fbpx

Όταν ο πρώην ξαναπαντρεύεται

| 22 Οκτωβρίου 2013
ADVERTISEMENT

Δεν θα ξεχάσω ποτέ που ήμουν όταν ανακάλυψα ότι ο πρώην άντρας μου, ξαναπαντρεύεται. Καθόμουν στις πρώτες σειρές στη γιορτή που έκανε το σχολείο του γιού μου, όταν είδα ξαφνικά τον πρώην άντρα μου με την κοπέλα του, η οποία καθόταν δίπλα στη πρώην πεθερά μου. Αυτό που κυριολεκτικά γυάλισε στα μάτια μου ήταν το δαχτυλίδι στο αριστερό της χέρι.

Για λίγα δευτερόλεπτα δεν μπορούσα να καταλάβω τι γινόταν, παρ’όλο που με τον άντρα μου, είχαμε χωρίσει τα τελευταία 5 χρόνια.


ADVERTISEMENT

Γύρισα στη φίλη μου που καθόταν δίπλα μου και της είπα «Το βλέπεις αυτό το δαχτυλίδι στο χέρι της κοπέλας εκεί; Σου μοιάζει για δαχτυλίδι αρραβώνων;». Η φίλη μου κοίταξε πρώτα την κοπέλα, ύστερα το δαχτυλίδι και σε μια απόπειρα να με κάνει να νιώσω καλύτερα, απάντησε «Μπορεί να είναι της γιαγιάς της!»

Το μυαλό μου έκανε χίλιες στροφές. Πότε έγιναν όλα αυτά; Πόσο καιρό τώρα είναι αρραβωνιασμένοι; Τα παιδιά το ήξεραν ότι ο μπαμπάς αρραβωνιάστηκε; Προσπαθούσαν να μου το κρύψουν; Πότε θα γίνει ο γάμος; Πότε θα έμεναν μαζί;
Ερωτήσεις επί ερωτήσεων με βασάνιζαν για μέρες, προσπαθώντας να δεχτώ κάτι που είχα καταλάβει και που τώρα έβλεπα καθαρά μπροστά μου: Ο πρώην μου είχε προχωρήσει με τη ζωή του. Όχι ότι είχα ελπίδες ή βλέψεις να τα ξαναβρούμε αλλά ο αρραβώνας του, έκανε το διαζύγιό μας πιο τετελεσμένο ως γεγονός… 

Βάζω στοίχημα πως αν γίνει μία επίσημη έρευνα, το συμπέρασμα θα είναι πως μετά το διαζύγιο οι άντρες ξαναπαντρεύονται πιο συχνά από τις γυναίκες. Η θέληση των αντρών να ξαναπαντρευτούν είναι ο λόγος που ο πρώην μου, αρραβωνιάστηκε 3 δευτερόλεπτα μετά το διαζύγιο ενώ τις γυναίκες δεν τις πειράζει να περιμένουν (με εξαίρεση όσες αρραβωνιάζονται τρία δευτερόλεπτα μετά το διαζύγιο του άλλου). Ναι είχα παρανοήσει. Και μέσα σε αυτή την παράνοια, εκείνες τις μέρες, βίωσα ανάμικτα συναισθήματα.


ADVERTISEMENT

Καταρχάς θυμό. Που ήταν η δικαιοσύνη σε όλο αυτό; Εκείνος θα ζούσε ευτυχισμένος με τη νέα του γυναίκα, κουβαλώντας στη σχέση τους όσα είχε μάθει από τα δικά μας λάθη για να μην τα επαναλάβει και εκείνη θα απολάμβανε τη διαζευγμένη πλήν πιο βελτιωμένη έκδοση του συζύγου. Αυτό δεν ήταν δίκαιο. Και για να μην τρελλαθώ, μια μέρα πήγα στον ψυχολόγο μου, ο οποίος μου είπε ότι:
α) Αν ο πρώην σύζυγος ευτυχήσει με αυτή τη γυναίκα, τότε τόσο καλύτερο για τα παιδιά μας και
β) ότι ο θυμός μου που είχε λιμνάσει για χρόνια μέσα στο γάμο μου χωρίς ποτέ να τον έχω αντιμετωπίσει, ήταν «φυσιολογικός» διότι θεωρούσα πως ο πρώην μου δεν άξιζε την ευτυχία.

Επίσης ένιωσα τρομερή μοναξιά. Εκείνος θα πήγαινε τα παιδιά μας σε ένα σωρό γιορτές και πάρτι ενώ εγώ ήμουν μια μόνη και σκληρά εργαζόμενη μαμά που ζήτημα να μπορούσε να βγεί βόλτα με τα παιδιά της, μια φορά την εβδομάδα. Εκείνος θα έδινε στα παιδιά μας την αίσθηση της οικογένειας και η αδυναμία μου να τους προσφέρω κι εγώ αντίστοιχο, με έκανε να νιώθω ακόμη μεγαλύτερη ανασφάλεια. Ο ψυχολόγος μου όμως, με έκανε να συνειδητοποιήσω τα εξής:
1. Ό,τι έκανε ο πρώην σύζυγος ήταν απολύτως αποδεκτό και φυσιολογικό. Καθώς ο γάμος του θα επηρρέαζε τα παιδιά άμεσα και εμένα έμμεσα, η νέα του ζωή ήταν δική του δουλειά και όχι δική μου.
2. Μου άρεσε η κοπέλα που επέλεξε για γυναίκα του και περισσότερο άρεσε στα παιδιά μας. Αυτό ήταν τρομερή τύχη γιατί σε αντίθετη περίπτωση, θα ήταν καταστροφή…για όλους!
3. Αν ο πρώην μου ήταν ευτυχισμένος με τη ζωή του, αυτό θα βελτίωνε τη μεταξύ μας σχέση.
4. Γιατί ένιωθα τόσο μόνη ενώ δεν ήμουν; Έχω μια οικογένεια που με αγαπά, πολλούς καλούς φίλους και έχω κι εγώ μια σχέση. Δεν είμαστε παντρεμένοι αλλά ο σύντροφός μου, αισθάνεται σαν οικογένεια. Γιατί είναι οικογένεια. Πριν ένα μήνα έκανα απονεύρωση κι όταν ο φίλος μου με πήρε τηλέφωνο από το γραφείο να δεί τι κάνω, με άκουσε μέσα στα κλάμματα να του λέω πόσο πονάω. Μία ώρα μετά, βρισκόταν έξω από το σπίτι μου, με ένα σωρό μαλακά φαγητά που μπορούσα να φάω και έκατσε μέχρι αργά για να μου κάνει παρέα. Αυτό ήταν το είδος της αγάπης και της αφοσίωσης, που ειχε αξία για μένα. Και υπάρχουν χιλιάδες τέτοιες εκφράσεις αγάπης από μέρους του, που με κάνουν να τον αγαπώ κάθε μέρα και περισσότερο. Εύχομαι αυτό το συναίσθημα να το νιώσουν όλοι κάποτε.

Εν κατακλείδι αυτό που θέλω να πω σε όλους όσοι έχετε έναν ή μία πρώην που ξαναπαντρεύεται, είναι ότι σας καταλαβαίνω απόλυτα. Είναι δύσκολο και περίπλοκο συναίσθημα και ο θυμός ή η οργή είναι απόλυτα δικαιολογημένα συναισθήματα . Αλλά κρατάνε το πολύ μια εβδομάδα. Μετά, απλώς του/της εύχεστε να ζήσει και συνεχίζετε να είστε αφοσιωμένοι στα παιδιά σας, στη ζωή και στην ευτυχία σας.

Πηγή: Huffingtonpost.com

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ