fbpx

Ο μπαμπάς της Ντίσνευ

| 3 Δεκεμβρίου 2013
ADVERTISEMENT

Η Βίκυ είναι διαζευγμένη και μαμά του Αλέξανδρου, της Ροδούλας και της Ιωάννας. Για να τα βγάλει πέρα κάνει δύο δουλειές, σαν ρεσεψιονίστ σε ένα ξενοδοχείο τις καθημερινές και σε ένα catering με μερική απασχόληση τα Σαββατοκύριακα. Χώρισε από τον άντρα της το Μιχάλη, πρίν από δύο χρόνια και οι σχέσεις τους είναι στη καλύτερη τεταμένες, στη χειρότερη, άθλιες.

«Ο Μιχάλης παίρνει τα παιδιά κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο και κάθε Τετάρτη. Τα παιδιά τρελαίνονται να πηγαίνουν στον μπαμπά τους διότι εκεί δεν υπάρχουν κανόνες και κάνουν σχεδόν ό,τι θέλουν. Τα Σαββατοκύριακα είναι γεμάτα βόλτες στα εμπορικά κέντρα, πίτσα, σινεμά και video game. Οι Τετάρτες είναι βραδιές τηλεόρασης. Τα παιδιά δεν κάνουν ποτέ τις εργασίες τους τις Τετάρτες επειδή, ύστερα από μία κουραστική μέρα, ο Μιχάλης θέλει να ξεκουραστεί και να δεί τα παιδιά.Δεν θέλει να ανακατευτεί με ερωτήσεις για τα Μαθηματικά ή τη Γλώσσα». Η Βίκυ είναι αρνητική με το πόσο «χύμα» είναι ο Μιχάλης απέναντι στο μεγάλωμα των παιδιών και γι΄αυτό τον αποκαλεί «μπαμπά της Ντίσνευ».


ADVERTISEMENT

«Όταν ο Μιχάλης μου φέρνει τη Κυριακή τα παιδιά και φεύγει, τα παιδιά λένε πόσο ωραία πέρασαν και πόσο στενοχωρημένα είναι που τελείωσε το Σαββατοκύριακο με τον μπαμπά. Σε λίγα λεπτά ο ενθουσιασμός γίνεται ασέβεια όταν ζητάω από εκείνα να κάνουν δουλειές στο σπίτι ή τα μαθήματά του κι έτσι τα βράδια της Κυριακής καταλήγω να ουρλιάζω και να κλαίω. Το άγχος και τα νεύρα μου φτάνουν Στο Θεό, κάθε Δευτέρα το πρωί που τρέχω να πάω τα παιδιά στο σχολείο και  να είμαι κι εγώ στη δουλειά μου στην ώρα μου».

Με λίγα λόγια η Βίκυ είναι ράκος. Η προτεραιότητά της είναι να πληρώνει τους λογαριασμούς και να φροντίζει εκείνη, το σπίτι και τα παιδιά. Και κάνοντας αυτό, αισθάνεται ότι χάνει τον έλεγχο. Πώς μπορεί η Βίκυ να τον ανακτήσει όταν οι προσπάθειές της υποσκάπτονται κάθε εβδομάδα από τον Μιχάλη;

Ο Μιχάλης δεν έχει αποτελεσματικές γονεικές ικανότητες και προσπαθεί να τις αποκτήσει με βαθιές τσέπες. Επίσης είναι τρομερά χαρούμενος που τα παιδιά επιστρέφουν στη μητέρα τους και φέρονται άσχημα επειδή αυτό τον επιβεβαιώνει ως πατέρα κι είναι ένας τρόπος να εκδηλώνει τα αρνητικά του συναισθήματα απέναντι στη γυναίκα του. Η Βίκυ από την άλλη αισθάνεται προδομένη για την οικονομική της αδυναμία συγκριτικά με τον Μιχάλη αλλά και με το γεγονός ότι εκείνη έχει αναλάβει εξ ολοκλήρου το μεγάλωμα των παιδιών και το να φέρνει το φαγητό στο σπίτι.


ADVERTISEMENT

Αυτό που και οι δύο πρέπει να καταλάβουν είναι ότι στο διαζύγιο, τα παιδιά αναπτύσσουν επιπλέον αισθητήρες σε ό,τι αφορά δηλώσεις ζήλιας, οργής ή αποστροφής. Τα παιδιά ήδη αισθάνονται ότι βρίσκονται στη μέση κι αυτή η αυξημένη ευαισθησία στις λέξεις και στις εκδηλώσεις των γονιών τους, τα κάνει ακόμη πιο ευαίσθητα. Μπορεί η Βίκυ να σταματήσει την άσχημη συμπεριφορά των παιδιών της και το χάος στο σπίτι της; Μπορεί ο Μιχάλης να γίνει υπεύθυνος και αποτελεσματικός γονιός; Ναι αρκεί να κάνουν τα εξής:

Διαχειριστείτε τα συναισθήματά σας
Το χάπι που πρέπει συχνά να καταπίνουν οι γονείς, ειδικά οι μητέρες, είναι η διαχείριση των συναισθημάτων αποστροφής και θυμού. Τα παιδιά έχουν την ικανότητα να διαισθάνονται όταν ο μπαμπάς επιστρέφει στο σπίτι και η μαμά είναι εκνευρισμένη. Αυτό αυξάνει το άγχος και τον εκνευρισμό τους και συμβάλλει στην έξαρση της κακής τους συμπεριφοράς. Προτείνω λοιπόν, σε μία ήρεμη στιγμή που τα πράγματα πάνε καλά, η μαμά να καθίσει και να μιλήσει με τα παιδιά της. Η Βίκυ λοιπόν μπορεί να βάλει στο πρόγραμμα, κάθε μέρα και για μισή ώρα μετά την επιστροφή των παιδιών στο σπίτι, να είναι ώρα μετάβασης κατά την οποία τα παιδιά απλώς θα κάθονται στο δωμάτιό τους, θα ξεντύνονται και θα τρώνε χωρίς να μιλάνε για το τι έκαναν με τον μπαμπά τους ή για τις δουλειές που πρέπει να γίνουν. Χωρίς γενικά να κάνουν τίποτα, μόνο να αποφορτίζονται για λίγο. Ύστερα από μισή ώρα, η Βίκυ μπορεί να φτιάχνει το πρόγραμμα της βραδιάς (μαθήματα του σχολείου, τηλεόραση, βραδινός ύπνος κλπ.) αλλά και ολόκληρης της εβδομάδας.

Αυτή η μαμά, χρειάζεται να έχει συγκεκριμένη δομή στο σπίτι με ξεκάθαρους κανόνες και προσδοκίες.
Η Βίκυ χρειάζεται να φτιάξει μια συγκεκριμένη κουλτούρα μέσα στο σπίτι που να εμπνέει την αίσθηση ότι τα παιδιά δίνουν λογαριασμό σε εκείνη και πως, ό,τι συμβαίνει στο σπίτι του μπαμπά, είναι άσχετο. Η μητέρα πρέπει συγκεκριμένα να πει «Δεν είστε πια στο σπίτι του μπαμπά και σε αυτό το σπίτι οι κανόνες είναι αυτοί!» κι ύστερα να φύγει, χωρίς φωνές, υστερίες ή διαπραγματεύσεις. Επίσης η μαμά μπορεί να φτιάξει μια συγκεκριμένη δομή στο σπίτι που να ορίζει πότε τα παιδιά θα παίζουν ή θα πηγαίνουν για ύπνο προετοιμάζοντάς τα γι΄ αυτό, για παράδειγμα μπορεί να πεί στα παιδιά «Είναι 8 η ώρα, πρέπει να ετοιμάζεστε για τα κρεβάτια σας!». Όσο πιο ξεκάθαρη είναι η δομή μέσα στο σπίτι, τόσο περισσότερο μπορεί να ανταποκριθεί στις ευθύνες και στις προσδοκίες σας και τόσες αυξάνονται οι πιθανότητες τα παιδιά σας να ανταποκριθούν σε αυτά. Τα πράγματα είναι απλά: Όταν τα παιδιά έρχονται από το σπίτι του μπαμπά, χρειάζονται μια δομή στο σπίτι που επιστρέφουν.

Φτιάξτε ένα σύστημα επιβράβευσης
Την ίδια στιγμή η μητέρα μπορεί να φτιάξει ένα σύστημα επιβράβευσης. Τα παιδιά που θα κάνουν τις εργασίες τους τη Τετάρτη που τα έχει ο μπαμπάς, θα έχουν κάτι έξτρα.
 Δεν χρειάζεται να είναι λεφτά ή κάτι ακριβό. Μπορεί να είναι λίγος περισσότερος χρόνος στον υπολογιστή ή στο τηλέφωνο ή βραδινός ύπνος μισή ώρα αργότερα. Επίσης είναι πιο εύκολο έτσι να παροτρύνετε τα παιδιά να κάνουν δουλειές. Αν τις κάνουν και τις τελειώσουν, θα επιβραβευθούν. Για παράδειγμα αν ο Αλέξανδρος κάνει τα πιάτα μέσα σε 15 λεπτά από το μεσημεριανό, θα του επιτραπεί μισή ώρα παραπάνω στον υπολογιστή.  Η Βίκυ πρέπει να βάλει όρια και να καταστήσει τα παιδιά υπεύθυνα για τη τήρηση ή την υπέρβασή τους. Γιατί; Επειδή μπορούν να το κάνουν. Τα παιδιά μας το δείχνουν κάθε μέρα. Γιατί νομίζετε ότι όταν πηγαίνουν σπίτι φέρονται άσχημα και όταν πηγαίνουν στο σχολείο, προσέχουν τη συμπεριφορά τους; Διότι τα παιδιά μπορούν να προσαρμοστούν αποτελεσματικά σε διαφορετικά περιβάλλοντα.

Προσπαθήστε να κάνετε μία δίκαιη συμφωνία με τον άλλον γονέα
Νομίζω ότι ο μπαμπάς της Ντίσνευ σε αυτή τη περίπτωση χρειάζεται ένα κίνητρο για να γίνει πιο υπεύθυνος. Εάν αυτοί οι γονείς εμπλακούν σε συνεδρίες με κάποιον ειδικό, τότε μέρος της δομής του σπιτιού που ζούν περισσότερο τα παιδιά, θα είναι και η ευθύνη του Μιχάλη. Γνωρίζω οικογένειες που διαχειρίστηκαν παρόμοιες καταστάσεις κατόπιν συμφωνίας, δηλαδή ότι σε περίπτωση που τα παιδιά θα εκδήλωναν άσχημη συμπεριφορά με τον ερχομό τους από το σπίτι του μπαμπά, τότε θα ήταν ευθύνη του μπαμπά να έρθει και να τα ηρεμήσει. Αυτό αυτόματα θέτει τον πατέρα προ των ευθυνών του και τον αποθαρρύνει από το να δημιουργεί πρόβλημα αλλά μπορεί να συμβεί και να λειτουργήσει μόνο μες από τη συμβουλευτική και τη συνεργασία. Ωστόσο είναι σημαντικό αυτοί οι γονείς να έχουν τη δύναμη να τηρούν τη δομή της οικογένειας ακόμη και στα πλαίσια συν-επιμέλειας των παιδιών.

James Lehman, MSW-Σύμβουλος ψυχικής υγείας
Μετάφραση-προσαρμογή: Κυριακή Χαριτάκη
Πηγή: http://www.empoweringparents.com

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ