fbpx

Η πρώην σύζυγος δεν εμφανίστηκε στο δικαστήριο. Μεγαλώνω τα παιδιά μου μόνος και καμαρώνω!

| 2 Ιανουαρίου 2017
ADVERTISEMENT

Γνώρισα την γυναίκα μου σε μια γιορτή. Ήταν νέα, όμορφη, και την ερωτεύτηκα πολύ γρήγορα. Μετά από πολύ λίγους μήνες παντρευτήκαμε, και αποφασίσαμε να πάμε ταξίδι στο εξωτερικό. Ο μεγαλύτερος μας γιος, γεννήθηκε ένα χρόνο μετά από τον γάμο μας.

Υπήρχαν προβλήματα όμως από την αρχή – ήταν πολύ πιο δυναμικός χαρακτήρας από εμένα – ήθελε να πηγαίνει σε πάρτι, να ξεφαντώνει ενώ εγώ ήμουν έτοιμος να νοικοκυρευτώ, και να κάνω οικογένεια. Πίστευα ότι θα μπορούσα να την χειριστώ.

Είμαι στρατιωτικός. Πήραμε μετάθεση από εκεί που βρισκόμασταν, με σκληρούς όρους, και μετακομίσαμε σε καινούριο στρατόπεδο. Ο δεύτερος μας γιος γεννήθηκε εκεί, ενώ ήμασταν παντρεμένοι ήδη τρία χρόνια.


ADVERTISEMENT

Ήταν αρκετά καλά παιδιά από την αρχή, και πάντα είχα πολύ καλές σχέσεις μαζί τους. Ο μικρότερος  μας γιος εμφάνισε άσθμα, και ενώ μείναμε λίγες μέρες στο νοσοκομείο, ήταν αρκετά σοβαρό για ένα οχτάχρονο παιδί, οπότε αποφασίσαμε να αναζητήσουμε καλύτερες εγκαταστάσεις. Μετακομίσαμε σε άλλη πόλη, και στην αρχή όλα φαινόντουσαν ιδανικά. Είχαμε υπέροχους γείτονες, αλλά σύντομα με έστειλαν σε αποστολή και θα έπρεπε να λείψω τέσσερις μήνες από το σπίτι. Είχα υποψίες πριν αφήσω την γυναίκα μου πίσω, αλλά δεν είχα αποδείξεις, γι αυτό αγνόησα τα σημάδια.

Όταν βρισκόμουν ήδη έναν μήνα εκεί, συνειδητοποίησα ότι κάτι πήγαινε στραβά. Oι αποδείξεις ότι με απατούσε ήταν πάρα πολλές, και όταν πια έλειπα 4 μήνες από το σπίτι, μου το παραδέχτηκε στο τηλέφωνο. Ήταν πολύ δύσκολο για μένα να το ακούω, αλλά με βοήθησε καθώς πλέον έβλεπα ξεκάθαρα τι έπρεπε να κάνω.  Της ζήτησα να βρεί ένα διαμέρισμα, ώστε να κρατήσω εγώ τα παιδιά σπίτι. Αυτό θα με βοηθούσε να αποταμιεύσω χρήματα ώστε να καλύψω τις βασικές ανάγκες του σπιτιού, και αν ποτέ υπήρχε περίπτωση να τα ξαναβρούμε, θα ήταν πιο εύκολο να πάρουμε τα λίγα πράγματα που είχε στο σπίτι. Συμφώνησε μυστηριωδώς γρήγορα, και ξεκίνησα να αναρωτιέμαι πως θα ήταν η ζωή μου σαν μόνος μπαμπάς.

Όταν γύρισα σπίτι μου, με πήρε με το αυτοκίνητο από το αεροδρόμιο, μαζί με τα παιδιά. Ήταν αργά, και είχε αρχίσει να τα παίρνει ο ύπνος. Με βοήθησε να τα βάλουμε στο κρεβάτι τους, και έπειτα έφυγε για το διαμέρισμα της. Ήλπιζα ότι θα τα βρίσκαμε σύντομα, όταν θα καταλαβαίναμε τι είχε συμβεί, αλλά μέσα σε έξι εβδομάδες, αποφάσισα να πάω σε δικηγόρο και να ζητήσω διαζύγιο. Εκείνη συμφώνησε και ισχυρίστηκε ότι ήθελε το ίδιο. Τα παιδιά και εγώ ήρθαμε πιο κοντά, και ξεκίνησαν να πηγαίνουν παιδικό σταθμό, ώστε να τα φροντίζουν τα πρωινά (ήταν ηλικίας 4 & 2).

Εντυπωσιάστηκα όταν η πρώην σύζυγος μου δεν εμφανίστηκε στο δικαστήριο, με αποτέλεσμα να πάρω την πλήρη επιμέλεια των παιδιών μου, όπως και όλα όσα είχαμε αποκτήσει, κατά τη διάρκεια του γάμου μας στο σπίτι.

Μετά απο 6 μήνες στην πολεμική αεροπορία, και έχοντας την πλήρη φροντίδα των αγοριών μου, αποφάσισα ότι είχε φτάσει η στιγμή να τα παρατήσω. Παραιτήθηκα από την υπηρεσία και την έκαναν αποδεκτή. Επέστρεψα σπίτι μου kai συνέχισα την δουλειά του πατέρα μου σαν ηλεκτρολόγος. Όταν το διαζύγιο μου οριστικοποιήθηκε, η πρώην μου δεν εμφανίστηκε να διεκδικήσει την επιμέλεια, οπότε και επίσημα ήταν δική μου.


ADVERTISEMENT

Η γυναίκα μου δεν εμφανίστηκε ποτέ. Δεν έχουμε καμιά επαφή. Οι γιοί μου είναι πια 16 & 14 , αρκετά καλοί μαθητές (όχι άριστοι, αλλά κάνουν ότι μπορούν) καλοί αθλητές (ο μεγαλύτερος ασχολείται με την πάλη, και ο μικρότερος με το ποδόσφαιρο) έχουν τρόπους και είναι πλέον δυνατοί άντρες.

Είμαι περήφανος για όσα έχω καταφέρει – και με τον εαυτό μου αλλά και με τα αγόρια μου – είμαι περήφανος για αυτό που είναι. Αλλά, είναι πολύ δύσκολο να τους δώσω αυτό που χρειάζονται σε συναισθηματικό και οικονομικό επίπεδο. Τα συζητάω μαζί τους και τους υπενθυμίζω ότι πρέπει να μεγαλώσουν πιο γρήγορα από άλλα παιδιά, και ευτυχώς το καταλαβαίνουν. Αυτό σίγουρα δεν το κάνει καλύτερο -αλλά το κατανοούν. Επίσης έχω βάλει τελείως στον πάγο την προσωπική μου ζωή, καθώς περιμένω να μεγαλώσουν πρώτα.

Έβγαινα με μια υπέροχη γυναίκα πρίν χρόνια- αλλά ήταν πολύ πιο μικρή από εμένα. Ενώ βγαίναμε για λίγο καιρό, της είπα ότι την αγαπούσα, αλλά πως είχα αποφασίσει να μην κάνω άλλα παιδιά, και πως θα έπρεπε να αποφασίσει αν θα με ακολουθήσει. Είμαι χαρούμενος που κατάλαβε αυτό που της είπα, και τώρα είναι παντρεμένη με έναν πολύ καλό σύζυγο που θα μπορέσει να της δώσει αυτά που χρειάζεται.

Νομίζω ότι έχω φτάσει στο σημείο που μπορώ να αρχίσω να έχω τη δική μου ζωή, αλλά έχει περάσει τόσος καιρός. Από που να ξεκινήσω; Τι να κάνω; Είναι τόσο εύκολο να μην έχω επικοινωνία με κανέναν εκεί έξω. Δεν ένιωθα ποτέ άνετα με τους ανθρώπους της ηλικίας μου, αλλά μήπως έχει έρθει η ώρα; Τι νομίζεις;

Πηγή : http://www.experienceproject.com/

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ