fbpx

Ο Άη Βασίλης ήρθε!

| 6 Ιανουαρίου 2014
ADVERTISEMENT

Πάει ο παλιός ο χρόνος στο καλό. Τελείωσαν σχεδόν και οι γιορτές και μαζί και εκείνη η μελαγχολία που φέρνουν μαζί τους που τις περισσότερες φορές μπορεί να γίνει και μαυρίλα και να σου κάνει τις γιορτινές μέρες κάτι σαν την καπνοδόχο του τζακιού. Σαν έναν ιό που μπορεί να τον περάσεις στο πόδι ή να σε ρίξει για τα καλά στο κρεβάτι.

Φέτος όμως δεν έκανα την χάρη στο ιό να με ρίξει. Είχα πεισμώσει για τα καλά και έβαλα σκοπό να περάσω όμορφα και να περιμένω και εγώ τον Αϊ Βασίλη. Γιατί φέτος ζήτησα και εγώ δώρο από αυτόν – στην αρχή λίγο φοβισμένα αλλά μετά έγινα απαιτητική και εγώ σαν τα παιδιά – αλλά για να πω την αλήθεια μέχρι την τελευταία στιγμή δεν πίστευα ότι θα μου φέρει.


ADVERTISEMENT

Και τα κατάφερα και έμεινα στο πόδι χαμογελαστή και είδα και τον Αϊ Βασίλη όσο και οι καλικάντζαροι έκαναν προσπάθειες, ομολογουμένως καλές , να περάσω και αυτές τις γιορτές ως χήρα. Ξέρετε τώρα μέσα στην μελαγχολία για τον αδικοχαμένο, στο σπίτι να μιζεριάζω και να αναπολώ συνεχώς στιγμές, να τρέχω στα νεκροταφεία με τα δάκρυα κορόμηλα και τα συναφή. Αμ δε!

Αϊ στο καλό για να μην πω κάτι πιο βαρύ και μας κόψει η λογοκρισία, στα σπίτια σας και εσείς και το δήθεν ενδιαφέρον σας. Ότι με πληγώνει πλέον το στέλνω …. μακριά.

Και ο Αϊ Βασίλης ήρθε. Τον είδα μέσα από τα μάτια των παιδιών που παίρνουν τα δώρα και λάμπουν καθώς τα ανοίγουν. Τον είδα μέσα από τα μάτια ενός ανθρώπου που άρχισαν και πάλι να χαμογελούν. Μου έφερε επιτέλους αν και λίγες στιγμές αυτό που ζητάμε όλοι – όχι λεφτά μην μπερδεύεστε – αλλά συντροφικότητα. Στιγμές ζωής, μιας άλλης ζωής που για κάποιο διάστημα την είχα ξεχάσει και δεν τολμούσα να την ζητήσω.


ADVERTISEMENT

Αν και πάντα λέω ότι πρέπει να ζητάς για να σου δοθούν μάλλον είχα ξεχάσει πώς να το κάνω ή μάλλον φοβόμουν να ζητήσω. Τελικά ήταν πιο εύκολο από όσο φοβόμουν .

Ο μεγάλος φόβος ξεπεράστηκε και μπαίνω σε ένα νέο δρόμο πιο απαιτητικό ίσως, με πολλά διλήμματα και με πολλά θέλω δικά μου που ΘΕΛΩ όμως να τα πραγματοποιήσω.

Τώρα ξέρω όμως τι να ζητήσω πιο συγκεκριμένα και πιο απαιτητικά.

Τελικά ο Αϊ Βασίλης με άκουσε. Του ζήτησα και μου έδωσε όχι βέβαια απλόχερα  αλλά μου άνοιξε λίγο την πόρτα να δω το παραπέρα, τι μπορώ να περιμένω , τι να ελπίζω .Στο χέρι μου τώρα είναι αν θα την ανοίξω τελείως ή αν θα φοβηθώ και θα την κλείσω.

Σε ευχαριστώ Αϊ Βασίλη έστω και για αυτές τις λίγες στιγμές που μου έδειξες ένα άλλο αύριο.

Καλή χρονιά σε όλους και μακριά οι καλικάντζαροι!!!

Ετικέτες

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ