Λυπάμαι που το λέω, αλλά εύχομαι ο πεθερός μου να πεθάνει!

Όταν γνώρισα τον μελλοντικό μου πεθερό, ήταν αρκετά αμίλητος. Ο σύντροφος μου με είχε προειδοποιήσει ότι ο πατέρας του δεν ήταν κοινωνικός και ομιλητικός, αλλά θεώρησα ότι θα μπορούσα να τον κάνω να μου μιλήσει, μπορώ να μιλήσω εξάλλου με τον οποιονδήποτε.

Έτσι λοιπόν αποφάσισα να αναφέρω θέματα στη συζήτηση που θα τον ενδιέφεραν όπως η ιστορία, το κυνήγι και διάφορες ερωτήσεις για την δουλειά του σαν κρεοπώλης, ώστε να έχουμε κάτι να πούμε. Επίσης πολύ βασικό, ήθελα να με συμπαθήσει.

Ο Παύλος φαινόταν να έχει μια αξιοπρεπή σχέση με τον πατέρα του. Πήγαιναν συχνά να δούν μαζί ταινίες στο σινεμά, πήγαιναν για ψώνια ή απλά έκαναν παρέα σαν πατέρας και γιός. Παρόλα αυτά όμως, υπήρχε απόσταση μεταξύ τους, και δεν μίλησε ποτέ ο ένας στον άλλο για τα συναισθήματα του.

Έπειτα από ένα χρόνο σχέσης, ο Παύλος έχασε την δουλειά του και έπρεπε να ξαναγυρίσει στους δικούς του. Ανησυχούσα για την σχέση μου με τον πατέρα του, αλλά προσπάθησα να είμαι όσο πιο θετική μπορούσα. Ναι, δεν θα γινόμασταν κολλητοί, αλλά δεν χρειαζόταν να γίνουμε κιόλας… Σωστά;

Ο πατέρας του λοιπόν είναι συνταξιούχος, οπότε δεν πάει πουθενά. Μια τυπική ημέρα του είναι: Ξυπνάει, βλέπει όλη μέρα τηλεόραση, κοιμάται το μεσημέρι, τρώει και μετά πάλι ύπνο. Στην κυριολεξία αυτό κάνει κάθε μέρα!

Όσο περισσότερο μέναμε στους δικούς του, τόσο περισσότερο ο Παύλος άλλαζε. Γινόταν ολοένα και περισσότερο τεμπέλης, και με δυσκολία μου έλεγε κάτι, ακόμα και όταν προσπαθούσα να του πιάσω τη συζήτηση. Απλά κάποια στιγμή φτάσαμε στο σημείο που η σχέση μας ήταν ανύπαρκτη. Ναι πρακτικά μέναμε στο ίδιο σπίτι, αλλά δεν περνούσαμε καλά μεταξύ μας. Σταμάτησα να το προσπαθώ, το ίδιο και εκείνος.

Για να ξεπληρώσει τους γονείς του, που  μας άφηναν να μείνουμε μαζί τους χωρίς ενοίκιο, ξεκινήσαμε να μαγειρεύουμε κάθε βράδυ. Ο πατέρας του πάντα έκανε παράπονα για το φαγητό, χωρίς να αναφέρω ότι νευρίαζε όταν δεν υπήρχε στα πιάτα χοιρινό ή μοσχάρι. Ο θυμός του γινόταν ολοένα και μεγαλύτερος.

Οι φωνές με καυγάδες έγιναν ρουτίνα, και η συμπεριφορά του, έγινε συναισθηματική κακοποίηση. Φώναζε και έβριζε για το παραμικρό, ακόμα και αν του έλεγα να επαναλάβει κάτι γιατί δεν το άκουσα καλά. Τον έχω ακούσει να μιλάει άσχημα για τους γονείς μου όπως, ” Είναι τόσο ανώριμοι, γιατί μπλέκονται στις δικές σου τις δουλειές; Εγώ αν ήμουν στη θέση σου, δεν θα ανεχόμουν τίποτα από όλα αυτά”.

Με τον καιρό, η μιζέρια του με έχει καταβάλει. Θα ήθελα σίγουρα να έχω μια καλύτερη σχέση μαζί του. Θα ήθελα να είχαμε την δυνατότητα να μιλήσουμε για βασικά πράγματα, και να μοιραστούμε τις σκέψεις μας για διάφορα θέματα. Θα ήθελα να βγάλουμε βόλτα μαζί τα σκυλιά, χωρίς να υπάρχει αυτή η άβολη ένταση μεταξύ μας.

Στην αρχή νόμιζα ότι η σχέση μας θα έφτιαχνε, πλέον δεν έχω την ενέργεια να το κάνω. Λυπάμαι που θα το πω, αλλά μερικές φορές εύχομαι να πεθάνει. Εύχομαι να μην ξυπνήσει το πρωί. Εύχομαι να πάθει έμφραγμα και να μην την γλιτώσει. Ίσως να είναι λάθος να το σκέφτομαι, αλλά είναι αλήθεια. Δεν θα το ομολογούσα ποτέ στον σύζυγο μου φυσικά, αλλά έτσι νιώθω.

Αν ο πεθερός μου δεν ήταν ανάμεσα στα πόδια μας, δεν θα ένιωθα αμήχανα για να κάνω κάτι απλό, όπως το να πάω στην κουζίνα και να φάω κάτι. Οι ανούσιοι, ατελείωτοι καυγάδες την ώρα του φαγητού, απλά θα εξαφανιζόντουσαν. Δεν θα ένιωθα άσχημα ψυχολογικά όλη την ώρα. Δεν θα ένιωθα φοβισμένη και παρανοϊκή ότι θα με κρίνει απλά και μόνο γιατί βρίσκομαι στο οπτικό του πεδίο.

Δεν έχω σκεφτεί να τον σκοτώσω, και δεν έχω κάνει κάποια άλλη τρελή σκέψη. Απλά εύχομαι να πεθάνει.

Πηγή : http://www.yourtango.com/