξαντλητική κι αυτός είναι ένας από τους λόγους που αρκετοί γονείς δεν χωρίζουν ή συμβιβάζονται και ζούν χωριστά κάτω από την ίδια στέγη. Όχι μόνο για χάρη των παιδιών όπως λένε αλλά και για δική τους χάρη, γιατί είναι βαριά η καλογερική να μην μπορείς να κάνεις ένα μπάνιο με την ησυχία σου ή να πας τουαλέτα έστω για πέντε λεπτά.

Επιπλέον, πολλές μελέτες και έρευνες, αρχίζουν να δείχνουν κάτι που οι περισσότεροι δεν παραδέχονται: Ότι ένα παιδί για να μεγαλώσει σωστά, χρειάζεται μεν ένα ασφαλές και σταθερό περιβάλλον, αλλά δεν χρειάζεται απαραίτητα οι γονείς του να αγααπιούνται. Ακούγεται ακραίο αλλά με τόσα παιδιά να μεγαλώνουν ανάμεσα σε συμβατικά ζευγάρια και τελικά να εξελίσσονται σε υγιείς ενήλικες με υγιείς σχέσεις, μάλλον είναι μια απόδειξη ότι πράγματι η έλλειψη εντάσεων και η ώριμη επικοινωνία μεταξύ των γονιών, να είναι αρκετή για να μεγαλώσει σωστά ένα παιδί.

Προσωπικά είμαι ευγνώμων που ο πρώην άντρας μου με βοηθάει με το μεγάλωμα των παιδιών και είναι ενεργός ως πατέρας. Και το πατρικό πρότυπο, είναι το πιο σημαντικό κομμάτι στην ανάπτυξη ενός παιδιού αλλά και η μεγαλύτερη πρόκληση, όταν είσαι μητέρα και αποφασίζεις να φέρεις μόνη σου ένα παιδί στον κόσμο.

Πηγή: http://omgchronicles.vickilarson.com