fbpx

Το οικονομικό είναι στ’ αλήθεια αιτία διαζυγίου;

| 27 Νοεμβρίου 2013
ADVERTISEMENT

Τα οικονομικά προβλήματα δεν είναι ποτέ καλά… μήπως όμως είναι μοιραία;

Η χρεωκοπία, ο εθισμός στις αγορές, ο εθισμός στα τυχερά παιχνίδια και οι αντικρουόμενες απόψεις περί των οικονομικών μπορούν να προκαλέσουν μεγάλη ένταση σε έναν γάμο. Είναι όμως ο προάγγελος του διαζυγίου;


ADVERTISEMENT

Η απάντηση της Marcy Garcea, προσωπικής συμβούλου, είναι ένα ηχηρό “ΌΧΙ” και εξηγεί, “Όπως φαντάζομαι θα έχετε ακούσει πως όταν ένας/μια σύζυγος έχει εξωσυζυγική σχέση, αυτή είναι απλά το σύμπτωμα ενός πολύ μεγαλύτερου προβλήματος. Το ίδιο ισχύει και για τα λεφτά. Ο τρόπος που διαχειριζόμαστε τα χρήματά μας αποτελεί την εξωτερίκευση μια εσωτερικής πάλης. Είτε είναι μια πάλη που αφορά το άτομο, είτε τη σχέση, είτε κάποιο άλλο γεγονός. Σημαίνει όμως αυτό ότι οι άνθρωποι δεν παίρνουν διαζύγιο λόγω οικονομικών προβλημάτων; Απολύτως όχι.”

Η Garcea συνεχίζει:” Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι υπάρχουν άνθρωποι που παίρνουν διαζύγιο καθημερινά, επειδή πιστεύουν ότι τα οικονομικά προβλήματα, τους χώρισαν στα δύο. Αυτό είναι εντάξει, όσο δεν επιθυμούν να εξυψώσουν την επόμενη σχέση στην οποία μπαίνουν. Όταν δεν εξετάζετε τι υπάρχει κάτω από τα οικονομικά προβλήματα, δεν αντιμετωπίζετε το πραγματικό πρόβλημα κατά πρόσωπο, κι έτσι το πιο πιθανό είναι να το επαναλάβετε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.”

Οι εμπειρογνώμονες σχέσεων Bob Tomes και Jane Warren προσφέρουν μερικές συμβουλές προκειμένου να αποφύγετε εντελώς τον οικονομικό χαμό, οι οποίες είναι οι εξής:


ADVERTISEMENT

Συζητάτε πάντα και εκ των προτέρων, τον κοινό οικονομικό σας προγραμματισμό

Η κόρη σας γίνεται 16 χρονών. Φυσικά και θέλετε της αγοράσετε αυτοκίνητο. Θα το κάνετε, όμως; Η δεύτερη κόρη σας φεύγει για σπουδές. Φυσικά και θέλετε να της πληρώσετε τα δίδακτρα και τα έξοδα διαβίωσης. Θα το κάνετε, όμως; Η μικρότερη κόρη σας ανακοινώνει ότι παντρεύεται. Φυσικά και θέλετε να πληρώσουμε τα έξοδα του γάμου. Θα το κάνετε, όμως;

Αυτές οι οικονομικές υποθέσεις, που δεν γίνονται αντικείμενο συζήτησης σε ένα ζευγάρι, όχι μόνο υπογραμμίζουν τις διαφορές του σε φιλοσοφία και αξίες, αλλά συχνά αυτές έρχονται στο φως με έναν δημόσιο τρόπο που μπορεί εύκολα να δημιουργήσει το σενάριου του “καλού και κακού τύπου”. Μπορείτε να φανταστείτε τι θα συνέβαινε αν ανακαλύπτατε ότι ο/η σύζυγός σας  είχε πει στην κόρη σας ότι “φυσικά” και θα καλύψετε τα έξοδα σπουδών και διαβίωσής της, όταν εσείς πιστεύετε στη σπουδαιότητα των παιδιών να γίνονται “σκληρόπετσα” καθώς πασχίζουν για τις σπουδές τους; Τώρα έχετε να επιλέξετε μεταξύ του να γίνετε ο “κακός” της υπόθεσης, λέγοντας “Ώπα! Τι γίνεται εδώ;” ή να ενδώσετε και να προχωρήσετε παρακάτω. Όπως και να ‘χει, αυτή η συνταγή είναι ιδανική για μια μακροχρόνια δυσαρέσκεια στη σχέση, κι αυτό επειδή δεν προσεγγίζετε το ζήτημα σαν ομάδα.

Να ένα παράδειγμα που δίνει η Garcea, η οποία υποδεικνύει το θέμα του να μην συζητώνται προγραμματισμοί και συμπεριφορές εκ των προτέρων:

“Η Kim  είναι σπάταλη. Λατρεύει τις εκπτώσεις και ψωνίζει σχεδόν σε κάθε διάλειμμά της από τη δουλειά. Το αγόρι της είναι συντηρητικό και αγαπά την αποταμίευση. Δυστυχώς, δεν συζήτησαν καθόλου γι’ αυτό το θέμα πριν παντρευτούν. Όταν ο Dean και η Kim ενώνονται με τα δεσμά του γάμου, εκείνη συνεχίζει τις αγοραστικές της συνήθειες. Επίσης, ξεκινάει γρήγορα να ενσωματώνει στις συνήθειές της, στο εισόδημα του Dean για τις ανάγκες του “νιόπαντρου” σπιτιού. Ο Dean παρατηρεί ότι ξοδεύει πολλά και διαμαρτύρεται λιγάκι, όμως εκείνη υποστηρίζει ότι τα χρήματά τους ξοδεύονται για να μπορούν να ζουν μαζί σε έναν όμορφο χώρο. Εκείνος το προσπερνάει, μέχρι που εκείνη βάζει χέρι στις οικονομίες του.

Ο Dean εκρήγνυται και επιμένει στο να μειώσει εκείνη τα χρήματα που σπαταλά – τέλος τα έξοδα. Η Kim θυμώνει και πηγαίνει για ψώνια, για να αισθανθεί καλύτερα. Ψωνίζει για να αποφύγει τα βαθύτερα συναισθήματα ανασφάλειας. Προσπαθεί να γεμίσει ένα κενό,και ο  Dean απειλεί αυτή την ανακούφιση του κενού όταν της λέει ότι πρέπει να σταματήσει. Ο Dean μαζεύει χρήματα για να αντιμετωπίσει τα δικά του ψυχολογικά κενά, και φοβάται ότι ποτέ δεν θα υπάρχουν αρκετά χρήματα.

Η Kim και ο Dean, δεν συζήτησαν ποτέ για τα χρήματα και την άποψη που είχε ο καθένας τους γι’ αυτά πριν παντρευτούν. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα για πολλούς ανθρώπους. Εκείνοι που σπαταλούν κι εκείνοι που αποταμιεύουν έρχονται από πολύ διαφορετικούς κόσμους κατανόησης σχετικά με τα χρήματα. Αν ο Dean έψαχνε τι τον εκνεύρισε πραγματικά στη σπατάλη της Kim, και αντί να εκραγεί από θυμό, της το εξηγούσε, το αποτέλεσμα θα ήταν και για τους δυο πιο παραγωγικό. Ο Dean ένιωσε προδομένος επειδή εκείνη έβαλε χέρι στις οικονομίες του χωρίς να το συζητήσει μαζί του. Εκείνη απείλησε την ασφάλειά του, αλλά δεν είχε ιδέα γι’ αυτό. Ο Dean έκανε την Kim να αισθανθεί παγιδευμένη με το να της πει ότι δεν μπορούσε να ξοδέψει άλλα χρήματα. Αυτό απείλησε τη δική της ασφάλεια, αλλά πώς μπορούσε να το ξέρει εκείνος;”

Δίνετε “επίδομα” σε αυτόν που δεν εργάζεται ή κερδίζει λιγότερα

Ο Tomes και η Warren εξηγούν την επόμενη συμβουλή τους: “Όταν ένα άτομο κερδίζει όλο το οικογενειακό εισόδημα (ή ακόμη το μεγαλύτερο μέρος του οικογενιακού εισοδήματος) εγείρεται ένα μεγάλο πρόβλημα στη σχέση αν αυτό το άτομο διατηρεί τον έλεγχο αυτού του εισοδήματος, διαθέτοντας στον/στη σύζυγο που δεν εργάζεται ή κερδίζει λιγότερα, ένα επίδομα με το οποίο πρέπει να κάνει διαχείριση του νοικυριού. Διαλέγω τη λέξη “επίδομα” με προσοχή.  Διότι αυτή η προσέγγιση είναι μια προσέγγιση παιδιού-γονέα, εντολής και ελέγχου στα οικονομικά ενός ζευγαριού πουν πυροδοτεί την εξάρτηση, την αποστροφή και στο τέλος την εξέγερση του ενός προς τον άλλον. Ο/Η σύζυγος που μένει στο σπίτι δεν θα πρέπει να αναλαμβάνει όλες τις ευθύνες του γονέα και ο/η σύζυγος που βρίσκεται στον εργασιακό στίβο δεν θα πρέπει να αναλαμβάνει όλα τα οικονομικά θέματα του σπιτιού. Θα πρέπει να είστε σε όλο αυτό μαζί, αλλιώς ας κοιτάξει ο καθένας τον εαυτό του.”

Ένα παράδειγμα από τη Garcea:

Ο John και η Stacy είναι παντρεμένοι εδώ και 6 χρόνια. Εκείνη απέκτησε πρόσφατα δεύτερο παιδί και τώρα παράτησε τη δουλειά και μένει στο σπίτι. Ο John έβγαζε πάντα περισσότερα λεφτά από εκείνη, αλλά ποτέ δεν το έκανε θέμα. Πάντα έλεγε ότι όλα ήταν δικά “τους” και δεν διευκρίνιζε τίποτα πέρα από αυτό. Η Stacy ξέρει ότι θέλει κούρεμα, αλλά φοβάται να πει στον John ότι χρειάζεται χρόνο το Σαββατοκύριακο, τις μόνες μέρες που έχουν για πραγματικές “οικογενειακές” στιγμές, και ότι πηγαίνει σε ένα ακριβό κομμωτήριο όποτε θέλει να φτιάξει τα μαλλιά της.

Επειδή αισθάνεται ένοχη γιατί δεν φέρνει πια λεφτά στο σπίτι, δεν λέει τίποτα και αφήνει τα μαλλιά της σε κακά χάλια. Θυμώνει γιατί δεν δείχνει στα καλύτερά της και δεν έχει χρόνο για τον εαυτό της, έτσι γίνεται πικρόχολη απέναντι στον Tom. Εκείνος αισθάνεται ότι η Stacy του επιτίθεται γιατί δεν έχει ιδέα του τι συμβαίνει. Αυτό δημιουργεί μεταξύ τους ένα ζήτημα το οποίο γίνεται όλο και μεγαλύτερο, όσο η Stacy κρατά τη δυσαρέσκειά της με το να αρνείται στον εαυτό της, αυτό που θέλει.

Τελικά η Stacy  γιατί είναι αναστατωμένη; Αισθάνεται μετανιωμένη και ανεπαρκής επειδή είναι μόνο μαμά και δεν φέρνει πια λεφτά στο σπίτι. Είναι μεγάλη αλλαγή στη ζωή της! Το να μένεις στο σπίτι με τα παιδιά κάθε μέρα, όλη μέρα είναι το πιο δύσκολο επάγγελμα και μάλιστα χωρίς να αποφέρει κανέναν μισθό. Αντί να μιλήσει στον John σχετικά με το πώς αισθάνεται ή να ζητήσει βοήθεια με αυτή τη ριζική αλλαγή στη ζωή της, απλά το “καταπίνει” και ξεσπά στον σύζυγό της.

Αν η Stacy αναρωτιόταν, “Για ποιό λόγο είμαι αναστατωμένη;” και κοιτούσε πέρα από το κούρεμα, ίσως να μπορούσε να πει στον άντρα της τις ανάγκες της – δεν μπορεί να της δώσει αυτό που θέλει, αν δεν το γνωρίζει.”

Το δάνειο σε συγγενείς και φίλους, είναι πρόβλημα και των δύο

Αυτή είναι η τρίτη συμβουλή του Tomes και της Warren: “Αν υποθέσουμε ότι η απόφαση να δανείσετε χρήματα είναι αμοιβαία, το σενάριο αυτό δεν αποτελεί μεγάλο πρόβλημα. Το πρόβλημα δημιουργείται όταν το μέλος της οικογένειας στο οποίο δανείσατε τα χρήματα, αρχίζει να αθετεί το λόγο του ότι θα σας ξεπληρώσει. Και τότε ανοίγουν οι ασκοί του αιόλου: “Δικός σου αδερφός είναι, να τον αντιμετωπίσεις.” “Δεν μπορώ να τον πιέσω, γιατί θυμώνει τόσο πολύ.” “Πες στη μάνα σου τι συμβαίνει και θα αναλάβει την υπόθεση”. “Δεν μπορώ να ανακατέψω τη μητέρα μου σε ζητήματα που αφορούν τον αδερφό μου.” “Καλά. Κάντο με τον δικό σου τρόπο. Όμως είναι δική σου η οικογένεια, δικό σου το πρόβλημα και πρέπει να πάρεις πίσω τα χρήματά μας.” Όταν ένα συλλογικό οικονομικό ζήτημα γίνεται το πρόβλημα μόνο του ενός, δεν είστε πια σύμμαχοι και αυτός είναι ο ακρογωνιαίος λίθος μιας συμπαγούς σχέσης.

Είτε ο θάνατος μιας σχέσης προκαλείται από τα τα οικονομικά προβλήματα είτε όχι,  μπορούμε όλοι να έχουμε στο νού μας ότι ακόμη κι αν έχουμε λίγα χρήματα, αυτό που ουσιαστικά χρειάζεται μια σχέση σε μεγάλες δόσεις είναι επικοινωνία και ειλικρίνεια.

Bob Tomes & Jane Warren-Σύμβουλοι σχέσεων
Marcy GossGarcea-Life Coaching
Μετάφραση – Επιμέλεια: Κλεοπάτρα Τσιτσιπά / Κυριακή Χαριτάκη
Πηγή: yourtango.com

Ετικέτες

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ