fbpx

Πώς πρέπει ο μονογονέας να αντιμετωπίζει τα παιδιά του

| 26 Ιανουαρίου 2015
ADVERTISEMENT

Όταν είσαι μόνος γονέας, είτε από επιλογή, είτε όχι και έχεις και παιδιά, είναι σαν να ακροβατείς πάνω σε τεντωμένο σχοινί και χωρίς δίχτυ από κάτω. Σε καμία περίπτωση ο γονέας δεν πρέπει να κάνει το λάθος στην αρχή αλλά και μετέπειτα, του χωρισμού ή της χηρείας επειδή αισθάνεται βαρύ το κλίμα, να αφήνει τον εαυτό του και το χειρότερο να γίνονται όλα τα χατίρια στα παιδιά. Δεν καλύπτουμε έτσι ούτε το κενό στα παιδιά, αλλά ούτε και στον εαυτό μας. Σε όποια περίπτωση και αν είμαστε, πρέπει να είμαστε δίπλα στα παιδιά μας και στον εαυτό μας. Το ότι ατυχήσαμε στο γάμο μας ή ότι τερματίστηκε λόγω θανάτου δεν σημαίνει τίποτα, πρέπει να προσπαθήσουμε να βρούμε την δύναμη μέσα μας και να το κάνουμε. Ούτως ή άλλος μια μάχη χάθηκε όχι ο «πόλεμος». Στο στρατό μας έλεγαν ότι χάνοντας μια μάχη, σημαίνει ότι δεν υπολογίστηκαν οι αστάθμητοι παράγοντες. Κάνουμε οπισθοχώρηση για ανασύνταξη δυνάμεων και προχωράμε. Έτσι και στην ζωή, κάπως έτσι πρέπει να λειτουργούμε.

Τα παιδιά, πρέπει να νιώθουν ασφάλεια μέσα στο περιβάλλον που ζούνε. Αν το περιβάλλον που ζούνε, βλέπουν τον πατέρα που καλώς ή κακώς είναι πρότυπο όχι μόνο για τα αγόρια αλλά και για τα κορίτσια, πρέπει να έχει ατσάλινο χαρακτήρα. Ένας αδύναμος χαρακτήρας του πατέρα, μπορεί να επιδράσει πολύ αρνητικά στα κορίτσια για την μετέπειτα ενήλικη ζωή τους. Όχι ότι και στα αγόρια δεν μπορεί να υπάρχει αυτό, αλλά στα κορίτσια είναι διαφορετικά, διότι τον πατέρα τον έχουν ως μέτρο σύγκρισης για τον σύντροφο τους συνήθως και τα αγόρια, ως αυτόν που προστατεύει την οικογένεια. Άρα είναι πολύ σημαντικό αυτό και στο κάτω, κάτω αν πούμε και κανένα όχι δεν θα μας κακοχαρακτηρίσουν τα παιδιά μας και ούτε θα μας συγκρίνουν με την μητέρα τους και θα πούνε ότι «η μαμά δεν θα μας χαλούσε ποτέ χατίρι» ή «ότι είμαστε πιο κακοί εμείς» κλπ, κλπ ίσα, ίσα αυτό θα εκτιμηθεί και θα καταλάβουν ότι, παρόλο που μας έτυχε αυτή η ατυχία, ο πατέρας μας είναι βράχος και καλός καπετάνιος. Τουλάχιστον αυτό εισπράττω εγώ από τα παιδιά μου.


ADVERTISEMENT

Κάποιες φορές όμως τα κατσαδιάζω για κάτι ασήμαντο, αλλά αυτό γίνεται γιατί μπορεί εκείνη την στιγμή να είμαι φορτισμένος με κάτι άλλο, να είμαι κουρασμένος. Όταν το σκέφτομαι όμως μετά, με σφίγγει η ψυχή μου και καταλαβαίνω ότι κακώς έπραξα και τους ζητάω συγνώμη. Δεν είναι κακό να αναγνωρίζουμε το λάθος μας και να ζητήσουμε συγνώμη από τα παιδιά μας!!! Αυτό που οι παλαιότεροι το είχαν ως ταμπού, δηλαδή δεν ήταν δυνατόν να ζητήσουν συγνώμη από κάποιον που είναι μικρότερός τους, το θεωρώ τελείως άτοπο. Πιστεύω έτσι περνάς το μήνυμα στο παιδί, ότι το να αναγνωρίζεις το λάθος σου είναι πολύ σημαντικό και το κυριότερο δεν δείχνεις εγωιστής. Ξέρουμε πολύ καλά ότι δύο είναι οι λέξεις που ζορίζονται οι άνθρωποι να πούνε. “Ευχαριστώ” και “Συγγνώμη”.

Το συμπέρασμα που βγαίνει από όλα αυτά είναι ότι πρέπει να προσέχουμε τι λέμε και τι κάνουμε γιατί μπορεί να πληγώσουν ανεπανόρθωτα τα παιδιά μας. Πρέπει να συζητάμε με τα παιδιά, πρέπει να τα ακούμε, όσο και αυτονόητο αν ακούγεται για μας αυτό που θα μας ρωτήσουν. Μόνον έτσι θα μπορέσουμε να χτίσουμε μια υγιή σχέση μαζί τους, ώστε να μας εμπιστεύονται και να συζητάνε τον κάθε προβληματισμό τους. Πρέπει να έχουμε μάτια και αυτιά ανοιχτά, ώστε να αφουγκραζόμαστε τις ανάγκες τους. Η υπόθεση γονιός δεν έχει οδηγίες χρήσης. Είναι μια εμπειρία καθαρά βιωματική!

Μάκης


ADVERTISEMENT

Ο Μάκης είναι blogger στη νέα στήλη “Μπαμπάδες μόνοι“, που δημιουργήθηκε για να δείξει σε όλους πως υπάρχουν χιλιάδες μπαμπάδες εκεί έξω, που νοιάζονται για τα παιδιά τους. Η αντρική φωνή του Singleparent.gr δίνει δύναμη σε κάθε μόνο μπαμπά να συνεχίσει. Αξίζει να την ακούσεις!


Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ