fbpx

Αγαπητέ κύριε νομοθέτη…

| 5 Μαρτίου 2014
ADVERTISEMENT

Αγαπητέ κύριε νομοθέτη,

Καταλαβαίνω απόλυτα ότι δεν καταλαβαίνω ΚΑΝ τον τρόπο που σκέφτονται και λειτουργούν οι υπηρέτες του νόμου σήμερα διότι τίποτα δεν βγάζει νόημα. Και συγγνώμη που θα σου το πω αλλά δεν πιστεύω πως πραγματικά αποφασίζεις με γνώμονα το καλό των παιδιών. Απλά φτιάχνεις το τραγούδι όπως σε βολεύει και προστάζεις τους άλλους να χορέψουν στο ρυθμό σου. Δεν βλέπεις τη συνολική εικόνα των πραγμάτων. Μόνο βρίσκεις έτοιμες δικαιολογίες και παραθυράκια, όταν ορίζεις την επικοινωνία του παιδιού με έναν γονιό που στη καλύτερη, το κακομεταχειρίζεται ή όταν δίνεις την επιμέλεια του παιδιού σε έναν άνθρωπο που είναι εντελώς ακατάλληλος –όχι απλά να είναι, αλλά και να λέγεται γονιός.


ADVERTISEMENT

Δεν θα καταλάβω ποτέ γιατί «χαϊδεύεις» όσους δεν δίνουν διατροφή ή όσους επικοινωνούν με το παιδί όποτε γουστάρουν. Δεν θα καταλάβω ποτέ γιατί δικαιολογείς όσους επικαλούνται «ψυχολογικά προβλήματα» ή «άσχημα παιδικά χρόνια» και γιατί αυτά τα περιβόητα «άσχημα παιδικά χρόνια» δεν παίζουν ρόλο όταν είναι να αγοράσεις την οποιαδήποτε κατασκευασμένη και σικέ ιστορία, σου πουλήσουν. Δεν θα καταλάβω ποτέ γιατί υποχρεώνεις ένα παιδί να διανυκτερεύει σε έναν γονιό που του φέρεται άσχημα ή δεν ασχολείται και το αφήνεις να κλαίει και να χτυπιέται επειδή «ο νόμος το λέει». Είσαι η περίτρανη απόδειξη ότι το νόμιμο δεν είναι πάντα και ηθικό…

Βέβαια παρά τα όσα σου λέω εγώ τώρα, εσύ θα συνεχίζεις να επιβραβεύεις τέτοια άτομα και να κωφεύεις στα ίδια τα παιδιά, που η συμπεριφορά τους, σου φωνάζει ότι κάτι με τον έναν γονιό δεν πάει καλά. Ίσως αυτό το γράμμα να μην έχει νόημα τελικά. Εσύ θα επιστρέψεις στο πολυτελές σου σπίτι, στο γεμάτο ψυγείο σου, στην οικιακή βοηθό των 500 ευρώ ενώ εγώ παίρνω όσα παίρνει η οικιακή σου βοηθός, τα οποία και πρέπει να δίνω στη μπέιμπι σίτερ για να μπορώ να κρατήσω τη δουλειά μου για ΟΤΑΝ το παιδί μεγαλώσει και ΑΝ έχω αυτή τη δουλειά τότε.  Μέχρι τότε λοιπόν εσύ μπορείς να συνεχίζεις να ΜΗΝ κυνηγάς αυτόν που δεν μου δίνει διατροφή, αντιθέτως να του δίνεις όλο και περισσότερο χωροχρόνο στο δικαστήριο, μέχρι να με γονατίσετε και οι δύο εντελώς σε σημείο να μην έχουμε να φάμε… ούτε εγώ ούτε τα παιδιά μου!

Μέχρι τότε μπορείς να δίνεις την επιμέλεια σε γονείς που είναι προφανές ότι λένε ψέμματα με το τσουβάλι. Μέχρι τότε μπορείς να δίνεις σ’ αυτούς τους γονείς, όλο και περισσότερο χρόνο με το παιδί, για να μπορούν να του κάνουν πλύση εγκεφάλου εναντίον του μοναδικού γονέα που πραγματικά το αγαπάει και το νοιάζεται. Μέχρι τότε μπορείς να κλείνεις τα αυτιά σου όταν η κόρη μου, σου φωνάζει ότι δεν θέλει να διανυκτερεύει στον πατέρα της κι εσύ δεν την ακούς διότι είναι 10 ετών και «δεν είναι αρκετά μεγάλη για να έχει άποψη». Μέχρι τότε μπορείς να κλείνεις τα μάτια σου για να μην βλέπεις τη κόρη μου να έχει φτάσει σε σημείο νευρικής ανορεξίας γιατί δεν αντέχει άλλο να έχει με το ζόρι επαφές με έναν πατέρα χειριστικό και μέθυσο, γιατί τρέμει τι φορές που διανυκτερεύει σε εκείνον, μην τη χτυπήσει ή τη σκοτώσει πάνω στο μεθύσι του. Η κόρη μου σε παρακαλάει να τη δείς και να την ακούσεις κι εσύ αρνείσαι. Γιατί όσο εγώ κάνω αιτήσεις για ρύθμιση της επικοινωνίας, τόσο ταΐζω εσένα.


ADVERTISEMENT

Γι’ αυτό θέλω να σε παρακαλέσω να συνεχίσεις να απαλλάσσεις τον πρώην άντρα μου από τις υποχρεώσεις του. Θέλω να συνεχίσεις να τον απαλλάσσεις από τη καταβολή διατροφής ώστε να πέφτει όλο το βάρος επάνω μου, σαν να έκανα τα παιδιά μου μόνη μου. Ο πρώην άντρας μου με την άδειά σου, στα 5 χρόνια που έχουμε χωρίσει, έχει πάρει στη μεγάλη μου κόρη, όλο κι όλο ένα παντελόνι ενώ στη μικρότερη κόρη μου, πρίν από λίγους μήνες πήρε ένα ζευγάρι παπούτσια. Ο πρώην άντρας μου, με τις ευλογίες σου, εδώ και 5 χρόνια αρνείται να πληρώσει το μερίδιό του από το στεγαστικό δάνειο του σπιτιού μας και όσες αγωγές και αν κάνω, το μόνο που καταφέρνω είναι να χαλάω λεφτά και να ταΐζω εσένα. Γι’ αυτό και μια ζωή τον βγάζεις λάδι σε όλα. Για να με κάνεις να πηγαίνω συνέχεια στα δικαστήρια και να ταίζω μια ζωή εσένα. Αλλά τα χρόνια πέρασαν και τι να σου κάνουν τα δικά μου 500 ή 1.000 ευρώ; Αυξήθηκε και η βενζίνη σου πήγαιν’ έλα και πας για μεγάλη μπάζα. Κι έτσι μου έστειλες το κατασχετήριο…

Που λες αγαπητέ κύριε νομοθέτη, τα χρέη με έπνιξαν και μου ήρθε το κατασχετήριο από τη τράπεζα γιατί θέλεις, λέει, να μου πάρεις το σπίτι. Ο συνεταιρισμός σου με τον πρώην άντρα μου, με αφήνει άφραγκη και άστεγη όσο εκείνος απολαμβάνει να μην πληρώνει ποτέ τίποτα κι εσύ απολαμβάνεις ένα σκασμό λεφτά-τα δικά μου τα λεφτά, που χρόνια τώρα σου τα δίνω για να μπορείς να κλέβεις τη στέγη απ’ το κεφάλι των παιδιών μου. Δεν σου ζητάω φαγητό, δεν σου ζητάω χρήματα, σου ζητάω μόνο να αλλάξεις τον όρο «οικογενειακό δίκαιο». Διότι τα τελευταία 5 χρόνια που μπαινοβγαίνω στα δικαστήριά ΣΟΥ, έχω διαπιστώσει πως ενώ υπάρχει οικογένεια, δεν υπάρχει κανένα δίκαιο και είναι κρίμα ο κόσμος να πιστεύει ακόμη πως υπάρχεις…

Πηγή: http://divorcedmoms.com/

*Το συγκεκριμένο άρθρο αποτελεί προσωπική άποψη της συντάκτριας που το έχει αναρτήσει στη προαναφερόμενη πηγή. Οι απόψεις των αρθρογράφων και των πηγών, δεν ταυτίζονται με τις απόψεις του Singleparent.gr. 

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ