fbpx

Αγαπητέ μόνε γονιέ, συνέχισε. Τα καταφέρνεις μια χαρά!

| 30 Νοεμβρίου 2015
ADVERTISEMENT

Δεν θα πω ψέματα. Είμαι παιδί μονογονεϊκής οικογένειας και υπήρξαν φορές που ένιωσα μίσος για τη μητέρα μου.

Ήταν μόνη μητέρα. Περνούσε τις ημέρες της διδάσκοντας συναισθηματικά διαταραγμένα παιδιά και γυρνούσε στο σπίτι εξουθενωμένη. Κάποιες μέρες ήταν τόσο κουρασμένη που κλειδωνόταν στο δωμάτιο της και κοιμόταν. Πότε τρώγαμε καμένο φαγητό, πότε αποφάγια και πότε έτοιμα γεύματα για το φούρνο μικροκυμάτων. Υπήρχαν κλάματα και φωνές.


ADVERTISEMENT

Υπήρχαν φορές που την έβριζα με τον χειρότερο τρόπο. Υπήρχαν φορές που έβαζα τα κλάματα και υπήρχαν και φορές που έκλαιγε και εκείνη.

Αλλά πάντα τα βρίσκαμε μετά από τους καβγάδες μας. Yπήρχαν πάντα και καλές μέρες. Μερικά απογεύματα μας έπαιρνε και πηγαίναμε για παγωτό, εκείνη, εγώ και η αδελφή μου. Άλλες φορές πηγαίναμε βόλτα με το αυτοκίνητο.

Δείτε σχετικά: Οι 11 μεγαλύτερες ανησυχίες ενός μονογονέα.


ADVERTISEMENT

Πάντα αγαπούσα και εκτιμούσα την μητέρα μου. Ήταν ο βράχος μου. Μπορούσα να της εκμυστηρευθώ τα πάντα. Μπορούσα να της μιλήσω άσχημα και ήξερα ότι θα με συγχωρούσε. Ήξερα πως, ότι και να έλεγα, ότι και να έκανα, θα ήταν πάντα δίπλα μου να με στηρίξει.

Εκείνη είναι ο λόγος που παρά το διαζύγιο, τις διαμάχες μεταξύ των γονιών μας και όλες τις άλλες δυσκολίες, εγώ και η αδελφή μου μεγαλώσαμε τόσο καλά και γίναμε ανεξάρτητες γυναίκες που ξέρουν πως να σταθούν στα πόδια τους και να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες της ζωής. Εκείνη είναι ο λόγος που γίναμε γυναίκες που ξέρουν να αγαπούν με όλη τους την καρδιά.

Όταν έγινα και εγώ μητέρα κατάλαβα και εκτίμησα πλήρως το τι είχε κάνει για εμάς. Εκείνα τα πρώτα χρόνια μετά τη γέννηση των παιδιών μου, που έπρεπε να θηλάσω, να τα κάνω μπάνιο, που πολλές μέρες ήμουν άυπνη, συνειδητοποίησα πόσο είχε δυσκολευτεί η μητέρα μου.

Εγώ είχα τον σύζυγο μου δίπλα μου, που μοιραζόταν τις δουλειές και τις ευθύνες, εκείνη μας είχε μεγαλώσει εντελώς μόνη. Δεν ξέρω πως τα κατάφερε αλλά την ευγνωμονώ για όλη την προσπάθεια που κατέβαλε.

Μπορεί να μην είμαι μόνη μητέρα αλλά πολλές καλές μου φίλες είναι και έχοντας μια τόσο στενή σχέση με την δική μου μητέρα, μπορώ να κατανοήσω τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι μόνες μαμάδες. Αυτό που θα ήθελα να πω είναι: ΜΠΟΡΕΙΣ!

Τα καταφέρνεις μια χαρά. Μπορεί να κάνεις λάθη αλλά όλοι μονογονείς κάνουν. Δεν είσαι τέλειος. Κανένας άνθρωπος δεν είναι. Η προσπάθεια και μόνο που καταβάλεις είναι πολύ σημαντικός/ή για τα παιδιά σου. Δίνεις το είναι σου για εκείνα. Το μόνο που πραγματικά χρειάζονται τα παιδιά σου είναι ΕΣΕΝΑ, την αγάπη σου και την παρουσία σου.

Κάποιες μέρες μπορεί να μην μπορείς να το διακρίνεις αυτό. Τα παιδιά μπορεί να γκρινιάζουν, να κλαίνε και εσύ να είσαι ξαπλωμένος/η στο κρεβάτι σου βυθισμένη στην απελπισία.

Ξέρω ότι εύχεσαι να ήσουν δυο άνθρωποι ταυτόχρονα, να μπορούσες να μιλήσεις με κάποιον, να μπορούσες να κοιμηθείς λίγο παραπάνω.

Αλλά τα καταφέρνεις μια χαρά. Πραγματικά. Το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να ξέρεις είναι ότι τα παιδιά σου θα είναι καλά. Θα μεγαλώσουν και θα λάμψουν.

Σε ευχαριστώ. Σε ευχαριστώ που προσπαθείς, που παλεύεις, που χύνεις δάκρυα, αίμα και ιδρώτα για τα παιδιά σου. Σε ευχαριστώ που έχεις θυσιάσει τον ύπνο και την ψυχική σου ηρεμία. Τα παιδιά σου μπορεί να μην σε ευχαριστούν τώρα αλλά είσαι το παν για εκείνα.

Κάνεις την πιο σημαντική δουλειά στον κόσμο, οπότε μην είσαι τόσο σκληρός/ή με τον εαυτό σου. Αγκάλιασε τα παιδιά σου και συνέχισε. Τα καταφέρνεις μια χαρά!

Πηγή: http://www.huffingtonpost.com/

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ